به گزارش آفتاب جنوب ،

انوشيروان پارسا در سرمقاله مردم سالاری نوشت:

مردم‌سالاري نياز ضروري هر ملت است و آزادي بيان‌، آزادي و امنيت اجتماعي و امنيت اقتصادي‌، عدم وجود فساد‌، آرامش رواني جامعه و حفظ منافع ملي و‌... جزيي از خواسته‌هاي هر ملتي در پرتو دموکراسي‌خواهي است‌. علاوه بر اين موارد پرسش و انتقاد از اشخاص و مسوولين حق مسلم هر جامعه است که اين حق مسلم را مي‌توان زمينه‌اي براي انجام امر به معروف و نهي از منکر سازنده دانست و اينچنين عملکرد و نقد‌هايي باعث پيشرفت جامعه و جلوگيري از فساد اداري و مالي مي‌گردد. در ايران هم بالاترين مقامي که توسط انتخابات مستقيم مردمي منصوب مي‌گردد رئيس‌جمهور است و چنانچه انتقاداتي از طرف مردم يا مسوولين صورت مي‌گيرد دليل بر کوتاهي ديوار دولت نيست بلکه جايگاه دولت را در ايران مشخص‌ مي‌سازد که همگان بعنوان بالاترين مقام اجرايي و منتخب ملت، رئيس‌جمهور را مسوول تمام داشته و نداشته‌هاي سياسي و اقتصادي خود مي‌دانند و همين امر نيز باعث گرديده که نامزد‌هاي رياست جمهوري در وعده‌هاي انتخاباتي‌، بهبود وضعيت اقتصادي و سياسي را (از قيمت گوجه و نان گرفته تا انرژي هسته‌اي ) وعده مي‌دهند.

دولت محترم فعلي نيز نهايت سعي و همت خود را بر اين امر نهاده است تا تمامي جناح‌ها و افراد مخالف سياست‌هاي دولت را به هر طريق ممکن با عقايد خود و ملت ايران همسو سازد و مسلما در صورت نياز عوامل و کساني را که مخالف سعادت و پيشرفت ايران حرکت نمايند به مردم معرفي‌ خواهد نمود تا مردم در مورد آنها تصميم بگيرند. با اين حال گاهي ذهنيت جامعه به اين سو گرايش پيدا کند که گراني بيش از 30 درصدي نان و احتمال افزايش 35 تا 40 درصدي قيمت آب و برق و حامل‌هاي انرژي در سال آينده و همچنين اعلام نظر وزير اقتصاد در مورد گراني قيمت دلار در دولت جديد‌، چيزي است شبيه همان اقدامات دولت و شخص احمدي‌نژاد که به بهانه آوردن پول نفت بر سر سفره‌ها‌، بر سر مردم آورد و به دليل اسراف نان از طرف مردم قيمت نان را گران کرد و در عين حال گراني دلار و تورم ناشي را حباب مي‌دانست‌! اين در حالي است که عموم صاحب نظران مي‌دانند که دولت آقاي روحاني شاني فراتر از اين دارد که پا جاي پاي دولت گذشته بگذارد و چنين برداشتي درست نيست اما اين ذهنيت در ذهن بعضي از افراد جامعه شکل گرفته و بايد دولت براي رفع آن بکوشد.

دولت جديد که روزي به نام دولت تدبير و اميد و با کليدي در دست شعار‌هاي انتخاباتي سر مي‌داد مطمئنا به مشکلات سياسي و اقتصادي ايران واقف بوده و هست و علاوه بر اينکه رفع مشکلات اقتصادي مردم را مد نظر دارد هرگز با انتقاد و اعتراض شکننده مخالفين از زير بار مسووليت‌ها شانه خالي نکرده و به قول معروف توپ را به زمين ديگران نمي‌اندازد و پاسخگويي به مردم هم در همين راستا است. نکته ديگر اين که هر چند دولت موفقيت‌هاي بسياري در زمينه‌هاي اقتصادي و مذاکرات هسته‌اي به دست آورده اما بايد تاکيد کرد‌ که مشکلات واقعي کشور فقط تحريم‌ها و انرژي هسته‌اي نيست بلکه انحصار‌طلبي برخي توليد‌کنندگان و قدرت‌طلبي واردکنندگان برخي اجناس بي‌کيفيت خارجي و سوء‌استفاده برخي افراد سود جو که هميشه منافع شخصي را بر منافع ملي ترجيح داده‌اند هم باعث گرديد تا ريشه توليدات داخلي خشک شود و بايد چشم به نوسانات قيمت دلار و نفت بدوزيم تا بتوانيم براي امورات کشور برنامه‌ريزي کنيم‌، و دولت بايد با دور‌انديشي و تدبير درست دوباره فرهنگ توليد را در ايران زنده گرداند تا باشد که بدين ترتيب ايران مصرف‌کننده امروز به همان ايران توليد‌کننده ديروز مبدل شود‌. اين تنها راهکار نجات اقتصاد و جلوگيري از اتکاي چرخه اقتصادي به نفت است‌؛ امري که به نظر مي‌رسد در مدت يک سال و نيم گذشته آنطور که بايد و شايد مورد توجه دولت نبوده و اميد است با کمرنگ شدن مشکلات بين‌المللي‌، اين موضوع هم مورد توجه بيشتر قرار گيرد.