به گزارش آفتاب جنوب ،

اسماعيل حسين پور در ابتکار نوشت:

اواخر دولت آقاي سيد محمد خاتمي بود که سخنراني يکي از افراد که از سوي برخي اطرافيانش به عنوان تئوريسين يک تفکر خاص شناخته مي‌شود دست به دست مي‌گشت و در آن فرياد و «واويلاي» او برخاسته بود که در آيين افتتاح فرودگاه امام(ره) قريب به يک ميليارد تومان هزينه شده است و آن را دستاويزي کرده بود تا به خاتمي و دولتمردانش بتازد و حتي آيت الله هاشمي را هم از اين هجمه اش بي نصيب نگذاشته بود.

هر چند هدررفت بيت المال از سوي هر فرد، جناح يا جرياني باشد نکوهيده است و بايد تحت پيگيري و پيگرد قرار گيرد ولي سؤال اينجاست که همان فرد فريادگر ديروز که براي مبارزه با فساد و دفاع از بيت المال گريبان چاک مي‌کرد و خاک بر افلاک مي‌پاشيد و به قول بيهقي براي بدنام ساختن آن دولت دف دورويه مي‌نواخت با فسادهاي ميلياردي عيان شده در سال هاي بعد و با بسياري فسادهاي پنهان مانده چرا دم بر نمي‌آورد؟ نکند ديگر احساس تکليف از او ساقط شده است؟

مردم حق دارند بپرسند چرا در سال76 با روي کارآمدن دولت خاتمي با «غلامحسين کرباسچي» آن کردند و با پخش مستقيم جلسه دادگاه از تلويزيون، آن دادگاه و آن متهمان را شهره شهر کردند ولي امروز برخي ها از آشکار شدن فسادها هراس دارند و برخلاف منويات بزرگان نظام و سران قوا مي‌خواهند فتيله ي فسادهاي پياپي ميلياردي را پايين بکشند؟

مردمِ بالابلند ايستاده در برابر تحريم هاي ظالمانه بدخواهان اين ملک و ميهن که صبورانه هر کاستي و تلخي را تاب آورده اند و در دفاع از عزت ايران اسلامي پا پس نکشيده اند حق دارند بپرسند اينها چه کساني هستند که دقيقا در روزهاي ايستادگي ملت، همدست بيگانگان شده اند و با غارت بيت المال و به تاراج بردن سرمايه اين مردم، چشم بر ايثار ملت شان بسته اند و به مردمِ صبور خانه ي اجدادي شان خيانت کرده اند تا خود برج ها برافرازند و در عالم کارها دراندازند؟

آنچه براي مردم سؤال برانگيز است اين است که چرا عده اي روزي فرياد بر مي‌آورند و روزي ديگر دربرابر فساد سکوت پيشه مي‌کنند و دم بر نمي‌آورند؟ مگر اين مردم همان مردم نيستند؟ مگر اين بيت المال همان بيت المال نيست؟ با سکوت سؤال برانگيز بسياري از مدعيان دلسوز مردم که هنرشان از «کاه» «کوه» ساختن است؛ مردم شک مي‌کنند نکند از ديد اين سکوت پيشه کردگان «دزد خوب» و «دزد بد» هم داريم! مردم نمي‌پذيرند پس از اين همه سال و اين همه ايثار و با وجود انبوه نهادهاي نظارتي در اين کشور، باز هم شاهد اين همه فسادهاي ميلياردي باشند!

حال که همت مبارزه با فساد در اين دولت و در اين دوران بيشتر و بهتر شده است و همه دلسوزان اين سرزمين از انبوه فسادهاي کلان سازمان يافته به ستوه آمده اند؛ مردم عزتمند و غيرتمند ايران که خويش و بيگانه را خوب مي‌شناسند و با لقمه ناني قانع اند و حرمت دين و ديارشان را عزيز داشته اند از همه کار به دستان انتظار دارند با اقتدار و بدون اغماض با مفسده و مفسد، هر که باشد،وابسته به هر شخص، جريان يا جناحي که باشد برخورد کنند و آشکارا بگويند اين دزدان و اين دزدي ها از کجا آمده اند؟

امروز آنچه اميد سوز است ايده پنهان کردن فساد است نه علني کردن آن؛ پنهان کردن فساد جان بخشي دوباره به غارتگران بيت المال است؛ بنابراين بايد با تکيه بر همت و همراهي مردم،هرآنچه جفا از سوي اين «الهاکم التکاثر»ها بر اين مردم و بر اين ميهن رفته است آشکارا فرياد شود تا علاوه بر اعتمادبخشي به مردم، دزدان چشم به تاراج اين سرزمين دوخته برخويش بلرزند و بدانند که به قول شهريار:

چو «پند» و «بند» درمانند نوبت «دار» مي‌رسد ناچار