به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،مصطفی جوزانی-بی شک در دوران های متفاوت یک انتخاب، این ذائقه مردم است که تعیین کننده نهایی است. ذائقه ای که نه از روی هوس بلکه تغییر مسیری است که آنها را اجبارا وادار به انتخابی متفاوت از تصمیم گذشته خود می کند.

اجباری که باعث شد فضای به شدت بسته دوران سازندگی را پشت سر بگذارند و بی توجه به آنکه ناطق نوری ادامه مسیر هاشمی و نماینده نظام است رو به سوی شعار تغییر مسیر و اصلاح می برند و آنجا که شعار زده می شوند به مهرورزی احمدی نژاد پناه می برند و آنجا که مشکلات تحریم نفس شان را بند می آورد دلخوش به کلیدی می شوند که از قضا باز کننده گره مشکلات شان در صد روز می گردد.

مردمی که در گرفتن تصمیمات تعیین کننده به آن درجه بلوغ رسیده اند که از هوی و هوس عبور می کنند و حسابی سرانگشتی در باب گره های زندگی گرفته و بعد تصمیم می گیرند. در انتخاب آینده مجلس هم تصمیم درست را اجبارا میگیرند اجباری که نه از فشار قوه قهریه ای در بیرون بر آنها غالب می گردد بلکه اجباری که از درون آنها نشات می گیرد.

قوه قهریه ای که وادار می کند بی تفاوت از کنار ناطق بگذرند تا هوای تازه اصلاحات را استنشاق کنند می تواند اجبار درونی را در سطوح کوچک هم بر آنها غالب کند! امروز ندای درونی مردم گچساران ناله ای از سر بی عدالتی و تبعیضات فامیلی مدیران در راس شهرستان سر می دهد. ندایی که حکایت از گسترانیده شدن امپراطوری می دهد که شاید یک درصد جمعیت شهر را تشکیل داده و با چپاول ثروت این دیار در حال فربه تر شدن و گسترش در کلیه استان هستند و از آن سو نود و نه درصد افراد را در شهر با شومن بازیهایی مانند افتتاحیه هایی منحصر به این شهر مثل افتتاح خیابان و امثالهم سرگرم می کنند.

حال که نماینده باید بیش از پیش در این تنگناهای طاقت فرسای معیشتی تمرکزش بر راه حلی برای نجات اقتصاد باشد، در موضعی ضعف توهم رقیب پنداری میکند و خود مستقیم به میدان می آید و فضا را یکسال مانده، انتخاباتی می کند که نشان از آخرین تیر در ترکش دارد که شلیک می شود.

اما دیگر گذشته نیست یعنی دیگر قوه قهریه درونی مردم نخواهد گذاشت که بازیچه این افتتاح و کلنگ زنی ها و آن وزیر آوردن ها شوند. ندای درونی مردم وادارشان می کند که برای رسیدن به روز بدون تبعیض و روز همه را به یک چشم دیدن،از امپراطوری در حال فربه عبور کنند.

شاید در یکسال قبل و ماقبل تر از آن در گچساران، آنجایی که ندای درون مردم احساس می کرد که افتتاحیه ها و کلنگ زنی ها قصد به بازی گرفتن شان را ندارد، همراهی می کردند اما امروز و با آگاه شدن به این نوع ظاهرسازیهای تبعیض آمیز، اجبارا آنها را به سوی عبور از فضای به شدت تیره بی عدالتی سوق می دهد. مصطفی جوزانی انتهای پیام