به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،شاهرخ رضایی فر،مدرس دانشگاه و کارشناس حوزه اجتماعی در گفتگوی اختصاصی با این پایگاه خبری تحلیلی در واکنش به ویدئوی اخیر لایو اینستاگرامی نوجوان 14 ساله ایرانی گفت:همان طور که این ویدئو در سطح گسترده در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی بازتاب داشت، واقعا باعث نگرانی خانواده‌ها شده است، این‌که یه نوجوان 14 ساله با آن سن کم به راحتی بتواند به در فضایی قرار بگیرد که بتواند با یک زن و چهره ناهنجار اینستاگرامی گفتگو کند و آن ادبیات سخیف و دور از فرهنگ ایرانی و اسلامی از دو طرف بیان شود ، نه تنها باعث نگرانی خانواده‌های سنتی و مذهبی شده بلکه حتی بسیاری از خانواده‌هایی که شاید کمتر دغدغه‌های مذهبی دارند را نیز نگران کرده است، حتی اگر خانواده‌ای به مسائل مذهبی اعتقادی هم نداشته باشد نمی‌تواند نسبت به این پدیده بی‌تفاوت باشد، من بعید می‌دانم حتی در خانواده‌های غربی نیز این اتفاق قابل پذیرش باشد و واقعا ضرورت دارد که مسئولان توجه ویژه ای به این موضوع داشته باشند.

*شما چه راهکاری برای آن توصیه می‌کنید؟.

ببینید رشد سریع فضای مجازی و دسترسی آسان به شبکه های اجتماعی هم تبعات مثبت و هم عواقب ناگوار و منفی دارد، هیچکس نمی‌تواند ادعا کند شبکه های اجتماعی به صورت مطلق مثبت یا منفی هستند، آن چه که حائز اهمیت است هر کشوری باید منطبق بر فرهنگ و ارزش های جامعه خود این فضا را مدیریت کند، در همین ویدئو پسر 14 ساله که به راحتی برخی هنجارهای جامعه را نادیده می‌گیرد، باز هم شاهد هستیم همان نوجوان که فکر می کنیم به اخلاق و قواعد هنجاری جامعه پایبند نیست اعتراف می‌کند اصلا دوست ندارد اعضای خانواده اش در فضای مجازی برخی حریم‌ها را نادیده بگیرند، این یعنی حتی در پس ذهن همان نوجوان به ظاهر غیرهنجار، اصول و باورهای ایرانی و اسلامی مستتر است.

با این وجود اما متاسفانه به دلایل مختلف، همان نوجوان خود فریب فضای موجود را خورده و هنجارشکنی می‌کند. لذا باید ابتدا بپذیریم که شبکه‌های اجتماعی بخشی از واقعیت موجود جهان و جامعه امروز ما هستند، واقعیت دیگر آن که ما بپذیریم که شبکه های اجتماعی تبعات و عواقب منفی خود را دارند و به نوعی درد را بپذیریم، الان متاسفانه عده‌ای لجوجانه هرگونه پیامد ناگوار شبکه های اجتماعی را رد می کنند و صرفا به نکات مثبت آن تاکید می کنند، کسی نمی تواند منکر مزایای رشد شبکه های اجتماعی در افزایش آگاهی، تسهیل ارتباط، بهبود فضای کسب و کار و غیره باشد، اما آیا می‌توان به صرف مزایای مثبت آن چشم خودمان را بر تبعات منفی آن ببندیم؟ اگر ما در بین نخبگان با پرهیز از لجبازی و نگاه سیاسی بپذیریم که یک نقض و دردی وجود دارد آن گاه می‌توان انتظار داشت کارشناسان و متخصصان برای درمان آن و ارائه راهکار دست به کار شوند.

*نقش وزارت ارتباطات در این میان به چه اندازه است؟.

مقام معظم رهبری بارها در سخنان خود بر شناخت فضای مجازی و تدبیر برای کاهش تبعات آن تاکید کرده است، یکی از مهم ترین راهکارها برای کاهش تبعات فضای مجازی گسترش خدمات اینترنت ملی و ترغیب نوجوانان و جوانان به استفاده از پیام رسان های داخلی است، متاسفانه وزارت ارتباطات به دلایل مختلف این موضوع را جدی نگرفت و اپلیکیشن‌های داخلی به جز حمایت‌های مقطعی، مورد پشتیبانی قرار نگرفتند و در مقابل پیام رسان های متعدد و متنوع خارجی به راحتی در اختیار جامعه قرار گرفت بدون آن که فرهنگ استفاده از آن در جامعه ما آموزش داده شود.

ما حتی در خود غرب هم این آزادی برای نوجوانان و جوانان و خانواده‌ها وجود ندارد، یادم هست فرزندان اوباما از استفاده از فیسبوک منع شده بودند یا برخلاف ذهنیتی که در جامعه ما وجود دارد در غرب دسترسی دانش آموزان و نوجوانان به شبکه های اجتماعی به طرق مختلف محدود می‌شود و این چنین نیست که فکر کنیم همگان به راحتی امکان استفاده از این فضای مخرب را به هر نحوی دارند. شاید عده‌ای از این انتقاد برآشفته شوند و این محدودیت را در تضاد با آزادی ببیند اما اگر رویکرد علمی در مواجهه با این موضوع داشته باشیم، حتی در لائیک‌ترین جوامع هم محدودیت‌هایی برای استفاده از نسل‌ نوجوان و جوان برای دسترسی به فضای مجازی و شبکه های اجتماعی وجود دارد، لذا وزارت ارتباطات هرچه زودتر باید تدابیر لازم را هم برای آگاهی خانواده ها ارائه دهد، هم محدودیت‌های مقتضی بر روی برخی شبکه‌های اجتماعی که مستقیما سبک اجتماعی جامعه را مورد هدف قرار می گیرد را اعمال کند و هم در کنار آن از اینترنت ملی و پیامرسان های داخلی حمایت کند تا این فضا اصلاح شود.

*موافقان آزادی کامل شبکه های اجتماعی از تهدید فضای کسب و کار در این فضا دفاع می‌کنند، نظر شما چیست؟.

بدیهی است بهبود فضای کسب و کار در شبکه های اجتماعی یکی از محاسن آن است، اما آیا ما می‌توانیم به همین بهانه چشم مان را بر روی سایر واقعیت های آن ببندیم، من لزوما توصیه نمی کنم فیلتر پیام رسان های خارجی باید در دستور کار قرار گیرد، بلکه باید این فضا را رصد کرد، آسیب‌های آن راشناخت و برای اصلاح آن تلاش کرد، اگر خانواده‌ها مطلع باشند به دنبال استفاده فرزندانشان از این فضا چه مخاطراتی نهفته است، قطعا خودشان کنترل بیشتری به خرج می دهند و نظارت بهتری خواهند داشت، بسیاری از دلسوزان هم تمایلی به فیلتر ندارند ولی وقتی هیچ تدبیری برای کاهش مخاطرات آن صورت نمی‌گیرد، عده‌ای فیلتر را بر آزادی و بی‌بند و برای ترجیح می دهند.

انتهای پیام/