نظرسنجی

عملکرد شورای ششم دوگنبدان را تا کنون چگونه ارزیابی می کنید؟
17. خرداد 1400 - 14:13
بسیاری از جوانان این شهر دچار افسردگی و دلمردگی شده اند و بسیاری دیگر برای انتزاعی ترین نیازهای اولیه خود یعنی روحیات و تلطیف روحیه به شهرهای مجاور نظیر شیراز و… رفته تا اوقات فراغت خود را آنجا سپری نمایند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،فرشید محمد صادقپور؛فعال رسانه ای گچساران در مطلبی نوشت:در مورد « جوان » و اهمیت پرداختن به مشکلات و خواسته های این قشر از مردم گچساران سال ها سخنان و نظریات فراوانی را گفته اند و شنیده ایم.روزهایی که بین مردم می رفتم و یا پای درد دل ها و بحث های آنان می نشستم و توقعات وخواسته هایشان را از نماینده شهر ، رئیس جمهور و یا حتی اعضای شورای شهر جویا می شدم ، این پاسخ که ” برای جوانان ما ، کاری کنید !” منعکس می شد.

 در ابتدا باید گفت که علی رغم فعالیت های انجام شده در این حوزه ، فاصله زیادی با ایجاد شرایط آرمانی برای این قشر از نیرو محرکه توانای جامعه احساس می شود.

 بخش عمده ای از جمعیت گچساران را همین جوانان تشکیل می دهند که با توجه به جایگاه و نگرش خانواده در این شهرستان، عمده این جوانان دارای تحصیلات دانشگاهی و یا برخی مدارک آموزش و مهارتی هستند ، اما هر روز در رسانه ها خبر هایی درباره پایین آمدن سن اعتیاد ، افزایش آمار جرم در بین جوانان ، خودکشی و سایر آسیب های اجتماعی به چشم میخورد.

 

در واقع می توان اینگونه عنوان کرد که برنامه مشخصی جهت بکار گیری و استفاده از این پتانسیل تا به امروز وجود نداشته است.بعنوان مثال در حوزه فرهنگ ، شهر گچساران ، شهری است که متشکل از مردم با قومیت ها و فرهنگ های متفاوت است که در برخورد با آن دو راه بیشتر وجود ندارد و آن اینکه جوان ما یا در مقابل آن مقاومت نماید و یا در این فرهنگ آشفته شهری غرق گردد.

 

تا به اینجا به نظر رسیده است که مدیریت شهری برنامه مشخص استراتژیکی برای حفظ فرهنگ ها و همچنین ارتقای آن و رفع نواقص و تهدیدات آن در شهر گچساران نداشته است.هر جوان گچسارانی می تواند به عنوان سفیری از « خرده فرهنگ » خود بعنوان برشی از فرهنگ مادر ، ایفای نقش کند و در چارچوب فرهنگ غالب ایرانی – اسلامی به توسعه آن و زندگی بپردازد.

 

موارد مذکور در واقع زیر مجموعه حوزه آموزش طبقه بندی می گردند و البته وظیفه مدیریت شهری در ترویج آن انکار ناپذیر است.فضای شهرداری در هر محله با توجه به فرهنگ آن محله و شهر بایستی در اختیار جوانان قرار بگیرد و در عین حال بستری جدی فراهم آید تا بخش خصوصی به عنوان حامی فرهنگ شهر ، وارد این مغوله شده و زمینه ای برای گفتگوی فرهنگ ها فراهم آورد.

 

نکته بعدی فضای سخت افزاری مدیریت شهری است که میتواند برای اقشار نیازمند حمایت ، با پتانسیل بیشتری فعالیت کند و بخش خصوصی و سرمایه دارانی که دارای صلاحیت باشد نیز میتوانند در توسعه فضای های فرهنگی شهر گچساران را همیاری کنند.در این صورت است که هم اشتغال مولد ایجاد خواهد شد و هم امکانات به شکل عادلانه تقسیم خواهد گردید.

 

یکی از ایده های بنده برای ایجاد همبستگی موثر و ایجاد سرگرمی در شهر گچساران ایجاد فضا های تخصصی برای هر رسته و دسته می باشد. بعنوان مثال در این خصوص کمتر کاری که می توان انجام داد این است که با قرار دادن پارکی به نام ورزش زمینه ورزش های همگانی و ارتباط موثر بین ورزشکاران و پیشکسوتان ورزش جهت آشنایی و تبادل نظر و همینطور جمعه های سلامت، بر قرار شود و برای این پارک هم میتوان نماد یکی از پیشکسوتان ورزشی بعنوان مثال استفاده از مجسمه پدر بوکس ایران ، حسن باشت باوی استفاده کرد.

 

و همینطور فضایی را در نظر بگیرید که متشکل از ادوات و یا نماد یک دکل نفت باشد برای نمایش نفتی بودن شهر گچساران و همینطور احداث موزه صنعت نفت.در حوزه اجتماعی نیز شهر گچساران با معضلاتی مواجه است .

 

آیا برای گذراندن اوقات فراغت جوانان ، می توان ۱۰ نقطه را نشان داد که به همراه دوستان و یا اقوام بتوان به آنجا رفته و از اوقات فراغت خود به معنای واقعی لذت برد ؟ آیا مدیریت شهری به عنوان متولی شهر نمی‌تواند، تمام داشته‌های خود را تنها در امور عمرانی هزینه نکند و به این بخش مهم یعنی معضلات اجتماعی، توجه کند؟.

 بسیاری از جوانان این شهر دچار افسردگی و دلمردگی شده اند و بسیاری دیگر برای انتزاعی ترین نیازهای اولیه خود یعنی روحیات و تلطیف روحیه به شهرهای مجاور نظیر شیراز و… رفته تا اوقات فراغت خود را آنجا سپری نمایند.

 

خیلی خوب است که گچساران تبدیل به یک کارگاه بزرگ شود و اشتغال ایجاد گردد ولی کنار این کارگاه ها بایستی برای مسایل روانی و بخصوص روحیات قشر جوان و حتی کهنسالان مکان های متعدد و جشنواره های متعدد در نظر گرفته شود.نکته مهمی که در پایان مایلم به آن بپردازم در خصوص اقتصاد است.

 

شهری چون گچساران که بودجه دریافتی آن به شکل فزاینده ای رشد کرده است.آیا اعضای شورای شهر نمی توانند فرایندی را اتخاذ و تصویب نمایند که پیمانکاران موظف باشند درصدی از نیروهای مورد استفاده خود را بین جوانان تحصیل کرده شهر ، که دارای مدرک دانشگاهی هستند اما بدلیل نبود زمینه لازم نتوانسته اند شغل مورد نظر خود را پیدا کنند و خانه نشین شده اند ، برگزینند ؟

 

ایجاد مشاغل زود بازده و پایدار ، فعل دشواری برای شهرداری گچساران نیست.در پایان باید عنوان کنم که حضور جوانان در شورای شهر می تواند موتور محرکی برای شورا باشد و همچنین ، نمایندگی بخش اصلی پیکره شهر گچساران را بر عهده بگیرند.

 

انتهای پیام/

نظرات کاربران

تازه های سایت