به گزارش آفتاب جنوب ،

36سال پیش قیام بزرگ مردم آگاه و معتقد به مرجعیت شیعه بودکه در روز 19دی 1356خودجوش و طوفانی و سیل آسا از قم پایتخت مرجعیت در عصر سکون و سکوت برخاست و اساس حکومت پهلوی را لرزاند و سنگ بنای مبارزات همه جانبه را شکل بخشید .به دنبال آن حادثه خشم مردم شهرهای مختلف  شعله ور شد تا کاخ سلطنتی را در خود بسوزاند.

اما چرا 19دی بوقوع پیوست ؟

در سال 1356حکومت پهلوی با برخورداری از حمایت دو قدرت بزرگ جهانی( آمریکا و شوروی) و داشتن عنوان ژاندارمی منطقه و سرمست و مغروراز دلارهای فروش نفت و غرق در فساد درباراز یک طرف و بی خبر از آتش فشان زیر خاکستر، روز 17دی 56 به قلم فردی با نام مستعار احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات مقاله ای با عنوان ایران و استعمار سرخ و سیاه نوشت.در آن مقاله به اصطلاح به تحلیل علل بعضی مخالفتها و ریشه نگرانی ها پرداخت ودرعالم وهم  و خیال ایران را به عنوان قدرت سوم جهان معرفی که این قدرت مورد تهاجم نیروهای ارتجاعی (عقب مانده)از دو اردوگاه کمونیسم و دین قرار گرفته و اینها را مانع ترقی بیشتر بیان کرد؟!

از آنجا که معروف است : عدو سبب خیر شود اگر خدا خواهد.  در این مقاله نام امام خمینی (ره)به عنوان محور این جریانات مطرح و عملا آشکارا مورد تهاجم و توهین قرار می گیرد.که فردای آن روز 56/10/18 روزنامه مذکور در کشور پخش و بغض و فهم مردم و چهره های انقلابی و دینی را می ترکاند.چرا که مردم قم پیشقراول نهضت 15خرداد42اینبار هم در روز 19دی بی پروا و کفن پوشان بی توجه به اخطار پلیس در سطح خیابانهای شهر تجمع و با یورش به بانکها،سینماها،کلانتری هاو مراکز دیگر حکومتی علم مبارزه را برمی افرازند و نظام شاهنشاهی را به مبارزه می طلبند.حوزه ها و مراجع اعلام همبستگی و عزا نموده و رهبریت مطالبه بحق مردم را به دست میگیرند و بدین طریق بود که خواب از چشمان غفلت زده مستان حکومت ربودند.اینکه چرا چنین اقدامی توسط حکومت شکل گرفت و چرا مردم اینچنین واکنش نشان دادند سالها در محافل گوناگون مورد بحث و بررسی قرار گرفت اگر نقطه انفجار آمیز حرکتهای شور انگیز و طغیان انقلاب را حادثه 19دی 1356قم به حساب آوریم، پس ضرورت این چرائی دو چندان می شود،لذا چند نکته براین موضوع قابل تحلیل است :

1-این مقاله در روز 17دی همزمان با طرح استعماری کشف حجاب منتشر شد.

2-در این مقاله امام خمینی(ره) مورد حمله تیز و اهانت حکومت قرار گرفت.

3-این قیام بعد از شهادت حاج مصطفی خمینی در اوج انزجار و نفرت مردم نسبت به حکومت شکل گرفت.

4-همزمان با این حرکت بود که لقب امام که میزان ارادت مردم بود که به رهبر انقلاب داده شد.

5-مقاله در بستری از شتاب و خشمگینانه و عجولانه نوشته شد.

پیامد این حرکت توفنده:

از روز هجدهم که انتشار مقاله احساسات مردم را جریحه دار کرد،حوزه ها دروس خود را تعطیل ،بازار قم هم به حوزه ملحق و همراه با مردم به دیدار مراجع رفتند و اینجا بود که آیت الله گلپایگانی با قرائت آیه استرجاع(انالله و اناالیه راجعون) صدای گریه بغض آلود مردم را درآورد و سایر آیات و مراجع سخنرانی و هیجان شور و شعور مردمی را فوران کردند تا اینکه روز 19 دی با شعارهای الله اکبر و لا اله الاالله به صحنه آمدند که با گلوله آتشین ماموران مواجه شدند و عصر که شد آنچه که مانده بود و نماد مقاومت شد،عبا بود و عمامه و کفش های جا مانده و سرخی خون شهیدان و مجروحان.

              شکفتن شعار جدید :از جان خود گذشتیم –با خون خود نوشتیم-یا مرگ یا خمینی

این قیام:

1-با فریادش آسمان ایران را شکافت و به سرعت به سراسر ایران رسید و خود حرکت ساز شد (جرقه انقلاب)

2-حماسه چهلم ها شکل گرفت یعنی چهلم (اربعین ) که نماد حسینی و عاشورای کربلایی داشت مبنای دیگری شد برای بروز نارضایتی ها و مبارزه علیه حکومت، ابتدا تبریز بعد یزد و جهرم و اصفهان و ....ایران....

3-بحران کابینه ها ،حکومت که می خواست جهت مبارزه را از عامل اصلی یعنی شاه دور کند دست به تعویض کابینه های دولت زد به طوری که ظرف یک سال 4کابینه بروی کار آمد و همه متزلزل و ناپایدار.

4-تفسیر عینی سوره فتح(انافتحنا لک فتحا مبینا)و پیروزی خون بر شمشیر که خود مژده فتح دیگری را برای اسلام و ایران به ارمغان آورد.

5-تجلی بحران مشروعیت برای حکومت و تزلزل در اجرای قانون و فراگیر شدن بحران اقتدار و نهاد های حکومتی که زمینه ساز فرار عناصر حکومتی به خارج و اضمحلال بدنه ارتش و سازماندهی تشکلات مذهبی برای اداره امور کشور را پدید آورد.

6-شکسته شدن سکوت دیرین حوزه و به صحنه آمدن تمام روحانیت و حوزه ها در سراسر کشور به صحنه مبارزه علنی و به تبع آن خروش مردم از کانون مبارزه یعنی مسجد .

به حق باید استدلال کرد که :

19دی هم برگ قطور کتاب زرین انقلاب اسلامی را رقم زد و هم فروپاشی طومار حکومت 2500ساله نظام شاهنشاهی را سرعت بخشید و اینجاست که باید این روز بزرگ و به یادماندنی را گرامی داشت و به شهیدان و ایثارگران این حماسه جاوید درود فرستاد، چون  قیام 19دی یک نقطه عطف اساسی است که طی آن ابتکار عمل در نهضت ایران از دست نیروهای غیر مذهبی به دست نیروهای مذهبی افتاد.

یادداشت/محمد شجاعی فعال فرهنگی

انتهای پیام/م