به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،ساکنین خطه‌ جنوب کشور در مجاورت حاشیه خلیج‌فارس در طول سال‌ها از نعمت داشتن آب آشامیدنی مناسب محروم بوده‌اند، انتقال آب از حوزه‌های پرآب‌تر زاگرس مرکزی به محدوده‌ فوق، رویایی بوده که اکنون به تحقق پیوسته که این امر از طریق طولانی‌ترین خط انتقال‌ آب کشور یعنی طرح بزرگ آبرسانی به شهرهای حاشیه‌ خلیج فارس میسر شده است.

مبانی اولیه‌ طرح در سال 1371 با انجام مطالعات تفصیلی جمعیتی و نیازآبی به طور کامل برای دو مقطع زمانی 1385 و 1400 تعیین شد. بر اساس این مبانی سرانه‌ آب برای ساکنین شهرهای بزرگ، کوچک، جدید و دهستان‌ها به ترتیب 260، 225، 185 و 135 لیتر در روز منظور شد که بر این اساس قطر لوله‌های مورد نیاز محاسبه و پس از کسر مقدار آبی که از سایرمنابع به منطقه طرح منتقل می‌گردد، میزان آب انتقالی از سدکوثر گچساران تا بندرلنگه(هرمزگان) در سال 1385 معادل 4 مترمکعب در ثانیه برای فاز اول و درسال 1400 معادل 7.5 مترمکعب برای فاز دوم پیش‌بینی شده بود.

محدوده‌ طرح درجنوب ایران حد فاصل سد کوثر در استان کهگیلویه و بویراحمد تا حاشیه‌ خلیج فارس، از بندر دیلم تا بندرلنگه شامل سه بخش است که بخش اول خط لوله فولادی از سدکوثر تا ابتدای خط لوله‌ محرم به‌طول222کیلومتر،بخش دوم از ابتدای خط لوله‌ محرم تا بندرطاهری به‌طول223کیلومتر( این بخش توسط وزارت نفت انجام شد) و بخش سوم نیز از بندرطاهری تا بندرلنگه به‌طول 317 کیلومتررا شامل می شود.

 آب مورد نیاز طرح از طریق سد مخزنی کوثر در دیار نفتخیز گچساران که بر روی رودخانه خیرآباد در محل تنگ دوک واقع است، تامین  می شود و  هدف از اجرای طرح عبارت از انتقال آب آشامیدنی از سدکوثر برای 5 شهر بزرگ، 11 شهر کوچک ، 36 شهر جدید و 47 دهستان شامل 1200 روستا است درحالی که آب مورد نیاز از طریق 40 انشعاب انتقال می یابد.جمعیت پیش بینی شده در محدوده طرح در سال 1385معادل یک میلیون و 500هزار نفر و درسال 1400معادل 2میلیون و 500هزار نفر بوده است.

دانلود