شی جین پینگ طرحی را موسوم به «جوان‌سازی روستاها» تأیید کرده است که بر اساس آن طی سه سال آینده ۱۰ میلیون جوان شهرنشین چینی به حومه شهر و روستاها فرستاده خواهند شد تا از توانمندی‌های خود برای بهبود شرایط فرهنگی، امکانات پزشکی و توسعه فناورانهِ مناطق محروم کشور استفاده کنند. دانشگاه‌ها و هنرستان‌های فنی و حرفه‌ای مسئولیت اصلی برگزاری این طرح را برعهده دارند.

در کنار این، قرار است تا سه سال دیگر ۱۰۰ هزار جوان مهاجر از روستا به شهر با توجه به مشوق‌هایی به زادگاه خود برگردند تا در استارتاپ‌هایی که در این مدت در روستاها به راه می‌افتد، به کار مشغول شوند.

به دلیل سابقه اجرای چنین برنامه‌هایی طی انقلاب اقتصادی و فرهنگی مائو در دهه ۱۹۶۰ میلادی که بعداً به دلیل پیامدهای آن بدنام شد، برخی رسانه‌ها از جمله سی‌ان‌ان به انتقاد از طرح جدید پرداخته‌اند. با این حال به نظر می‌رسد میان طرح کنونی با سلف خود تفاوت‌هایی نیز وجود دارد که در صورتی که در عمل نیز این تفاوت‌ها لحاظ شود، «جوان‌سازی روستاها» به آفات طرح قبلی دچار نمی‌شود:

* طرح کنونی اختیاری است یعنی دولت مجبور است آن چنان پشتیبانی لازم را از موفقیت جوانانِ شرکت‌کننده به عمل آورد که آنان داوطلبانه به روستاها بروند.

* هدف از این طرح، تجربه‌اندوزی برای جوانان شهری و سپس بازگشت همه آنان به شهر نیست، بلکه قرار است روستاها را به کانون‌های فعال اقتصادی تبدیل کنند.

* این طرح در تعطیلات تابستانه اجرا می‌شود، بنابر این جوان شهری از فرصت رشد خود در شهر بهره‌مند باقی می‌ماند.

* حمایت دولت از چنین طرح‌هایی لازمه رفع تبعیض میان شهر و روستا در شرایط رشد شتابان اقتصادی است، امری که در ۵-۶ دهه قبل به ضرورت کنونی وجود نداشت.

* امکانات اندک در آن دوره موجب شده بود دانشجویان بعضاً با دشواری‌های جدی در رفت و برگشت به روستاها دچار شوند، اما اکنون این مشکل عمدتاً حل شده است.

باید منتظر بود و تماشا کرد که آیا این ابتکار جدید از سوی دولت چین همان طور که رقبای پکن می‌خواهند زمین می‌خورد و موجب نارضایتی جوانان شهری خواهد شد یا به بهبود اوضاع چین کمک خواهد کرد.

منبع

https://edition.cnn.com/2019/05/04/asia/china-youth-policy-intl/index.html