نظرسنجی

عملکرد شورای ششم دوگنبدان را تا کنون چگونه ارزیابی می کنید؟
6. مرداد 1393 - 1:08

معرفی شهرستان گچساران

شهرستان گچساران در جنوب غربی استان کهگیلویه و بویر واقع شده است. مرکز این شهرستان، شهر دوگنبدان می باشد ، جمعیت این شهرستان بر اساس سرشماری سال 1390برابر با 217,119 نفر بوده‌است.

 

این شهرستان در جنوب باختری استان کهگیلویه و بویر احمد واقع گردیده و۴۶۸۳ کیلومتر مربع مساحت دارد و در ارتفاع ۷۲۰ متری از سطح دریا بامساحتی بالغ بر ۱۸ کیلومتر مربع و در 150 کیلومتری یاسوج قرار گرفته است.
 
 این شهرستان از شمال به شهرستان کهگیلویه، از جنوب به شهرستان گناوه (استان بوشهر) از شرق و شمال شرقی شهرستان ممسنی (استان فارس) و از غرب به شهرستان بهبهان (استان خوزستان) محدود می‌باشد. زبان مردم گچساران لری و فارسی و ترکی(قشقایی)است و دارای چهار دهستان " امام زاده جعفر ، لیشتر ، بویراحمد گرمسیری و بی بی حکیمه " می باشد .
 
 
گچساران در منطقه گرمسیر قشلاقی واقع شده است و دارای دو نوع آب و هوای معتدل و خشک در نیمه شرقی و گرمسیری خشک در نیمه غربی می باشد. راه اصلی استان خوزستان به استان فارس از این شهرستان می گذرد و قشلاق عشایر بویراحمد و قشقایی نیز در آن قرار دارد.

 

آستانه مقدسه حضرت بی بی حکیمه(س) دختر باب الحوائج امام موسی کاظم(ع) در ضلع جنوبی و در فاصله 90 کیلومتری شهرستان گچساران قرار دارد. کرامات این بانوی بزرگوار به حدی است که هرساله تعداد زیادی از سراسر ایران و به ویژه از نقاط مختلف جنوب کشورهای حاشیه خلیج فارس برای زیارت مرقد مبارک امامزاده بی بی حکیمه (س) به این شهرستان سفر می کنند .

 

رودخانه زهره مهمترین رود این شهرستان است که در جنوب شرقی و در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب دوگنبدان جاری است. دیگری رودخانه باشت است که از کوه خامی و دره تنگ شیر سرچشمه می گیرد. رودخانه خربل یکی دیگر از رودخانه های شهرستان است که در جنوب شرقی دوگنبدان جاری است و پس از طی مسافتی به رودخانه زهره می پیوندد. مارین یکی از روستاهای زیبا و دیدنی شهرستان گچساران است . این روستا که در 35 کیلومتری شمال شهرستان گچساران در مسیر راه دهدشت – گچساران قرار گرفته است و دارای آب و هوایی معتدل می باشد . این روستا دارای باغات فراوان و مزارع سرسبز است . و از ویژگی های روستای مارین معماری زیبا و چشم نواز آن است . که در نوع خود کم نظیر می باشد . منازل روستایی در یک شیب 60 درجه از بالای کوه شروع و تا ته دره که منتهی به باغات مرکبات است , ادامه دارد . از دیگر جاذبه های این شهرستان میتوان تنگ دیل , قلات گناوه , دشت گل و باغستان های مارین را نام برد. از چگونگی نامگذاری و پیشینه تاریخی این شهر اطلاعات دقیقی در اختیار نمی باشد ولی در آغاز قرن ششم شهری کوچک با هوایی گرم بوده است. ، شهرکی به نام گچساران در جنوب خاوری آن قرار داشت که بعدها محل فعالیت های نفتی گردید. این شهرک بر اثر ناهمواری زمین، محدودیت فضای شهری، دوری از جاده های اصلی استان، تراکم تأسیسات نفتی و زمین لرزه های متناوب ومکرری که بر اثر انفجار برای اکتشاف معادن نفت ایجاد می شد، سرانجام به دوگنبدان منتقل شد که به گویش لری به آن «دو گنبذون» گفته می شود ولی طبق نظریه باستان شناسان و پژوهشگران در در دشت‌های خاور و باختر دو گنبدان آثاری از دو گنبد قدیمی وجود دارد که یکی در ناحیه لیشتر (باختر شهر) و دیگری در دشت دوگنبدان (خاور شهر) واقع است. به نظر می رسد که نام دوگنبدان به واسطه وجود همین دوگنبد در خاور و باختر شهر باشد .
 
شهرستان گچساران بدلیل وجود معادن نفت یکی از مهمترین مراکز استخراج و بهره برداری نفت کشور به شمار می رود , و دارای اهمیت و اعتبار ویژه ای است . منطقه نفتخیز گچساران در سالهاى ١٣٠٢ و ١٣٠٣ هجرى شمسى مورد مطالعه قرار گرفت . در سال ١٣١٠ عملیات حفارى براى چندمین بار آغاز شد و پس از حفر چاههاى بسیار در لایه آسمارى میزان تولید نفت به ٢١ هزار بشکه در روز رسید. برنامه هاى حفارى تا قبل از ملى شدن صنعت نفت ادامه یافت و در این مدت به ١٦ حلقه چاه و ٦٠ هزار بشکه نفت در روز افزایش یافت. پس از ملى شدن صنعت نفت، شرکت اکتشاف و تولید نفت ایران در سالهاى ٣٦ - ١٣٣٥ عملیات حفارى را بار دیگر در این منطقه آغاز کرد. این برنامه نیز تا سال ١٣٤٥ ادامه داشت و تعدادچاههاى حفارى شده به ٤٦حلقه افزایش یافت .
 
میدان نفتى گچساران در فاصله ٢٢٠ کیلومترى جنوب شرقى اهواز قرار گرفته و شامل سازندهاى شکاف دار کربناتى آسمارى و بنگستان بوده که در جهت عمومى شمال غربى ، جنوب شرقى طاقدیس هاى میادین نفتى جنوب ایران واقع شده است . این میدان طاقدیسى بطول حدود ٧٠ کیلومتر و عرض ٦ تا ١٥ کیلومتر است. تولید عمده نفت از سازند آسمارى این میدان صورت مى گیرد که عمدتا از سنگهاى کربناتى تشکیل گردیده است . تولید از مخزن از سال ١٣١٨ با چاه شماره ١٣ آغاز گردید . حجم نفت در جاى مخزن در سال ١٣٥٦ بالغ بر ٣/٤٦ میلیارد بشکه تخمین زده شده است . تاریخچه تولید از مخزن بیانگر آن است که میزان تولید روزانه همواره افزایش داشته و در سال ١٣٥٥ به حداکثر میزان خود بالغ بر ١١٨٠ هزار بشکه در روز رسیده است . تزریق گاز در مخزن از سال ١٣٥٦ آغاز گردیده که هم اکنون نیز با میزان تزریق بیش از یکهزار میلیون فوت مکعب در روز از طریق ١٦ حلقه چاه تزریقى ادامه دارد .
 
شرکت بهره‌بردارى نفت و گاز گچساران بر اساس سیاستها و برنامه‌هاى وزارت نفت مبنى بر ایجاد کیفیت و تحول در نحوه اداره فعالیتهاى مبتنى بر سیاست شکل گیرى بنگاههاى اقتصادى و بمنظور کارائى و اثر بخشى سازمانها و همچنین ایجاد بهره جوئى از فن آورى و آماده سازى بستر لازم براى مدیریت در جهت ارتقاى سطح کیفى و کمى صنعت نفت بعنوان یکى از شرکتهاى فرعى تابعه شرکت ملى مناطق نفت خیز در سال ١٣٧٨ تشکیل گردید .
این شرکت به لحاظ موقعیت ممتاز جغرافیائى و گستردگى آن در استانهاى کهگیلویه و بویر احمد ، فارس ، بوشهر ، خوزستان و اصفهان از ویژگى خاصى برخوردار است و فعلا داراى توانائى تولید ٧٣٦ هزار بشکه در روز از میادین فعال گچساران ، بى بى حکمیه ، رگ سفید-٢ ،پازنان-٢ ، بینک‌ ، گلخاری ‌، نرگسى ، چلینگر ، گرنگان ، سیاهمکان و سولابدر می‌باشد و همچنین مسئولیت توسعه و تولید از میادین نفتى تحت برنامه خویز ، کیلورکریم ، زاغه ، رودک و چهاربیشه با ظرفیت مجاز تولید ١٧ هزار بشکه در روز را نیز بر عهده دارد . به طور کلى شرکت گچساران مسئولیت تولید صیانت شده از ١٦ میدان نفتى با استفاده از ٥٨٨ حلقه چاه ، ١٠ واحد بهره بردارى ، ٣ کارخانه نمکزدائى ، ١٠ ایستگاه تقویت فشار و تزریق گاز ، ٣ کارخانه گاز و گاز مایع (دو کارخانه ١٢٠٠ و ١٣٠٠ در حال احداث) ، سیستم تولید و تزریق گازپازنان ، سیستم گازآغار / دالان ، ٥ آزمایشگاه شمیائى و ٥ واحد آبرسانى را بر عهده دارد .
 

بزگترین میدان نفتى این شرکت، میدان گچساران می‌باشد که با ابعاد ٧٠ کیلومتر طول و ٦ تا ١٥ کیلومتر عرض یکى از بزرگترین مخازن کربناتى ایران می‌باشد . این مخزن طى سالهاى ١٣٠٢ و ١٣٠٣ هجرى شمسى مورد مطالعه قرار گرفت و پس از حفارى تعدادى چاه در سال ١٣١٦ با تولید از چاه شماره-٣ با میزان ٢٦ هزار بشکه در روز آغاز گردید . بر اساس مطالعات انجام شده بمنظور تثبیت فشار مبناى نفت بر روى ١٤٣ بار تزریق گاز در این مخزن با هدف رعایت نسبت تزریق ١٦٠٠ میلیون فوت مکعب به ازاى هر بشکه نفت تولیدى از سال ١٣٦٥ آغاز و هم اکنون به دلیل پائین بودن فشار مبناى نفت تزریق گاز در ١٦ حلقه چاه با نسبت حدود ٢٠٠٠ فوت مکعب گاز به ازاى هر بشکه نفت تولیدى ادامه دارد .

انتهای پیام/م

نظرات کاربران

تازه های سایت

پربازدیدها