با توجه به وجود سرمایه ای عظیم در این شهرستان، مردم ان نباید دغدغه مشکلات زندگی و نبود زیرساخت های اموزشی، رفاهی و ... را داشته باشند، اما ماجرا چیز دیگری است و در برخی از نقاط این شهر غنی، مردمانی زندگی می کنند که از کمترین امکانات آموزشی و خدماتی بی بهره اند در حالی که بر روی دریایی از گنج خوابیده اند .

روستای آبکل که در 15 کیلومتری شهرستان گچساران قرار دارد یکی از مناطقی است که دانش آموزان آن از امکانات آموزشی مناسب کمتر برخوردار هستند و در نامه هایی از رئیس کمیسیون برنامه و بودجه کجلس شورای اسلامی و نماینده شهرشان درخواست کمک کرده اند .

آنچه در زیر می خوانید نامه ای است که آموزگار این روستا برا غلامرضا تاجگردون نوشته است :

« در روستایی که در ۱۵ کیلومتری قطب گاز و نفت ایران واقع شده و مردانش همگی به کارهای خدماتی در شرکت نفت مشغول هستند و یا در معادن سنگ، به جنگ سنگ رفته اند، به نظر هر انسان عاقلی، بچه های این روستا نباید از حداقل امکانات آموزشی بی بهره باشند .

اما برخلاف تصور تمامی انسان های عاقل، در ۱۵ کیلومتری قطب نفت و گاز ایران روستایی وجود دارد به نام " آبکل " که من آموزگار آن هستم و با چشمان خود می‌بینم بچه‌هایی را که حتی از داشتن یک معلم خوب هم محروم بوده اند.

الان سه هفته از ورود من به این مدرسه می گذرد،شب و روز با خودم کلنجار می‌روم چه کاری می‌توانم برای بچه‌هایم انجام بدهم؟
وظیفه من معلم در این دبستان پر از مهر و خالی از امکانات چیست؟ آیا چیزی غیر از آموزش است؟ آیا برای آموزش این دانش آموزان نیاز به امکانات آموزشی نیست؟!

به این فکر افتادم تا از جناب تاجگردون نماینده محترم قطب نفت و گاز کشور استعداد بطلبم، او که گچساران را آباد نمود، می تواند دبستانی در آبکل را نیز آباد نماید.»

در ادامه متن نامه آموزگار این روستای و همچنین نامه هایی که دانش آموزان این مدرسه برای غلامرضا تاجگردون نوشته اند، مشاهده می کنید: