به گزارش آفتاب جنوب،در این سنین دروغگویی با سنین بالاتر متفاوت است؛ کودکان در دوره نوپایی واقعاً دروغ نمی‎گویند بلکه آنچه ما از آنها می‎شنویم و دروغ می‎نامیم ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد.

برخی از والدین نگران دروغ‎های کودک خود هستند و آنها اغلب همیشه از اینکه چرا فرزندانشان "چوپان دروغگو" شده‎اند، تعجب می‎کنند و به همین خاطر لازم است که ما درباره علل و راهکارهای این رفتار اطلاعاتی به دست آوریم.

کودکان از سال دوم زندگی شروع به دروغگویی می‎کنند کودک دروغگو به افسردگی و بیماری‎های روانی مبتلا خواهد شد

یک دکترای روانشناسی در این باره به خبرنگار ایسنا منطقه لرستان، گفت: دروغگویی بین کودکان به چند دلیل عمده از جمله ترس است؛ زمانی که کودک از بزرگ خود می‎ترسد برای توجیه رفتار و گریز از تنبیه به دروغ گفتن متوسل می‎شود.

"محمدعلی سپهوندی"، به انگیزه خودنمایی به عنوان عاملی در دروغگویی بین کودکان اشاره کرد و افزود: بچه‎ای که به نوعی دچار کمبود عاطفه و احساس از سوی بزرگتر خود شده باشد و مورد کم‎توجهی قرار گرفته باشد، ممکن است برای اینکه خودی نشان دهد به دروغگویی روی آورد.

وی اضافه کرد: همچنین زمانی که کودک از پدر و مادر خود خواسته‎ای دارد و والدین اقدام به خودداری از فراهم کردن درخواست او می‎کنند، این کودک به دروغ گفتن متوسل خواهد شد.

این عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان، مشاهده رفتار زشت دروغگویی والدین از سوی فرزندان را از اهم دلایل دروغگویی بین کودکان دانست و اظهار کرد: کودکان از سنین سه تا پنج سالگی در روابط اجتماعی خود به شدت تحت تأثیر بزرگترها قرار دارند و آنها معمولاً از پدر و مادر خود سوپرمن‎هایی برای خود می‎سازند و در هر کاری از والدین خود الگو می‎گیرند؛ بنابراین پدری که به طور صریح دروغ می‎گوید نباید انتظار راست‎گویی را از فرزند خویش داشته باشد.

سپهوندی با تأکید بر اینکه تقلید از بزرگترها و تربیت غلط سبب دروغگویی کودکان است، درباره پیامدهای دروغگویی در سنین بالاتر، اضافه کرد: فطرت انسان بر راست‎گویی و راست‎پنداری بوده و اطمینان نیز با راستی حاصل می‎شود و اگر کودکی دروغگو بار بیاید درآینده اعتماد جامعه از او سلب خواهد شد.

این مقام دانشگاهی با یادآوری اینکه درستی با فطرت انسان‎ها سازگار است نه دروغ، ادامه داد: دروغ‎گویی بین تمامی جوامع، ملت‎ها، ادیان، فرهنگ‎ها و... منتفی نیست و رذیله بوده و هیچ کسی خواهان پذیرش آن نخواهد بود.

وی اظهار کرد: اگر کودکی به دروغگویی عادت کند، در آینده و حتی در همان کودکی‎اش روابط اجتماعی تیره و تاری خواهد داشت.

سپهوندی یادآور شد: دروغ اضطراب اخلاقی در پی خواهد داشت؛ کودکی که از بچگی به او جمله "دروغگو دشمن خداست" القا شده است اگر حرفی کذب بزند دچار افسردگی و عذاب وجدان خواهد شد.

این دکترای روانشناسی با تأکید بر اینکه کودکی که دروغ می‎گوید اضطراب و استرس دارد، گفت: این کودک چون از فاش شدن دروغ خود می‎ترسد دچار تلاطم روحی شده و آرامش نخواهد داشت.

وی در پاسخ به این سؤال که چه باید کرد تا کودکانمان دروغگو بار نیایند، گفت: تربیت صحیح در اولویت است؛ زمانی که کودک از دوران شیرخوارگی و کودکی اولیه خارج می‎شود زندگی او تحت تأثیر امر و نهی والدین است و اگر پدر و مادری به تعلیم صحیح او نپرداخته و خود مروج دروغگویی در خانواده باشند، قطعاً فرزند نیز راست‎پندار و راست‎گفتار بار نمی‎آید.

سپهوندی ادامه داد: راستگویی را در مقابل بچه‎ها تشویق کنیم و در برابر دروغگویی به نحوی برخورد کنید که او متوجه اشتباه و رفتار زشت خود شود.

کودک دروغگو آینده‎ای تیره دارد احکام دروغگویی را به کودکان‎تان آموزش دهید

یک دکترای تفسیر قرآن نیز به ایسنا، گفت: یکی از دلایلی که سبب دروغگویی بین کودکان می‎شود، مربوط به علوم شناخت و آگاهی بخشیدن به فرزندان درخصوص آیات و روایات در باب رفتار ناشایست «دروغگویی» است.

"مهرداد ویس‎کرمی"، با اشاره به اینکه در فرهنگ دینی ما دروغگویی به سنین قبل و بعد از بلوغ برمی‎گردد، افزود: از همان سنین پایین کودکی، فرزند تحت تأثیر رفتار والدین خویش است و به لحاظ تربیتی کاملاً از پدر و مادر خود الگوبرداری می‎کند.

وی ادامه داد: اگر والدین رفتار خود را تصحیح کرده و برنامه تربیتی غیرمحسوسی برای تعالی و رشد کودک خود داشته باشند، مفهوم کریه دروغگویی به طور عملی برای فرزندان تفهیم خواهد شد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان، با تأکید بر تأثیر آموزش غیرمستقیم در راستگو بار آمدن کودکان، اضافه کرد: بچه‎ها در سنین پایین قدرت عقلانی نداشته و تحت تأثیر عواطف هستند و اگر والدین بتوانند در قالب این عواطف الگویی مثبت برای فرزند خویش شوند، کودکان نیز از این خصلت تأثیر می‎پذیرند.

ویس‎کرمی، با بیان اینکه دروغ از نظر دین گناهی کبیره است، اظهار کرد: بحث دروغگویی دارای احکام و شرایطی است که این مباحث باید به فرزندان از همان سنین کودکی و متناسب با درک و شعورشان به آنها آموزش داده شود.

وی با اشاره به اینکه پایه تربیت در همه زمینه‎ها، همان کودکی است، تصریح کرد: باید صداقت و راستگویی در جامعه ارزش شود تا بتوان در سایه تربیت بدنی فرزندی راست‎پندار و راست‎گفتار را به جامعه تحویل داد.

این مقام دانشگاهی با ذکر حدیثی از امام صادق(ع) مبنی بر اینکه "سزاوار نیست که مسلمانان با بدکار، احمق و دروغگو رفاقت کنند"، افزود: کودک دروغگو آینده‎ای روشن نخواهد داشت و جامعه او را طرد خواهد کرد.

چرا صداقت و کودکانتان را تشویق کنید؟! کودک دروغگو دچار آسیب‎های شخصیتی می‎شود

یک دکترای روانشناسی، نیز عشق مشروط را یکی از عوامل دروغگویی بین کودکان دانست و گفت: عشق مشروط به این معناست که مثلاً والدین، بچه‎ها را برای نمره دوست دارند و کودک سعی می‎کند با دستکاری کردن معدل و نمره، خود را در دل پدر و مادر جای دهد.

دکتر"میردریکوندی"، افزود: همچنین الگوگیری از هم سن و سالان نیز یکی از دلایل ترویج رفتار نفی شده دروغ در بین کودکان است؛ پس مراقب دوستان کودکانتان از همان سنین اولیه باشید.

وی ادامه داد: زمانی که تلفن پدر زنگ می‎خورد و پدر از کودکش می‎خواهد که به دروغ به کسی که پشت خط است بگوید "بابام خوابه"، در واقع والد به طور مستقیم به پسر و دخترش می‎فهماند که می‎شود"دروغ گفت".

این مقام دانشگاهی با ابراز تأسف از اینکه والدین صداقت کودکانشان را تشویق نمی‎کنند، اظهار کرد: ارزش‎هایی مانند راستگویی در خانواده‎ها یاد داده نمی‎شود و در نهایت دروغگویی مورد تأکید قرار می‎گیرد.

این دکترای روانشناسی، افزود: نبود ثبات والدین در اعمال ارزش‎ها و رفتارها، سبب زیبا پنداشتن زشتی دروغ در ذهن کودکان خواهد شد.

میردریکوندی، با اشاره به پیامدهای دروغگویی یادآور شد: ایجاد تعارض مهمترین تأثیر دروغگویی در بین کودکان است؛ کودکی که با خود روراست نیست هویت خویش را قبول نداشته و دچار آسیب‎های شخصیتی می‎شود.

این عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان، اضافه کرد: کودک دروغگو همیشه نگران است که بقیه متوجه دروغ او شوند و به مرور زمان احساس می‎کند که دیگران او را دوست ندارند و در نهایت او دچار افسردگی، اضطراب، بیماری‎های روانی و مشکلات روان‎شناختی خواهد شد.

انتهای پیام/ص