به گزارش آفتاب جنوب ، 9ربیع الاول شروع امامت امام عصر(عج) و آغاز دوره ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه به شمار می آید و این روز فرخنده و خجسته ای است و باید همان حالتی که در تاریخ برای آغاز امامت امامان اتفاق افتاده نسبت به امام عصر(عج) داشته باشیم.عظمت وجودی و ابعاد مختلف شخصیت حضرت صاحب الامر (عج) باعث شده است که در طول هزار سال که از غیبت کبری می گذرد، هر گروه از مردم بسته به گرایش های خاص اعتقادی، اجتماعی و فرهنگی که داشته اند، از دیدگاهی خاص به تحلیل شخصیت و تعیین جایگاه آن حضرت در عالم هستی بپردازند .

 نهم ربيع الاول، سالروز آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج) در حقيقت امتداد غدير، بلكه خود غديری ديگر است. بايد در اين چنين روزی با امام زمان(عج) بر اساس مفاد روايات و دعاها به‌ويژه دعای «عهد» پيمانی دوباره بست ومعرفت، محبت، ولايت و اطاعت برخی از اصول اين پيمان نسبت به حضرت صاحب‌الزمان(عج) است.ولايت امام‌زمان(عج) به‌عنوان سرپرستی و حاكميت وی بر افراد جامعه هست و اين ولايت ركن و اساس دين است؛ هم‌چنين كليد گشايشگر و راهنمای انسان مسلمان در همه ابعاد دين است.

هشتم ربیع الاول سال 260 هـ.ق، امام حسن عسكری علیه‌السلام پس از این كه نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری كه هشت روز قبل معتمد به ایشان خورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد كه امام یازدهم افزون بر این كه مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده كرده بود، شب پیش از شهادت شان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه‌های بسیاری به شهرهای شیعه نشین فرستادند. خبر شهادت امام در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم به احترام او عزاداری كردند. به گفته مورخان، در روز شهادت امام، سامرا به صحرای قیامت تبدیل شده بود.

حكومت عباسی از مدت‌ها پیش بر اساس سخن رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام مبنی بر این كه مهدی فرزند امام حسن عسكری علیه السلام است، امام یازدهم را زیر نظر داشت و مراقب بود تا فرزندی از ایشان نماند، ولی امام یازدهم با پنهان نگه داشتن خبر ولادت فرزندش این نقشه را باطل كرده بود. پس از شهادت امام كم كم خبر فرزندی به نام مهدی علیه‌السلام پخش شد و تلاش چند باره خلیفه عباسی برای یافتن امام مهدی علیه‌السلام به نتیجه نرسید.

عثمان بن سعید، نائب اول امام بود و با آغاز غیبت ولی عصر علیه السلام توقیعات حضرت را به شیعیان می‌رساند. از همین زمان بود كه شیعیان برای نخستین بار طعم غیبت را چشیدند. آغاز غیبت صغری مصادف با آغاز امامت حضرت مهدی علیه السلام بود تا مردم آرام آرام با مفهوم تلخ و دردناك غیبت آشنا شده، بتوانند تا آن زمان كه به اشتباه خود پی می‌برند و به وظایف خود در برابر امامان آگاه می‌شوند، همچنان دیندار بمانند. در دوران غیبت صغری چهار نایب خاص، امر وساطت میان امام علیه السلام و شیعیان را به عهده داشته و چنان‌كه خواهیم دید، همه آنها معروف و سرشناس بوده‌اند. آنان احكام دین را از وجود اقدس امام زمان علیه السلام گرفته و در اختیار شیعیان می‌گذاشتند.

معرفت، محبت و ولايت امام (عج)، زمينه‌ساز عهد و پيمان با ايشان است، چراكه عشق و ولايت بدون مسووليت‌پذيری، هوسی بيش نيست. عهد، التزام و نوعی تعهد پذيری در مقابل شخص يا كاری است و بايد خود را به وظايفی كه نسبت به امام‌زمان(عج) داريم ملتزم سازيم و با ايشان برای انجام آرمان‌هايش عهد ببنديم و كسانی می‌توانند در عصر ظهور به اين عهدها عمل كنند كه در عصر غيبت به پيمان خود با امام عصر (عج) عمل كرده باشند. عهد و اطاعت، تجلی و نمود عشق و محبت است و زمينه‌سازی برای ظهور ايشان، بسط عدالت و فرهنگ عدل پذيری در جامعه و نهادينه كردن آن است.

نهم ربیع‌الاول مصادف است با آغاز امامت حضرت مهدی(عج) امام بزرگ و امید مستضعفان جهان، او خواهد آمد و جهان را از عدل و داد پر خواهد کرد همان‏گونه که از ظلم و جور، پر شده است. چنان که امام علی(ع) می‌فرماید: «خوشا به حال کسی که زمان او (حضرت مهدی علیه السلام) را درک کند، به دوره او بپیوندد و دوره او را شاهد باشد»

انتهای پیام/م