به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،روح الله قابضی-حادثه غمبار سقوط هواپیمای مسافربری یاسوج – تهران و درگذشت جمعی از هم وطنان عزیز حادثه ای بود که واقعا همه مردم را عمیقا ناراحت کرد و حتی تصور آن هم سخت است چه رسد به تحملش.اما باید راضی بود به رضای الهی .

حقیقتا بعد از این حادثه و اینکه هنوز پیکر مطهر عزیزان ما به دست خانوده های آنها نرسیده از شدت ناراحتی دستم به قلم نمی رفت مدام به این فکر می کردم که چرا هر چه سنگه مال پای لنگه.حتی مرگ هم شهریان ما هم با بقیه عالم فرق دارد.دیدم بی مناسبت نیست در خصوص موضوع عذرخواهی که این روزها نقل محافل و مجالس است و بی ربط به این حادثه هم نیست مطالبی را مطرح نمایم.

در فرهنگ اسلامی و در آیات قرآن و روایات عذر خواهی مورد تاکید زیاد قرار گرفته است به طوری که در قران کریم ۸۷ بار از توبه و معذرت خواهی سخن به میان آمده است ،از نظر قران پوزش خواهی و پذیرش آن، امری بسیار پسندیده است .وضعیت آرمانی این است که انسان همواره به گونه ای رفتار کند که نیازمند پوزش و عذرخواهی نباشد ولی از آن جایی که انسان ممکن الخطا بوده و به علل درونی و بیرونی گاهی دچار خطا و اشتباه می شود که نیازمند عذرخواهی است.

فرهنگ فراموش شده عذرخواهی درمسئولان

در این موضوع شکی وجود ندارد و در زندگی ائمه علیهم السلام و بزرگان به کرات این موضوع روی داده است.گرچه استنباط عموم این است که عذرخواهی در رفتار فردی بیشتر عینیت دارد اما عذرخواهی مورد نظر ما در این نوشتار عذرخواهی مسئولان است و یا به عبارتی عذرخواهی اجتماعی است. در کشور ما مثل سایر موضوعات که همیشه دچار افراط و تفرط هستیم احساس می شود در این موضوع هم دچار افراط و تفریط شده ایم.

در طول سالیان متمادی در هیچ حادثه ای حرفی از عذرخواهی و یا استعفای مسئولان در میان نبود به گونه ای که این فرهنگ نزد مسئولان ما کاملا به فراموش سپرده شده و بایگانی شده بود.تا اینکه سال در حادثه مربوط به برخورد دو قطار مسافربری و جان باختن جمعی از هم وطنان برای اولین بار شاهد استعفا و عذرخواهی مدیران ارشد کشور بودیم و سرآغازی بود برای شیوع عذرخواهی مسئولان.

جریان مسابقه عذرخواهی مسئولان

اخیرا هم در حوادث و اغتشاشاتی که در گوشه و کنار کشور انجام گرفت و متعاقب آن سخنان مقام معظم رهبری در خصوص توجه مسئولان به مردم شاهد هستیم که موجی از عذرخواهی در کشور ایجاد شده است و نوع مسابقه عذرخواهی مسئولان در جریان است.

باعذرخواهی درد مردم درمان می شود؟

اما سئوال و ابهام اساسی این است که در عذرخواهی به دنبال چه هستیم.ایا با یک عذرخواهی درد مردم درمان می شود .آیا به دنبال این هستیم که مردم را سر کار بگذاریم .آیا با انجام برخی اقدامات سطحی و روبنایی مشکلات جامعه حل می شود.

موضوع مهم دیگر اینکه عذرخواهی هم مقدماتی و شرایطی لازم دارد که در صورت فراهم بودن این مقدمات عذرخواهی اثر گذار و مقبول است.در زندگی شخصی هم اینگونه است .بارها شنیده ایم افراد می گویند از گناه نکرده عذر خواهی می کنیم.در چنین حالتی عذرخواهی اصولا هیچ تاثیر در اصلاح رفتار افراد و جامعه ندارد .

 چرا به مردم آدرس غلط می دهیم؟

امروز مردم در حوزه های مختلف به خصوص بیکاری و تورم دارای مشکل اساسی هستند ایا با عذرخواهی برای جوانان شغل ایجاد می شود.ایا تورم با عذرخواهی کاهش پیدا میکند.چرا به مردم آدرس غلط می دهیم.

وقتی درد مردم تازه می شود

نباید با احساسات این مردم به راحتی بازی نموده و درد مردم را تازه کنیم.موضوع بعدی به لوازم و شرایط عذرخواهی بر می گردد.برای یک مدیر یا وزیر وقتی عذرخواهی معنی و مفهوم پیدا می کند که امکانات و اختیارات لازم را داشته باشد اما با مدیریت نادرست و سوئ تدبیر باعث لطمه به جان و مال مردم یا بیت المال شده باشد.

هرچند هم به رئیس جمهور محترم رای داده باشم اما منتقد دولت و برخی وزرا هستم .امااز طرف دیگر معتقدم باید با این موضوع منطقی برخورد کرد.باید در فضای کار دولت قرار داشته باشی تا قضاوت کنی.با مفروضات روی کاغذ نمی توان برداشت واقع بینانه ای داشت.

معتقدم حساب کشی و سین جیم کردن از افراد باید متناسب با امکانات و اختیارات آنها باشد.از یک فرد دست وپا بسته نمی توان انتظار عملکرد بالا داشت .وقتی اجازه کار به وزیری یا مدیری داده نمی شود و هزار جور محدودیت پیش پای وزیر گذاشته می شود دیگر عذرخواهی هم معنی ندارد.

جریان استیضاح وزیرراه

البته چون بحث استیضاح وزیر راه توسط هم استانی های ما در جریان است من به احترام دوستان به وزارت راه کاری ندارم اما در خصوص وزارت نفت که خودم شاغل هستم مطالبی را مطرح می کنم.

شاهدیم وزیر محترم نفت برای انجام سرمایه گذاری خارجی در میادین مشترک نفتی و بستن قرارداد مربوطه با هزاران ایراد و اشکال و محدودیت و انتقاد روبروست . همین که با تلاش فراوان یک سرمایه گذار خارجی پیدا می شود که میادین نفتی را توسعه دهد با هزاران ایراد و انگ جاسوسی و اشکال روبرو می شود که فرار را بر قرار ترجیح می دهد.

به طور مثال در بحث کرسنت که برای برداشت و صادرات گاز از میدان مشترک سلمان، قرارداد مربوطه در دولت اصلاحات بسته شد اما دولت بعد آن را فسخ نمود و اجازه داده نشد کشور ما از این میدان برداشت و صادر کند.به گونه ای که امروز بعد از گذشت بیش از یک دهه از آن زمان تمام گاز این میدان مشترک توسط طرف اماراتی برداشت شده است و تازه کشور ما باید غرامت فسخ قرارداد را هم بپردازد .آیا دراین مورد و یا در زمینه کاهش تولید نفت وزیر نفت باید عذرخواهی کند. اصلا آیا این چنین عذرخواهی وجاهتی دارد.

یا وزیر ارشادی که امسال همگان دیدند بودجه این وزارت خانه در مقایسه با دیگر مراکز فرهنگی در چه سطحی است باید پاسخگوی مشکلات فرهنگی کشور باشد و از بابت کاستی ها عذرخواهی کند. یادم است چندین سال پیش یکی از وزرا می گفت من حتی برای انتخاب معاونینم اختیار ندارم چطور باید پاسخگو باشم به مجلس.

فرار یک سرمایه گذار از گچساران

اجازه بدید در این خصوص به موردی که اخیرا درگچساران اتفاق افتاده اشاره کنم.چندی پیش شاهد بودیم یک فرد سرمایه گذار در گچساران دیداری با جناب تاجگردون نماینده مردم داشت .تصویر خودرو این سرمایه گذار با توضیحات و فضا سازی منفی رسانه ای که همگان می دانند چنان شرایطی پیش اورد که به نقل از اقای تاجگردون سرمایه گذار مربوطه با دیدن چنین فضایی از انجام سرمایه گذاری در گچساران منصرف و در استان دیگری سرمایه گذاری کردند.

بایت این کار چه کسی باید عذرخواهی کند.استاندار،نماینده یا فرماندار.مقصر این حادثه چه کسی است؟مقصر این حادثه افراد بی انصافی هستند که با چنین فضا سازی موجب فرار این سرمایه گذار شدند و اجازه ندادند تعدادی از جوانان این شهر به نحوی مشغول شوند .

آنها هستند که باید از مردم گچساران عذرخواهی کنند.یکی از موضوعاتی هم که در این خصوص مورد استناد قرار می گیرد اشاره به فرهنگ عذرخواهی در کشورهای خارجی و مثلا عذرخواهی یا استعفای فلان وزیر یا مدیر در پی فلان حادثه است.معتقدم این هم نوعی ادرس دهی غلط بوده و اصولا چنین مقایسه ای اشتباه و فاقد پایه منطقی و عقلی است.یا اینکه به کرات دیده می شود برخی مسئولان برای توجیه کار خود وضعیت کشور را با ۵۰ سال قبل مقایسه می کنند.یا اینکه در بحث هدفمندی یارانه ها و قیمت حامل های انرژی کشور ایران با دنیا مقایسه می شود.

درآمد به ریال و هزینه به دلار!

آیا چنین مقایسه ای درست است.چنین مقایسه ای وقتی درست است که در شرایط یکسانی انجام پذیرد.وقتی می توانیم در بحث حامل های انرژی ایران را با اروپا مقایسه کنم که ساختار های اقتصادی و سایر متغیرها کلان اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی هم قابل مقایسه باشد. به قول معروف نمی شود درآمد به ریال باشد و هزینه به دلار.

در بحث عذرخواهی هم همین است اگر دیده می شد فلان وزیر یا مدیر در فلان کشور پیشرفته با یک حادثه استعفا می دهد چون می داند که سوء مدیریت داشته داست .فشار افکار عمومی و شرایط اجتماعی و فرهنگی به گونه است که شخص مسئول توجیهی برای حضور در مسئولیت ندارد و طبعا باید کنار رود.

موضوعی که در کشور ما ساختار اولیه و زیر بنای فرهنگی آن ایجاد نشده است.متاسفانه شرایط به گونه ای است که از کارمندان ساده تا وزرای ما به اندازه کافی برای توجیه کم کاری خود ادله به ظاهر منطقی و محکمه پسند دارند.

اصولا درکشور ما زمینه برای پاسکاری قانونی و فرار از مسئولیت به کرات وجود دارد . واقعا کلاف سردرگم که می گویند اینجاست. مثلا در بحث ارز و بهره بانکی واقعا تصمیم گیر واقعی کیست یا کجاست.

مردم منتظر اقدام عملی مسئولان هستند

وزیر اقتصاد،بانک مرکزی،شورای پول و اعتبار ،معاون اقتصادی رئیس جمهور،مشاور اقتصادی رئیس جمهور.در بحث ارز و کاهش شدید ارزش پول ملی باید یقه چه کسی گرفته شود.به قول امروزی چه کسی را باید دراز کرد.چه کسی باید عذرخواهی کند.نکته مهمی که مغفول مانده و باید مورد توجه قرار بگیرد این است که امروزه مردم آگاه هستد.در بیشتر زمینه ها از مسئولان جلوتر هستند و سره را از ناسره به خوبی تشخیص می دهند.

شعور اجتماعی مردم نباید نادیده گرفته شود.امروز مردم منتظر اقدام عملی مسئولان هستند با عذرخواهی دردی از مردم درمان نمی شود چه بسا که درد آنها تازه هم بشود.

انتهای پیام