به گزارش آفتاب جنوب،با شروع فصل مهاجرت حواصیل های مهاجر در کانال های آب و پر از ماهی گچساران دیده می شوند و مدتی را در نیزارهای اطراف این کانال ها سپری می کنند و پس از استراحت و با ذخیره انرژی به مهاجرت خود ادامه می دهند.

حواصیل هاپرندگانی بزرگ و آبچر با پاهاي بلند و گردني دراز که منقاری نوک تيز و نسبتاً بلند به رنگ زرد دارد، سطح پشتی آن پوشيده از پرهای باريک و بلند است که تا انتهای ناحيه کمر ادامه دارند در پرواز گردن خود را روی شانه‌ها جمع می کنند ،بال‌های پهن و گرد و دمی نسبتا کوتاه دارند.

روی سر ، شانه و یا گردن بعضی از آنها پرهای زینتی بلندی دیده می شود ، منقار و پاهای آنها در فصل زادوولد تغییر رنگ می دهد ، نر و ماده آنها همشکل است بطور دسته‌جمعی روی درختان یا در نیزارها آشیانه می سازند و از ماهی‌ها ، دوزیستان ، خزندگان ، سخت‌پوستان ، حشرات ، جوندگان و حتی جوجه‌های پرندگان تغذیه می کنند.

حواصیل خاکستری غالباً به‌هنگام شکار بی‌حرکت می‌ایستد و یا قربانیش را به‌آهستگی تعقیب می‌کند.

حواصیل سفید در نزدیکی آب زندگی می کنند و در قسمتهای کم عمق آب ماهیگیری می کنند این پرنده همیشه برای پیدا کردن غذا بوسیله پاهایش گلها را به هم می زند او دارای قدرت دید بسیار عالی است و به محض تشخیص هر نوع حرکت منقار تیزش را در بدن طعمه درون آب فرو می کند. 

حواصیل شیوه خاصی برای شکاردارد که به سبب آن پرنده شناسان لقب خجالتی به آن داده اند این پرنده مدتها بدون حرکت در نیزارها و یا تالاب ها کمین می کند به طوری که ماهی ها اصلا متوجه حضورش نمی شوند و بی آنکه بدانند به آنها نزدیک می شود و در این گونه مواقع شیوه شکارو تغذیه انواع گونه های حواصیل ها تقریبا مشابه است.

حواصیل به هنگام پرواز سرش را عقب و بین شانه‌ها نگاه داشته و گردنش حالتی شبیه به S می‌یابد، پاها نیز به هنگام پرواز کشیده است و بال زدن‌ها به آهستگی انجام می‌گیرد.

انتهای پیام/م