به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،سید مصیب افتخاری-دشمن در طی چند سال گذشته هویت ما را نشانه گرفته است و به دنبال آن است که ما را دچار بحران هویت کند. اسلامیت را در مقابل ایرانیت قراردهد و از این راه آرمانهای انقلاب را کم رنگ کند.

بسیاری از مسئولین فرهنگی ما هم متاسفانه در خواب عمیق زمستانی بسر می برند. برخی آقایان که بیش از 30 سال است سکاندار جایگاه فرهنگی و اجتماعی در کشور هستند،نمی خواهند قبول کنند که نتوانستند خوب عمل کنند.

امروز جامعه ما دچار کشف حجاب یواشکی شده است. این کشف حجاب از کشف حجاب دوران رضا خان قلدر بدتر است، رضاخان به یکباره این کار را انجام داد و مردم هم موضع گرفتند، اما امروز به دلیل آرام بودن مسیر کشف حجاب و با قیاس های نسبی افراد نسبت به هم، هیچ کس موضع قدرتمندی نگرفته است.

مقام معظم رهبری بیش از 15 سال پیش حرف از شبیخون فرهنگی زدند و متاسفانه امروز باید اعتراف کنیم در این میدان خوب عمل نکردیم.نباید خود را معطل شعار کنیم، اگر می بینیم امروز امورات کشور در برخی عرصه ها خوب جلو نمی رود، یکی از مهمترین آنها مدیریت های فرسوده ای ست که هنوز روحیه جاه طلبی شان اجازه نمی دهد جوانان وارد عرصه تحول شوند.

در کشور هر کجا بحث از پیشرفت و تحول است پای نیروهای جوان و انقلابی در میان است. این یعنی می شود در بقیه ساختارها تحول و پیشرفت را شاهد باشیم و لازمه آن اعتماد به جوانان است.متاسفانه بسیاری از استراتژی های فرهنگی و آموزشی در کشور غلط است، باید قبول کنیم که غلط است .

 البته این اشتباه بودن استراتژی ها دلایل بسیاری دارد که در اینجا نمی توان در یک بحث بدان پرداخت. اما به یک مورد اشاره می توان کرد و آن هم اینکه دشمن برای عدم تحقق آرمانهای انقلاب برخی از عناصر را در کشور مامور مانع تراشی برای تحقق آنها می کند.

موانع همیشه مخالفت ها نیست در برخی موارد تغییر اولویت هاست که این خود مانع ایجاد کردن در مسیر تحقق آرمانها و ارزشهای انقلاب است.

جای سوال است که ، چرا در کشور باید این همه تحصیل کرده بدون برنامه باشد؟ چرا باید این همه تحصیل کرده بیکار باشند؟ چرا متناسب با نیاز کشور نیرو پرورش داده نمی شود؟ چرا رشد و کیفیت در آموزش خصوصا آموزش عالی روز به روز کمتر است؟ چرا دیگر جوانان برای ازدواج اشتیاقی ندارند؟ چرا جوانان شب ها بیشتر از روزها بیدارند؟ چرا هیچ کس نیست که بخواهد چاره مناسبی بیندیشد؟

چرا هر کس به مسئولیتی گمارده می شود خود را خادمترین فرد و توامندترین فرد می بیند؟ چرا دیگر کسی نمی شنود؟ چرا نمی خواهیم باور کنیم، باید بخود بیاییم؟چرا به سیاست های کلی نظام و تیز بینی های مقام معظم رهبری، برخی مسئولین خصوصا مسئولین فرهنگی توجه چندانی ندارند؟

وقتی دشمن قدرت مقابله با ما را ندارد، این نه بدان معناست که دشمن دست از کار کشیده و بیکار می نشیند،باید قبول داشته باشیم دشمن آگاه است و متخصص، بدنبال راه نفوذ است از هر راهی که بتواند وارد می شود.

از راه نظامی گرفته تا غیر نظامی. امروز دشمن بر این باور است که نمی توان با جمهوری اسلامی مقابله نظامی کرد چون قدرتمند است.پس چاره ای جز کم رنگ کردن انقلاب ندارد.وقتی توانست ارزشها و آرمانهای انقلاب را کم رنگ کند فرقی نمی کند از چه راهی و چه کسی، مهم هدفی ست که در پیش رو دارد.
آن موقع می تواند به خواست شوم خود برسد. اگر رهبر معظم انقلاب بر بصیرت افزایی تاکید دارند،تنها به بحث فتنه ختم نمی شود.باید بصیرت در تمامی عرصه ها وجود داشته باشد. چرا نمی خواهیم بپذیریم دستگاه های فرهنگی کشور جامعه را خوب نمی شناسند، نگاه آنها علمی و به روز نیست. و چاره ای ندارند جز اینکه برای موفق شدن، اولویت های خود را عوض کنند.

22 بهمن امسال بسیار مهم است. از همه سالها مهمتر،چراکه بدخواهان خواب دیده اند.البته ملت ما همیشه حاضر بوده اند و پای انقلاب ایستاده اند. امیدواریم مسئولین هم مانند مردم پای انقلاب بایستند،نه اینکه تا اندک اختیاری یافتند، فکر کنند وقت بخشش و تجارت است،مردم هوشیارند و اجازه خرید و فروش ارزشهای انقلاب را نمی دهند.
امام خمینی(ره) :
نگوئید انقلاب برای ما چه کرد!
بگوئید ما برای انقلاب چه کردیم؟؟

انتهای پیام/م