به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،نطق ایراد شده نماینده مردم گچساران و باشت در صحن علنی مجلس منتشر شد.

در بخشی از نطق غلامرضا تاجگردون که پیش از این در مجلس شورای اسلامی ایراد شده بود آمده است.

اما در باب حوزه انتخابیه‌ام:

مردم عزیز دست یکایک شما را به دلیل حضور گرمتان در ۲۹ اردیبهشت می‌بوسم و امیدوارم مسئولین قدر این حضور را بدانند.

دولتمردان و نمایندگان عزیز؛

– این روزها زاگرس و جنگل‌های آن دارد می‌سوزد و متأسفانه مسئولین توجه ندارند، زاگرس قلب ایران است چاره‌جویی شود.

– بی‌تدبیری ناظران و مسئولین پولی کشور از گذشته تاکنون موجب گردید سرمایه مردم در مؤسسات پولی که معلوم نیست ریشه آن در کجاست، دارد از بین می‌رود.

مردم چگونه باور کنند برای نصب یک دکه ده ها مجوز لازم است ولی یک مؤسسه پولی با شعبه‌های متعدد در کشور راه بیفتد و از همه امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری کشور استفاده کند تابلو بزند و بعد بگوییم بدون هماهنگی آمده‌اند و مردم هم پول خود را به آنجا می‌برند.

به داد مردم برسید و مردم را از ین مؤسسات آرمان و غیر آرمان نجات دهیم.

این‌یک اخطار جدی است و مسئولین محترم بانک مرکزی و قوه قضاییه تسریع بخشند و مشکل را حل کنند وگرنه این آتش که خرمن کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان، لرستان و مرکزی و دیگر نقاط کشور را گرفته است، خرمن شما را هم خواهد گرفت.

– نفت سرمایه اصلی کشور است، قلب تپنده نفت، جنوب است و افتخارم این است که شهر من تأمین‌کننده ۶۰۰ هزار بشکه نفت در روز است.

دوستان عزیز بپذیرید برای ما زیبنده نیست جنوب و مناطق نفت‌خیز در تب بیکاری بااین‌همه سرمایه بسوزد.

دولتمردان و همکاران عزیز آیا شما با سرمایه شخصی خودتان چنین رفتار می‌کنید که با این خطه از ایران که سرمایه کشور است این‌جور رفتار را داشته باشیم.

دیگر نمی‌خواهم از مطالبه زیرساخت‌ها برای مردمان لر و قشقایی استان و حوزه‌ام بگویم،‌از پیرزن و پیرمرد باباکلانی یا باشتی و نبود امکانات چیزی نمی‌گویم.

به دنبال بیان عدد و رقم بیکاران جامعه و اینکه یک خانواده ۱۰ فارغ‌التحصیل بیکار دارد نیستم.

این داستان تکراریست و متأسفانه تکرار آن عادت شده است. بیکاری پایه جامعه ما را سست کرده است و ریشه ما را دارد می‌کند.

به فکر ریشه جامعه باشیم، تحمل آن روز به روز سخت‌تر می‌شود. برای نشان دادن بیماری فقط اشاره به یک داستان می‌کنم

داستان بیماری که روز قبل با او تماس داشتم تا حال او را بپرسم،‌او از چشم بیمار بود، پول مداوا نداشت، مستضعف بود، او در مقابل سؤال من برای کمک جهت مداوا گفت:

آقای تاج گردون بگذار چشم من کور شود، نبینم در برابر چشمانم فرزند تحصیل‌کرده و دکترایم که بیکار است پرپر شود.

"خدا از ما نگذرد اگر بخواهیم از اینان بگذریم”.

انتهای پیام/م