نظرسنجی
8. بهمن 1395 - 21:16
کد مطلب: 72500
نسخه مناسب چاپ در سال 1998 میلادی، یعنی چهار سال پس از روی کار آمدن طالبان در افغانستان، پیامی رسمی در روزنامه‌ها منتشر شد: «هر کس که به ترانه و موسیقی گوش دهد، سرب مذاب در روز قیامت در داخل گوش‌هایش ریخته خواهد شد.»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب، اگر در دوران حکومت طالبان در مغازه‌ای نوار کاست یافت می‌شد، صاحب مغز به حبس محکوم می‌شد. موسیقی‌دانان نیز در صورت اجرا یا نواختن سازی به چنین سرنوشتی دچار می‌شدند. اما اوضاع افغانستان پس از طالبان کمی بهبود یافت.
احمد سرمست، موسیقی‌دان افغان، در سال 2014 نخستین موسسه ملی آموزش موسیقی افغانستان را راه‌اندازی کرد. هنگام حمله یک تروریست انتحاری به یکی از کنسرت‌های سرمست در کابل، وی نزدیک بود جانش را از دست دهد. آن حمله موجب اصابت 11 ترکش با سر احمد سرمست شد. گرچه او شنوایی‌اش را از دست نداد، اما مدام در حال شنیدن "اجرای یک ارکستر بزرگ در داخل هر دو گوشش است که به شکلی کاملا ناهماهنگ با هم کار می‌کنند."
سرمست به درخواست مینا که حالا ترومپت نواز گروه شده، گروهی تمام زنانه به نام "زهره" را تشکیل داده است. این ارکستر واکنشی دوگانه را در پی داشته است: مخاطب تورشان در آلمان و ژنو بسیار استقبال کردند، اما در داخل مردم افغانستان چندان روی خوشی به آن‌ها نشان نمی‌دهند.
نگین خپالوک، از اعضای گروه، می‌گوید: «در خانه همه به جز پدرم مخالف این کار من هستند. حتی اگر قرار باشد مرا بکشند، باز هم به کارم ادامه خواهم داد. تا کی مردم افغانستان می‌خواهند دخترانشان را زندانی کنند؟»
برای مشاهده تصاویر در ابعاد بزرگتر بر روی آن‌ها کلیک کنید
منبع: foreignaffairs
ترجمه: وبسایت فرادید
نظرات کاربران