به گزارش آفتاب جنوب،تایتانیک (Titanic) فیلمی حماسی – عاشقانه و به نویسندگی و کارگردانی جیمز کامرون است. این فیلم محصول سال ۱۹۹۷ کمپانی‌های پارامونت پیکچرز و فاکس قرن بیستم است. ماجرای فیلم داستان غرق شدن تایتانیک، بزرگترین کشتی زمان خود در سال ۱۹۱۲ است.

فیلم نامه تایتانیک آمیزه‌ای از واقعیت و افسانه است. برخی شخصیت‌های این فیلم در کشتی تایتانیک حضور نداشته و همچنین برخی صحنه‌های به تصویر کشیده شده در فیلم نیز وجود خارجی ندارند. 

 

کیت وینسلت، بازیگر مطرح هالیوود، بالاخره اعتراف کرد که شخصیت او می‌توانست «جک» با بازی لئوناردو دیکاپریو را بر روی تخته شناور بر روی آب جای دهد. در سکانس پایانی فیلم اما رز به تنهایی آن درب شناور بر آب را به آغوش کشید و اجازه داد تا معشوقه‌اش غرق شود. 

 

سکانس پایانی فیلم که در واقع لحظه جدایی دو عاشق و معشوق را به تصویر می‌کشید، قلب بسیاری از بینندگان را نشانه می‌رفت. این سکانس البته انتقادات و اعتراض‌های زیادی را به همراه داشت، چرا که بسیاری از بینندگان این سوال را مطرح کردند که آن پایان تلخ می‌توانست در فیلم وجود نداشته باشد. 

 

کیت وینسلت شب دوشنبه در برنامه تلویزیونی جیمی کیمل  (Jimmy Kimmel Live!) حاضر شده بود. کیمل، مجری برنامه از این فرصت استفاده کرد و سوال بسیاری از بینندگان را از خانم وینسلت پرسید. 

 

وی نیز در پاسخ گفت: «بله، من هم موافقم. فکر می‌کنم که جای کافی برای جک روی آن درب شناور وجود داشت.» 

 

نزدیک به بیست سال است که طرفداران فیلم تایتانیک از کارگردان فیلم «جیمز کامرون» در مورد پایان بندی فیلم انتقاد کرده و گفته‌اند که هم جک و هم رز می‌توانستند در پایان زنده بمانند.

 

کیت وینسلت

 

چند نمونه از طرح‌های مختلف کاربران برای زنده ماندن هر دو بازیگر! 

 

جیمز کامرون به این فرضیه یک بار در سال 2012 پاسخ داده بود. او گفته بود که «بحث جای کافی مطرح نیست، بحث شناور بودن است. زمانی که جک رز را سوار بر درب شناور می‌کند، خودش هم تلاش می‌کند تا بالا بیاید اما تخته چوب غرق می‌شود؛ درب به نحوی برمی‌گردد. او احمق نیست و نمی‌خواهد بمیرد... جک متوجه می‌شود که شناور بودن درب فقط برای یک نفر کافی است. بنابراین تصمیم می‌گیرد که رز زنده بماند.» 

 

منبع: Independent 

ترجمه: وبسایت فرادید