به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،روح الله قابضی-مطابق رویه معمول سنوات اخیر همه ساله یکی از اعضای دولت به نمایندگی از هیات دولت در این ایام به استانها سفر نموده و ضمن شرکت در برخی جلسات برخی طرحها و پروژه ها را نیز افتتاح می نمایند.

امسال طبق تصمیم هیات دولت استان کهگیلویه و بویراحمد میزبان وزیر محترم نفت جناب مهندس زنگنه است.با توجه به اینکه مهمترین صنعت این استان صنعت نفت است انتخاب وزیر نفت برای این استان انتخابی به جا و شایسته است و جای تشکر دارد .اما آنچه مهم است دستاوردهای چنین سفرهایی است به گونه ای که برای مردم ملموس باشد و صرفا تشریفاتی نباشد.در این راستا نکاتی را مطرح می نمایم.

گچساران رتبه دوم تولید نفت کشور

منطقه گچساران از قدیم بر پایه صنعت نفت بنا شده است و به عنوان یک شهر نفتی در سطح کشور شناخته شده است.امروز با توجه به آمار تولید نفت خام شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران دارای رتبه دوم تولید نفت کشور است.ناگفته پیداست که این میزان تولید چه نقشی در اقتصاد کشور به عهده دارد.اما آنچه مهم است عدم توازن در این رابطه است.تناسبی میان میزان بهره برداری از نفت و گاز و میزان توجه دولت و حاکمیت به خواسته های به حق این منطقه وجود نداشته و ندارد.

  در خصوص منابع نفت و گاز گچساران و مطالبات نفتی مردم گچساران و خواسته های به حق مردم منطقه مطالب زیاد گفته شده و بارها به مناسبت های مختلف این موضوع از طرف افراد مختلف فریاد زده شده است اما مطابق معمول متاسفانه انچه به جایی نرسید فریاد است.

 این بار نیز به بهانه سفر وزیر نفت فرصتی پیش آمده است تا یک بار دیگر مطالبات به حق این مردم به گوش مدیران ارشد کشور رسانیده شود.لذا من باب تذکر و با عنایت به کلام خدا که می فرماید وذکر ان الذکر تنفع للمومنین مطالبی به استحضار میرسد انشا الله که مورد توجه قرار گیرد.

بی توجهی دولتمردان به مناطق نفتخیز

مشکلات اقتصادی از جمله بیکاری و فقر اشتغال و تورم و ….عمدتا مشکلاتی ساختاری اقتصاد کشور بوده و مختص منطقه یا بخش خاصی از کشور نیست.اما متاسفانه آنچه که این موضوعات را در مناطقی مثل گچساران تشدید کرده است بی توجهی به این مناطق در طول سالیان متمادی است که نتیجه این بی توجهی تاریخی به صورت تراکمی امروز خود را نشان می دهد.

معتقدیم صنعت نفت صنعتی ملی و متعلق به عموم ملت است و از طرفی صنعت نفت مسئول حل تمام مشکلات کشور به تنهایی نیست. اما همانطور که در قانون هم پیش بینی گردیده مجموعه حاکمیت باید نگاهی خاص به مناطق نفتی داشته باشد و سهم آنان از تولید نفت آلودگی و امراض و … آن نباشد .

بلکه حاکمیت در کنار آن گوشه چشمی نیز به این مناطق داشته باشند گر چه بعد از سالها بی توجهی این موضوع در قالب طرح دو در هزار یا دو دصد و سه درصد در مناطق نفتی از جمله گچساران اجرا شده است اما حجم محرومیت به اندازه ای که این طرحها پاسخگو نبوده و نیازمند طرحی نو در این خصوص هستیم.

  بیکاری جوانان عمده مشکل منطقه

اولین مشکل عمده منطقه گچساران بیکاری جوانان و قشر تحصیل کرده است.بیکاری از جمله پدیده هایی است که دارای تبعات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی فراوانی است.با توجه به شرایط خاص منطقه گچساران به صحیح یا غلط بخش عمده اشتغال معطوف به صنعت نفت است .در سالهای اخیر ، موضوع جذب نیرو در این صنعت از حساسیت زیادی بین مردم برخوردار شده است .متاسفانه موضوع جذب نیروی انسانی در این شرکت سالهاست محل اشکال بوده و روند قانون مندی نداشته و مورد اعتراض عموم مردم بوده است.امروز اجرای عدالت در این زمینه مطالبه اصلی مردم گچساران است.

آنچه افراد را بیشتر آزار می دهد بی کاری نیست بلکه بی عدالتی در جذب و استخدام است.متاسفانه روند جذب نیروی انسانی در گذشته در این منطقه به صورت فله ای و بی ضابطه و بر مبنای روابط شخصی بوده است به گونه ای که امروز برخی خانواده ها همه در این شرکت مشغول هستند و برخی خانواده ها هم چندین جوان بیکار در خانه دارند.

فعلا امید مردم به صنعت نفت است

از وزیرنفت زنگنه استدعا داریم به عنوان باقی الصالحات خود نسبت به جذب نیروی انسانی در این شرکت بر مبنای ضوابط و شایستگی و استحقاق این مردم دستورات قاطع ووانقلابی صادر فرمایند. گرچه می دانیم اشتغال دولتی راه حل مناسب و پایداری نیست اما شرایط فعلی منطقه چنین اقتضا می کند.

از یک طرف بخش خصوصی توانمندی در منطقه نیست.درآمد سرانه مردم پایین بوده و بخش کشاورزی هم به علت کم آبی و گران بودن نهاده ها از رمق افتاده است لذا فعلا امید مردم به صنعت نفت است.

موضوع بعدی عدم سرمایه گذاری زیر بنایی و مولد در این منطقه است.در این خصوص یکی از مشکلات عمده کشور بی توجهی به آمایش سرزمینی و مزیت های اقتصادی در سرمایه گذاریهای انجام گرفته در کشور بوده است . این موضوع در مناطق محرومی مثل گچساران تشدید شده است.

گچساران با دارا بودن ظرفیت تولید نفت و گاز یکی از مستعد ترین مناطق برای ایجاد صنایع پایین دستی صنعت نفت و ایجاد ارزش افزوده است.با این حال کم ترین توجهی به آن نشده است.

امروز در حوزه توسعه صنایع پایین دستی نفت شاهدیم در برخی مناطق کشور صنایعی از جمله پتروشیمی ایجاد شده است که هیچ گونه توجیه اقتصادی ندارد و صرفا بر مبنای لابی گری و روابط شخصی بوده است.به عنوان نمونه کلنگ زنی تعداد زیادی طرح پتروشیمی در مناطق مختلف که دارای هیچ توجیهی نبوده و سرمایه های زیادی را در کشور بلوکه کرده است .

در گچساران تنها صنعت مهم مرتبط با صنایع پایین دستی نفت پتروشیمی گچساران است.قریب به بیست سال پیش دولت وقت لطف کرد کلنگ این واحد را به زمین زده است پس از سالها رکود چند سالی است رشد کمی به خود گرفته است.

 ظلم مضاعف به گچساران

گر چه احدات این واحد در شان مردم و منطقه گچساران نیست و این منطقه به لحاظ فنی و اقتصادی استحقاق پروژه های بسیار بزرگتر را داشته و دارد اما همین توجه حداقلی هم در حالی ایجاد شده است که مطابق اسناد بالادستی دولت از هر گونه سرمایه گذاری جدید منع گردیده و احداث و تکمیل چنین واحد های به بخش خصوصی واگذار شده است.این موضوع ظلم مضاعفی به مناطقی مثل گچساران است.در نتیجه شاهدیم که پیشرفت این پروژه چندان مطلوب نبوده است و دورنمای مشخص برای تکمیل آن آینده آن هم مشخص نیست.

با توجه به محدویت منابع داخلی توسعه و تکمیل صنایعی نیازمند جذب منابع خارجی است که آن هم دارای شرایط خاص بوده و به راحتی امکان پذیر نیست.بنابرین تکمیل این پروژه و سایر موارد مشابه نیازمند تدبیر جدیدی است.

گر چه متاسفانه در چند سال اخیر روند غلط خصوصی سازی در کشور به گونه ای بوده که امروز متولی صنعت پتروشیمی وزارت نفت نیست و این صنعت به اشتباه از وزارت نفت منتزع و در لوای خصوصی سازی به بخش های خصوصی دیگری از دولت از جمله وزارت کار واگذار شده است اما از جناب زنگنه نه تنها به عنوان وزیر نفت بلکه به عنوان یکی از افراد تاثیر گذار دولت و نماینده اعزامی دولت به گچساران استدعا داریم نسبت به تکمیل پتروشیمی فعلی و ایجاد صنایع تکمیلی جدید در این منطقه مساعدت و همکاری نمایند.با روند فعلی امیدی به تکمیل این پروژه در آینده نزدیک نیست. در حالی که مردم گچساران دل به این پروژه بسته اند.

موضوع محدودیت دولت برای سرمایه گذاری جدید یکی از موضوعاتی است که معتقدم در راستای عدالت محوری نیست.یکی از اشکالات اساسی این مصوبه یکسان فرض کردن کل است.در حالی که مناطق محرومی مثل گچساران به لحاظ زیر ساخت های اقتصادی و توسعه سرماگذاری با مناطقی مثل تهران و اصفهان و… در یک سطح نیستد و باید در این مناطق تسهیلات خاصی در نظر گرفته شود.

در این رابط از جناب تاجگردون نماینده محترم گچساران و رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس استدعا داریم با توجه به نفوذی که در دولت و مجلس دارند نسبت اصلاح برخی قوانین مرتبط با سرمایه گذاری در راستای تسهیل سرمایه گذاری در مناطق محروم از جمله گچساران اقدام نمایند به گونه ای که پای دولت به سرمایه گذاری در مناطق محروم باز شود چرا که با شرایط فعلی بخش خصوصی قادر و راغب به سرمایه گذاریهای مولد در مناطق محروم نیست.

امروز حضور جناب زنگنه در وزارت نفت و جناب آقای تاجگردون در مجلس و حضور در راس کمیسیون برنامه و بودجه و هماهنگی و هم فکری میان این افراد یک فرصت تاریخی و استثنایی و شاید کم نظیر و تا حدودی تکرار ناپذیر برای گچساران است.لذا شایسته است حداکثر بهره برداری از این فرصت به عمل آید.فرصت مغتنمی است که مطالبات مردم گچساران تا حدودی مورد توجه قرار گرفته و ترمیمی در این خصوص انجام شود.

در خاتمه فرصت را مغتنم شمرده و در آستانه تصویب بودجه سال آینده در مجلس نکته ای در خصوص حقوق و مزایا و پاداش بازنشستگی و کسورات مالیاتی کارکنان صنعت نفت به نمایندگی از کارکنان صنعت نفت گچساران مطرح می نمایم.

آنچه که تا امروز تصویب شده موجی از نگرانی و استرس در میان کارکنان صنعت نفت از جمله گچساران ایجاد نموده است.در شرکت نفت و گاز گچساران نیز همچون سایر واحدهای صنعت نفت این موضوع وجود دارد و بیم ان میرود که این شرکت از برخی نیروهای کارامد خود محروم شود.همانطور که ریاست محترم مجلس هم به نوعی خواستار بازنگری مصوبه بوده و دولت و مجلس هم در این خصوص جلسات بازنگری تشکیل داده اند از وزیر محترم نفت به عنوان عضو تاثیر دولت و جناب اقای تاجگردون به عنوان عضو تاثیر گذار مجلس که خود از نزدیک شرایط سخت کاری در صنعت نفت را میدانند استدعا داریم مساعدت قانون بودجه به گونه ای تصویب شود که رضایت کارکنان صنعت را نیز به همراه داشته باشد.

انتهای پیام