به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،قمری ، پرنده ای است که ھمیشه در کنار مردم شھرھا به سر می برد اما بسیاری او را نمی شناسند و حتی نام درستش را ھم نمی دانند بعید است که کسی در شھر این پرنده را ندیده باشد و صدایش را نشنیده باشد؛ ھمان پرنده ای که ھمه جا ھست ؛ از پشت پنجره آپارتمان گرفته تا روی سنگفرش پیاده رو و حتی آسفالت خیابان،از روی شاخه ھای درختان گرفته تا روی آنتن ھای پشت بام خانه ها.

نه ماکاری با آنھا داریم و نه آنھا آزاری به ما می رسانند،در کنار ما لانه می سازند و غذای خود را تامین می کنند. قمری ھا در کنار این ھمه ماشین و ساختمان ، درکنار آدم ھای شھری زندگی می کنند اما آنھا خوشبختانه یا متاسفانه به او توجھی نمی کنند ؛ چرا که از بس او را دیده اند!.

 خیلی ھا حتی نام درست او را ھم نمی دانند و او را «یاکریم» می نامند اما در واقع او پسر عموی یا کریم است . یک «قمری خانگی»؛ پرنده ای که ھمیشه دیدن آن عادی نبوده و زمانی در فرھنگ ما ارج و قربی داشته و زیبایی و ویژگی ھای رفتاری اش به چشم می آمده و اما قمری چه ویژگی ھایی داشته که امروزه دیده نمی شود؟

چگونه است که در میان این ھمه سر و صدای زندگی شھری و دشوارتر از آن در ھمسایگی آدم ھا ،به راحتی زندگی می کند و توانسته با شھر تا این اندازه خوبگیرد؟ شاید اگر از کسی بپرسید که قمری ھای خانگی چه رنگی ھستند ، برای توصیف رنگ آنھا به کلمه خرمایی یا مثلا قھوه ای اکتفا کند اما حقیت اینجاست که مردم آن قدر به این ھمسایه ھای قدیمی عادت کرده اند که طیف رنگ ھای زیبای بدنشان را ھم نمی بینند.

جدای از پاھای قرمز رنگ این پرنده ، به سرو گردن قمری خانگی که خوب دقت کنید ، می بینید تقریبا صورتی رنگ است که این رنگ در زیر گردنش شدت بیشتری پیدا می کند، طوقی با خال خال ھای سیاه وزمینه ای مسی رنگ در اطراف گردن دارد و پرھای زیر دمش تقریبا سفیدرنگ است .

در ھنگام پرواز اگراز پایین به او نگاه کنیم ، ترکیب رنگ ھای سیاه و سفید را در دم این پرنده بھتر می توان دید؛ دمی که لبه ھای کناری آن از بالا در ھنگام پرواز سفیدرنگ و در وسط ،خاکستری قھوه ای دیده می شود.

سطح پشتی قمری خانگی به قھوه ای می گراید و وقتی پرنده نشسته است ، رنگ آبی مایل به خاکستری لبه بال ھایش به خوبی مشخص است . اما مھجور بودن این پرنده فقط در ندیدن رنگ ھای او نیست ؛ واقعیت این است که پرنده ھم مثل ھمه جانوران برای خود شیوه رفتار و زندگی خاصی دارد و پرنده ای تقریبا ناشناخته است.

اندازه قمری خانگی 26 سانتی‌متر است ؛  جثه اش نسبتا کوچک و تنها قمری ست که طوق پهنی در جلوی گردن دارد ،سر و گردنش صورتی شرابی است ، با یک طوق پهن خال‌خال سیاه و مسی رنگ در قاعده جلویی گردن که از نظر پر و بال شبیه قمری معمولی است، اما از آن کوچکتر است.

 قمری،گونه‌ای پرنده از تیره کبوتریان و راسته کبوترسانان است این پرنده دم بلند و جثه لاغری نسبت به دیگر کبوترسانان دارد،خوراک قمری خانگی دانه‌ها، غلات، علف ها، دیگر انواع سبزیجات و حشرات کوچک است. میان دانه‌ها، بیشتر ارزن و گندم را دوست دارد.اصولاً اجتماعی نیستند و معمولاً تنها یا جفتی زندگی می‌کنند، نر و ماده آن شبیه به هم و پرنده نابالغ تیره‌رنگ‌تر است.

در ابتدا پرنده نر و ماده با یکدیگر شروع به ساختن لانه می‌کنند به این صورت که پرندهٔ ماده در مکانی که قرار است لانه در آن ساخته شود می‌نشیند و پرندهٔ نر تکه‌های چوب را برایش می آورد و چند روز پس از تکمیل لانه پرندهٔ ماده نخستین تخم خود را می‌گذارد و معمولاً ساعاتی بعد یا روز بعد تخم دوم را می‌گذارد و حدود دو هفته شبانه روز روی تخم‌ها می‌نشیند.

در روز پانزدهم اولین جوجه به دنیا می‌آید و چند ساعت بعد یا فردای آن روز جوجهٔ دوم تخم را می‌شکند و جوجه‌ها حدود پانزده روز با سرعت قابل توجهی رشد می‌کنند و در روزهای دهم تا پانزدهم بال‌های خود را باز و بسته می‌کنند و کم‌کم آمادهٔ ترک لانه می‌شوند تا این که بالاخره در روز پانزدهم همزمان با هم لانه را ترک می‌کنند.

این پرنده دفاع بخصوصی ندارد، ولی اگر دشمن به او حمله کرده و او را بگیرد پرنده پرواز می‌کند و دشمن با طوفانی از پر مواجه می‌شود. پرهای دم این پرنده خیلی راحت از جا کنده می‌شود. البته گفتنی است این روش همیشه جواب نمی‌دهد و بعضی اوقات هم دشمن موفق به شکار این پرنده می‌شودو گاهی اوقات هم این پرنده با نوکش به بدن دشمن ضربه می‌زند.

یاد شده‌است به دلیل اینکه قمری خانگی بسیار تنبل است و از انسان هم نمی‌ترسد، در گذشته به منظور جلوگیری از شکار این حیوان توسط انسان به "یاکریم" معروف شده‌است.

متاسفانه با توجه به زیستگاه این پرنده در شهرها هنوز برنامه ای برای حفاظت از این پرنده در نظر گرفته نشده است.

انتهای پیام/