به گزارش آفتاب جنوب،درخت در باور و اعتقاد باستان ایران زمین تاکنون مایه زایش و برکت و روزی حلال بوده و با حاکمیت اسلامی این موضوع رنگ دینی به خود گرفته است.
پانزدهم اسفند ماه اولین روز از هفته منابع طبیعی به عنوان "روز درختکاری" در تقویم ایران تعیین و ماندگار شدواین روز ریشه در تاریخ کهن ایران و مبنای اسلامی به خود گرفت.
بدنبال اقدام تحسین برانگیز شهرداری با طرح کاشت 20000 نهال در سطح شهر ،باید از یک مصیبت بزرگ یعنی نابودی جنگل بادام روستای گناوه گچساران نه نوشت ، بلکه باید گریست.
آنهایی که در این روستا زیست داشتند نام " کرتل "یا قله چه(قلعه چه -قلعه کوچک) را شنیده و حتی خوب بیاد دارند که حجم و تراکم بادام های این محدوده آنقدر زیاد بود که مأوای حیوانات وحشی بود و در بیشتر تابستان ها بهترین چراگاه و سایه سار گله ها و حتی سکونت موقت مردم این دیاربود .
جنگلی از بادام که هم تامین معیشت بود و هم با شاخه های آن(جرگه) لوازماتشان بافته می شد و هم از صمغ آن (زه دی) به عنوان امور درمانی استفاده می شد و هم با فروش آن سایر مایحتاج خرید می گردید .
واین در حالی است از آن همه درخت بادام فقط چند درخت در فاصله طولانی باقی مانده اند که خود صحنه خاطره انگیز و داغ بزرگ بر روح و پیکر دوستداران طبیعت و محیط زیست است که فقط با اشک بر این مردگان خواهند گریست.
فریاد و فغان از دست بشر بی توجه و شعار گویان منابع طبیعی و محیط زیست در حال انفجار ، چرا که از آن جنگل بادام اینک چه مانده است؟.
انتهای پیام/م
دیدگاهها