به گزارش آفتاب جنوب،مارین روستایی زیبا در 36 کیلومتری شمال شهر گچساران در استان چهار فصل کهگیلویه و بویراحمد که با داشتن آب وهوای مساعد و مناظر دیدنی مکان مناسبی برای گردشگران و مسافران در تابستان و فصل گرما است.
این روستا از شمال، به کوه دلی گنج و از شرق به کوه خامی و از جنوب غربی به کوه دیل محدود میشود، ارتفاع این روستا از سطح دریا 1080 متر است و آب و هوای مارین در فصول بهار و پاییز ملایم و مطبوع، در تابستان نسبتاً گرم و در زمستان سرد و خشک است ورودخانه بزرگ شاه بهرام از شمال شرقی این روستا عبور میکند.
بافت خانه های این روستا و نوع معماری آن طوری است که خانه های مختلف به هم اشراف دارند به طوری که حیات یک خانه می تواند مشرف به پشت بام خانه دیگری باشدو این بافت سبب شده تا گردشگران این روستا را به نام “ماسوله جنوب” بشناسند.
بقعه مبارکه امامزاده بی بی حمیده خاتون سلام الله علیها یکی از مهمترین بناهای این روستا است که پشتوانه معنوی مردم این دیار محسوب می شود و از نظر گردشگران نیز مکانی مقدس به لحاظ می آید.
وجود بقعه متبرکه امامزاده بی بی حمیده خاتون(س) از نوادگان امام موسی کاظم(ع) در کنار این روستا بر جذابیت این منطقه افزوده و میهمانان در بدو ورود به روستای مارین به زیارت آستان مقدس این بقعه متبرکه می روندو امامزاده ده نيز براي مسافراني كه در يك سفر بهاري مارين را بر مي گزينند مكاني هرچند كوچك ولي زيبا و با صفاست و حياط امامزاده با نگاه شرقي اش به چشمه و باغ و جنگل رؤيايي است.
جوشش چشمه های متعدد از دل زمین که خواص معدنی نیز دارند و همچنین وجود باغستانهای زیبا و انبوه گردشگاهی بکر در کنار روستای مارین ، چشم اندازی شگرف را در این نقطه از زمین بوجود آورده است.
این روستا دارای باغ ها و محصولات کشاورزی متعددی مانند انار، لیموشیرین، لیمو ترش ، انگور،انجیر، و هم چنین جنگل های متعدد بلوط، بادام و بَن می باشد، معروفترین سوغات روستای مارین را صنایع دست بافت، انار، رب انار، دانه های خشک شده انار (معروف به “ناردون” یا “ناردُنگ”)، کره، ماست، روغن محلی، کشک ،دوغ محلی و مغز بَن تشکیل میدهد که در این بین تولید مغز بن فقط در انحصار مردم این روستاست.
“مغز بَن” که به گویش مردم این روستا “مَجِ بُه” گفته می شود بعد از طی چندین مرحله پخت و پز از میوه درخت کوهی بن یا بنه (به این درخت و میوه آن پسته کوهی و حبة الخضرا هم می گویند) به دست می آید،آش کاردَه، آش دوغ، شیربرنج، گِونَه و نان تیری، از غذاهای محلی معروف و خوش طعم این روستا هستند.
وجه تسمیه روستای مارین به این دلیل است که در قدیم در آبادی های اطراف روستا که محل قدیمی روستای مارین محسوب میشده است، “مار” فراوان وجود داشته است اما این منطقه به دلیل آب و هوای خاص خود دارای مقادیر کمتری از این جانور بوده است؛در واقع مردم این آبادی به گویش خود می گفتند که در این آبادی “مار نی” یعنی مار وجود نداردو بعدها با مهاجرت مردم روستا به مکان کنونی آن، نام “مار نی” به این روستا داده شده که سپس این نام به نام کنونی آن یعنی ” مارین” تغییر می کند.
یکی از نکات قابل توجه در مورد روستای مارین این است که آب آشامیدنی و نیز آب مورد نیاز کشت و زرع مردم این روستا به طور کامل از چشمه های فراوان آن تامین می شودو این چشمه ها دارای خواص درمانی و معدنی نیز می باشند اما تاکنون از این موهبت خدادادی استفاده بهینه نشده است. یکی از خواص اعجاب انگیز این چشمه ها این است که به دلیل لطافت و خلوص فوق العاده ای که دارند سبب تمیز و براق کردن زیورآلاتی همچون طلا و نقره می شوند.
درختان بلند چنار در كناردرختان انگور ، انجیر ، انار ، هلو ، زردآلو و خانههای زیبای پله كانی و قدیمی در شیبهای تند مناظر زیبایی را فراروی گردشگران و ایرانگردان خلق كرده است.
روستای مارین از نظر جغرافیایی به گونه ای است که هر گردشگری که به آن وارد شود یا باید وارد باغات مردم بشود یا درون منازل آنها و مکان سومی در کار نیست .
جمعییت این روستا ۱۰۰خانوار و۲۰۰خانواده از مردم این روستا هم بدلیل اشتغال و کمبود جا در شهر زندگی می کنند ولی همگی پویا و با نشاط در امر تولید محصولات کشاورزی هستند سالانه حدود ۳۰۰تن محصول دامی و باغی از قبیل انار ،انگور ، هلو، آلو ،انجیر،مرکبات و محوصلات زراعی دیگر تولید می کنند.
مردم این روستا به گویش خاصی صحبت می کنند که به گویش “مارینی” معروف است. این گویش یکی از لهجه های “لُری” محسوب می شود که مردم روستاهای دیل و مارین در استان کهگیلویه و بویراحمد، و شهرهای دریس، دوستیران و سپیدان در استان فارس با اندکی تفاوت با این گویش صحبت می کنند.
روستای مارین یکی از روستاهای تاریخی ایران است و راه سلطنتی شوش به تخت جمشید و بیشاپور (در دوره هخامنشیان)، از 7 کیلومتری این روستا عبور میکرده است. موقعیت سوقالجیشی روستای مارین، در دوره هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان سبب احداث قلعههای متعدد راهبانی در حوزه نفوذ آن شده است.
روستای مارین در شیب ملایم دره استقرار یافته است و بافت مسکونی متراکم دارد، واحدهای مسکونی در یک و یا دو طبقه ساخته شدهاندوسقف مسطح، ایوان، پنجرههای کوچک و دیوارهای قطور، ویژگی مشترک خانههای روستا است و دیوارها معمولاً به وسیله کاهگل اندود شدهاند.
اکثر خانههای روستا، معمولاً رو به جنوب ساخته شده و در ساخت آنها از سنگ، خشت، گل، آجر و تیرهای چوبی استفاده شده است،کوچههای روستا، پهن و قابل دسترسی هستند، ولی به گونه ای نیستند که وسایط نقلیه به راحتی بتوانند در روستا تردد نمایند،خانه باغهای روستا، بر زیبایی فضای عمومی روستا افزوده است.
درآمد بیشتر مردم روستای مارین از طریق فعالیتهای زراعی، دامداری، باغداری، صنایع دستی و امور خدماتی تأمین میشود، گروهی از مردم این روستا، به امور دامپروری سنتی از طریق رمهگردانی اشتغال دارندو آنها از اوایل اردیبهشت ماه به مناطق ییلاقی کوچ میکنند و در شهریور ماه به قشلاق بازمیگردند که فاصله ییلاق و قشلاق عشایر این روستا، در حدود 10 کیلومتر است.
کشت آبی و دیم در روستا رواج دارد و مهمترین محصولات زراعی آن شامل گندم، جو و ترهبار میباشد، انار، و لیموترش ، لیمو شیرین ، انگور و انجیر و... از جمله محصولات باغی روستای مارین به شمار میآیند؛. گوشت قرمز و انواع لبنیات مانند ماست، کره، کشک، دوغ و روغن حیوانی به وفور در روستا تولید میشود و زنان و دختران روستای مارین در کنار فعالیتهای زراعی به تولید صنایع دستی مانند گلیم، قالی، توبره و جاجیم نیز میپردازند.
روستای مارین به دلیل شرایط مساعد اقلیمی و چشماندازهای بینظیر طبیعی، همه ساله گردشگران و طبیعت دوستان بسیاری را به سوی خود جلب میکند؛ استقرار روستا در میان درهای که پیرامون آن را ارتفاعاتی بلند دربرگرفتهاند، چشماندازهای بدیعی از تلفیق زندگی انسان و طبیعت پدید آورده است که این ارتفاعات جنگلی، در فصول بهار و تابستان تفرجگاه عمومی مردم روستا و گردشگران است.
مردم روستای مارین در اعیاد بزرگ ملی و مذهبی مانند نوروز، فطر، قربان و غدیر به جشن و پایکوبی و در ایام محرم و وفات ائمه به عزاداری میپردازند، مهمترین مراسم ویژه این روستا، مراسم «کوسه گلین» است که در فصل زمستان و هنگام خشکسالی به منظور طلب باران برگزار میشود. سازهای سرنا، دهل و نقاره، آلات رایج در موسیقی روستای مارین هستند و این سازها، آواها و نغمههای محلی را در مراسم مختلف همراهی میکنندودر مراسم شادی و عروسی، رقصهای محلی زیبایی اجرا میشود و از معروفترین بازیهای رایج در روستا میتوان به بازی کل کل برد، هفت سنگ، گرنا من کیش، فربجک، ترکه بازی، چوگو و بره غزی اشاره نمود.
پوشاک محلی مورد استفاده مردان این روستا شلوار و پیراهن، جبه، کلاه نمدی، شال، دوال (کمربند)، زناره و کورک میباشد. پاپوش مردان اغلب گیوه، گالش و کفش است. پوشاک زنان روستا، طرحها و رنگهای متنوع و زیبایی دارد و مشتمل بر دستمال لاکی یا چارقد لاکی به رنگ مشکی، لچک، دستمال دور سر، دلک )آرخالیق و کت زنانه)، جومه (پیراهن پرچین، و بلند) تنبان، مناگیر )دستبند) و چادر است. پاپوش معمول زنان، نعلین، کفش و گیوه است.
تولید صنایع دستی و بافتههای پشمی در میان روستائیان و عشایر منطقه متداول است. انواع گلیم، جاجیم، قالی و توبره، مهمترین صنایع دستی و هنری مردم روستای مارین میباشد. معروفترین سوغات روستای مارین را صنایع دست بافت، انار، رب انار، کره، ماست، روغن، کشک و دوغ محلی و مغز بن تشکیل میدهد.که در این بین تولید مغز بن فقط در انحصار مردم این روستاست ؛آش کارده، آش دوغ، شیربرنج، گونه و نان تیری، از غذاهای محلی معروف و خوش طعم این روستا هستند.
منطقه سياحتي'مارين'اين بهشت زيباي جنوب در سايه سار ديواره هاي بلند خامی دور از چشم سوزان خورشيد بساط باغ هايش را به بركت چشمه ساران، روز به روز گسترده تر مي كند طوري كه از پايين ده تا مرز جنگل هاي بلوط تا گلوگاه چشمه پيش رفته است.
در پايان هفته و تعطيلات صدها ايرانگرد از شهرهاي استان فارس، دهدشت، شيراز، بهبهان، گناوه، ديلم و گچساران با حضور دراين منطقه از طبيعت زيبا و بديع آن لذت مي برند.
درحالي كه گرماي گچساران در ماه های تابستان به 40 درجه سانتي گراد بالاي صفر مي رسد، چشمه هاي آب خنك در اطراف باغ هاي 'مارين' به تلطيف هوا كمك مي كند كه آن را به مركز تفريحي مناسبي براي مردم بويژه جوانان و نوجوانان تبديل كرده است.
جوانان روستايي 'مارين' با امكانات اوليه، استخرهاي كوچكي در مسير آب ايجاد كرده اندوجوشش چشمه هاي آب گوارا از دل زمين، وجود باغ هاي انبوه و زيبا و مواهب طبيعي پرجاذبه، گردشگاه هاي بكري را در كنار روستاي 'مارين' گچساران به وجود آورده است.
نقاشی روستای مارین اثر استاد راشدیان
انتهای پیام/م
دیدگاهها