به گزارش آفتاب جنوب،به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حدود سه روز از برگزاری انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی گذشته است و در این مدت نتیجه قطعی غالب حوزه های انتخابیه در سراسر کشور اعلام شده است که این نتیجه بررسی های جالبی را به دنبال داشته است.

خبرهای مربوط به انتخابات در سراسر کشور حاکی از پیروزی اصولگرایان در مجلس شورای اسلامی در سراسر کشور است؛ به شکلی که تا کنون بیش از 56 درصد از کرسی های مجلس به دست اصولگرایان رسیده و سهم نمایندگان مورد تأیید دولت تنها 3 درصد بوده است.

در انتخابات تهران نیز نمایندگان حامی دولت به نسبت سایر کاندیداها سهم کمتری به خود اختصاص دادند تا جایی که آمار غیر رسمی حاکی از سهم 3 درصدی این نمایندگان در مجلس دهم است.

از سال 66 به بعد یعنی حدود 28 سال قبل، همواره انتخاباتی که در دولت ها برگزار شده است، تا حد زیادی کاندیداهای دولتی را به مجلس وارد کرده است اما این تنها زمانی است که دولت علیرغم تلاش های گسترده نتوانست نیروهای خود را وارد مجلس کند.

دولت یازدهم در حالی که در همه سخنرانی های خود از کلماتی مانند "امید"، "اعتدال" و ... استفاده کرد تا مردم را تشویق کنند که به این لیست ها رای دهند از طرف دیگر در ماه های منتهی به انتخابات کابینه دولت یازدهم در بسیاری از همایش های اعتدال و توسعه حاضر شد و کار تاجایی پیش رفت که برخی از وزرا برای افتتاح دفاتر حزب اعتدال و توسعه راهی استان های کشور شدند.

برخلاف تبلیغات گسترده که از سوی حزب اعتدال و توسعه صورت گرفت، روحانی در انتخابات خبرگان نیز نتوانست توفیق زیادی به دست آورد، به طوری که با کسب 2238166 رای در ردیف سوم قرار گرفت؛ این در حالی بود که اختلاف آرای روحانی با نفر چهارم تنها چند هزار رای بوده و با اختلاف کمی امکان چهارمی نیز برای او وجود داشت.

نگاهی به آرای روحانی در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری از تهران نیز می تواند مشخص کند که حزب اعتدال و توسعه طی دو سال و نیم گذشته تا چه اتدازه توانسته است میان مردم جایگاه قبلی خود را حفظ کند؛ روحانی در انتخابات ریاست جمهوری از مجموع ارای استان تهران توانست به ۲٬۳۸۵٬۸۹۰ رای دست پیدا کند این در حالی است که این آرا در انتخابات خبرگان با ریزش همراه بوده و به 2238166 کاهش پیدا کرده است.

بسیاری از کارشناسان معتقد هستند که عدم توجه دولت به مشکلات معیشتی مردم و هم چنین عمل نکردن دولت به وعده های خود عامل اصلی این ریزش آرا بوده است.

رضا سراج کارشناس مسائل سیاسی در این خصوص در کانال شخصی خود نوشته است: توهم پیرامون نتیجه انتخابات تهران و خوابیدن در باد پیروزی آن، منجر به نادیده گرفتن و عدم درک پیام انتخابات اخیر توسط دولت یازدهم خواهد شد. این مهم برای دولتی که در چهار سال اول فعالیت خود با رویگردانی مردم در 115 حوزه انتخابیه به ویژه در مراکز استانها مواجه شده، باید تأمل برانگیز و نگران کننده باشد.

وی رفتار مردم در انتخابات اخیر را به منزله دادن کارت زرد به دولت یازدهم دانسته و گفته است: این اقدام مردم، عملا دولت را در لبه تیغ قرار داده است. حالا مدعیان تدبیر برای عدم دریافت کارت زرد دوم ( کارت قرمز ) تنها یک سال فرصت دارند تا تبدیل به دولت مستعجل در سال 96 نشوند. باید دید دولت می تواند وعده های 100 روزه را که 800 روز از عدم تحقق آن می گذرد، در 300 روز آینده محقق کند؟

دولت یازدهم با شعار بهبود معیشت مردم در 100 روز توانست آرای مردم را در انتخابات ریاست جمهوری پیروز کند اما فرصت صد روزه به مذاکرات گره خورد و در ادامه دولت وعده حل مشکلات را به برجام سپرد. تا جایی که روز اجرایی شدن برجام روزی خوشایند و فصلی جدید در اقتصاد ایران از سوی برخی از مسئولین دولتی نامیده شد.

با گذشت چند ماه بعد از اجرایی شدن برجام هنگامی که مردم نتوانستند بهبود معیشت خود را شاهد باشند، برجام 2 از سوی دولت مطرح شد؛ همین موضوعات باعث شد تا مردم نسبت به دولت دلسرد شوند و در جایی که نمایندگان زیادی از سراسر کشور خود را حامی دولت اعلام کرده بودند، تنها 17 نفر از آنها توانست آرای مردم را جلب کند.

ابوالفضل صدقی، کارشناس مسائل سیاسی هم در تحلیل این موضوع گفت: پاسخ مردم در اکثر شهرها و استان ها به انتخابات، انتخاب افرادی بود که از معیشت مردم صحبت کردند و اصولگرایانی انتخاب شدند که معیشت مردم برای آنها دغدغه قلمداد می شد. در تهران رأی مردم با کل کشور متفاوت بود این به خاطر عملکرد دولت در تهران بود و از طرف دیگر خواسته های مردم تهران با کل کشور متفاوت است.

صدقی بیان داشت: دولت اگر بخواهد با این روش 2 سال و نیم گذشته ادامه مسیر خود را دنبال کند، بدون شک و با توجه به مطالعاتی که در این زمینه صورت گرفته است، انتخابات سال 96 را خواهد باخت و نمی تواند رای مجدد از مردم بگیرد؛ چرا که دغدغه غالب مردم چیزی نیست که دولت پیگیری می‌کند.

انتهای پیام/l