به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،سید ابوالحسن حسینی نیک-در چند روز اخیر به مناسبت روز ۱۶ آذر در استان مناظره های صورت گرفت که این مناظره ها متاسفانه به جای اینکه به اصل موضوع اشاره داشته باشند بیشتر به مسائل حاشیه ای پرداختند.

اصل موضوع این است که چه درسی نخبگان و دانشجویان استان از ۱۶  آذر به عنوان نماد و سمبل یک جنبش دانشجویی تحول خواه و انقلابی می توانند بگیرند؟ یا بهتر می توان گفت: ۱۶ آذر زمینه شکل گیری جنبش دانشجویی و به عنوان شریان خونی در جریان و رگهای انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) شد. آیا دانشجویان و نخبگان استان به عنوان یک مطالبه مهم و منطقی می توانند در قالب جنبش گردش نخبگان جدید خواهان ترمیم و حرکت قطار فرسوده توسعه استان باشند؟

برای همه روشن است که یکی از مهترین عوامل توسعه نیافتگی استان ما عدم گردش نخبگان و وجود مدیرانی است که در سال های متوالی سکان مدیریتی استان بین آنها دست به دست می شود که انگیزه و ایده جدیدی نداشته و به همین خاطر توسعه استان ما با این همه پتانسیل حالت رکود و ایستایی به خود گرفته است.

در واقع جای نخبگان و دانشگاهیان نه فقط در حوزه تصمیم گیری بلکه تصمیم سازی استان، خالی است.

به عنوان مثال در چند ماه گذشته یک هیات روسی به استانمان سفر کرد که شاید خروجی چشمگیری نداشته ولی در کل، نفس کار خوب بود و قطعا اگر توسعه اقتصادی و… استان برای مسئولین مهم باشد باید به تدریج شرایط را برای نخبگان جدید مجهز به علم روز یعنی کامپیوتر، زبان و نحوه مذاکره و تعامل که واقعا برای هر مدیری امروز لازم و ضروری است، فراهم کند.

در غیر اینصورت جای هیچ گونه امیدی برای توسعه همه جانبه استان نیست. زیرا در قرن بیست و یکم به کسی باسواد می گویند که مجهز به معلومات کامپیوتر ، زبان، فنون مذاکره و تعامل باشد و داشتن سواد در خواندن و نوشتن خلاصه نمی شود و به جرات می توان گفت: شاید کمتر از یک درصد از مسولین استان آن هم  به صورت مقدماتی به زبان و فنون مذاکره آشنا باشد.

پس با این مدیران و نیروی انسانی ناکارامد، هر چه استان هم پتانسیل توسعه داشته باشد، هیچ موقع نباید انتظار توسعه داشت. این نگارنده که هر از گاهی در رسانه های استان از روی دغدغه و دلسوزی در راستای توسعه استان قلم می زند با توجه به آمار بانک جهانی و صندوق بین المللی پول نیروی انسانی کارامد و با کیفیت را مهمترین عامل در توسعه استان می دانم. اگر در چند سال آینده از نگارنده سوال کنند یا مجددا قلم بزند؛ باز به این امر خیلی خیلی مهم اشاره خواهم کرد.

به هر حال باید گفت موضوع توسعه نیافتگی استان با دیوار بتنی و محکم مدیران ناکارامد قومی و جناحی که زنجیر وار به هم وصل هستند مواجه شده است. پس دانشجو نباید رسالت و راه اصلی خود را که بن بست شکنی و تحول خواهی است، گم کند. همچنین، دانشجو نباید اجازه دهد کسی یا کسانی از روحیه تجدد و تحول خواهی آنها استفاده ابزاری و سیاسی کنند.

از این رو، یکی از مطالبات اصلی جنبش دانشجویی استان باید گردش نخبگان جدید مجهز به علم روز در قالب جریان سوم مبتنی بر رویکرد عملگرایی و تحول خواهی فراتر از هر جناح و قوم در چارچوب قانون باشد.

اینکه دانشگاهیان از ۱۶ آذر فقط شرح ما وقع کنند یا سخنرانان در این مناظره های دانشجویی استان از سوسیالیسم، لیبرالیسم و صدها اسم دیگر صحبت کنند یا اشارهای به سفر نیکسون به تهران داشته باشند مشکلی را از توسعه نیافتگی استان حل نمی کند. چون دانشجو با خواندن یک یا چند کتاب این اسم ها برای آنها روشن می شود.

آن چیزی که مهمه این است که دانشگاهیان امروز استان با توجه به نقش ۱۶ آذر آن روز در جریان انقلاب، چه نسخه ای را برای تحول خواهی، بن بست شکنی و تغییر وضع بیمار گونه توسعه نیافتگی استان  میخواهند، تجویز کنند.

چگونه می خواهند، این سکان مدیریتی را در چارچوب قانون اساسی در عین داشتن تعهد و تخصص بدست بگیرند؟  چگونه روحی تازه در این جسم و کالبد مرده توسعه نیافتگی قومی و جناحی استان دمیده شود؟

به هر حال دانشجو، جوان است و جوان هم جویای نام و  فطرتا به دنبال تغییر و  بن بست شکنی میباشد و این جز در قالب گردش نخبگان جدید مجهز به علم روز به عنوان مطالبه اصلی دانشگاهیان استان ما محقق نخواهد شد.

انتهای پیام/م