به گزارش آفتاب جنوب ، پس از واقعه عاشورا و شهادت امام حسين عليه السلام و ياران فداكارش، مبارزه، فرياد و اعتراض در برابر ستمكاران، مسير تازهاي يافت و اين قيام خونين به بزرگترين و درخشانترين نماد مقاومت در برابر تيرگيهاي ناشی از فساد و ستم در جهان اسلام تبديل شد.
شناخته شدن قيام سيدالشهداعليه السلام در ميان مسلمانان به بركت بازگشت اهل بيت امام حسين عليه السلام در اربعين واقعه عاشورا، پس از آن بود كه زمين و آسمان چهل روز براي آن امام ميگريست. در بيستم صفر سال ۶۱ هجري، كاروان اسيران به كربلا بازگشتند و در همين روز، جابربن عبدالله انصاري نيز از مدينه به كربلا رسيد و زيارت معروف خود را در كنار مرقد مولاي خويش خواند.
يادمان حماسهای ماندگار
هر نهضتی كه در چارچوب معيارهاي الهی و با توجه به درك شرايط و مقتضيات زمان، شكل گيرد، نه تنها به نتايج مطلوب و اهداف خود خواهد رسيد، بلكه در اعصار بعدي نيز چون مشعلی فروزان، در مسير حركتها و جنبشهاي آينده قرار ميگيرد.
قيام كربلا كه با هدف نفی ستم و مبارزه با منكرات امويان و احياي سنت محمدی و سيره علوی پايه گذاری شد، به سرعت توانست زمينهها و شرايط مناسب را براي حركتها و خيزشهاي خودجوش عليه زمامداران خودسر و نارواييها فراهم آورد.
پس از شهادت امام حسين عليه السلام و ياران فداكارش، برخلاف تصور حاكمان جور، كار مبارزه، فرياد و اعتراض در برابر جفاكاران خاموش نگرديد و اگرچه شيوه نبرد با پليديها تغيير كرد، ولي خط سرخ شهادت و ايثار به بركت نهضت حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام استمرار يافت.
اربعين حسيني از پيامدهاي حماسه باشكوه كربلاست كه خود به جاودانگي اين حركت مقدس كمك كرد و ثابت نمود اگر آنگونه كه شايسته مقام رهبر اين قيام است، به تحليل و تكريم آن پرداخته شود، اين انقلاب به عنوان بزرگترين نماد و درخشانترين مقاومت، عليه تيرگيهای ناشی از فساد و ظلم، نه تنها در جهان اسلام، بلكه در سراسر گيتی همواره مطرح خواهد بود.
حكمت تكريم اربعين
از نشانههاي زنده نگاه داشتن اربعين حسيني كه باعث شده تا از سال ۶۱ هجري تاكنون، شيعيان بر تجليل اين روز اهتمام ورزند، اين است كه زمين و آسمان تا چهل روز براي سيد شهيدان گريست و اين نكته از حديثي به دست ميآيد كه يكي از محدثان بزرگ و فقهای شيعه، زراره بن اعين، از امام صادق عليه السلام روايت كرده و در كتابي معتبر و مستند درج شده است. حضرت امام حسن عسكري عليه السلام نيز زيارت اربعين را از نشانههاي ايمان دانسته اندو از امام صادق عليه السلام براي آن حضرت، زيارت مخصوص و مأثور روز اربعين نقل شده است كه شيخ طوسي آن را با سندي معتبر در كتاب «مصباح المتهجد»، از صفوان بن مهران روايت كرده است. امام صادق عليه السلام در اين زيارت به حكمت شهادت سيدالشهدا و نتيجه ايثار آن حضرت اشاره كرده و فرمودهاند: اين فداكاری، مردم را از جهالتي كه بر اثر تبليغات سوءِ بني اميه به وجود آمده و آنان را از موازين قرآني و سنت محمدی دور كرده بود، نجات داد و اساس حركتهاي تبليغی بنی اميه را كه خودشان را وارثان پيامبر قلمداد نموده، ولی جامعه را در ضلالت و حيرت قرار داده بودند، افشا ساخت و تعليمات مذموم يزيديان را رو به زوال بُرده و اسلام راستين را احيا و استوار ساخته است.
زيارت اربعين آثار اخروي و بركتهاي دنيوي بسياري دارد و معمولاً شيعيان مؤمن و خالص در برگزاري اين آيين باشكوه اصرار ميورزند و استحباب اين سنّت در اين روز جاي هيچگونه ترديد و شبههای را بر جاي نميگذارد؛ چرا كه ائمه هدي و بزرگان علماي شيعه بر اقامه مراسم و زيارت اربعين تصريح فرمودهاند.
ابوريحان بيروني مينويسد:" بدين سبب اين زيارت را اربعين ناميدهاند كه گويند چهل نفر از اهلبيت امام حسين عليه السلام پس از بازگشت از شام، قبر آن حضرت را زيارت كردهاند". جابر بن عبدالله انصاري، صحابي رسول اكرم(ص) و از پيروان اهلبيت آن وجود مقدس، نخستين كسي بود كه در ۲۰ صفر سال ۶۱ هجری مرقد امام حسين عليه السلام را زيارت كرد.
از سوي ديگر همانگونه كه سيد بن طاووس گزارش كرده: چون اهلبيت امام حسين عليه السلام از شام بازگشتند و به سرزمين عراق رسيدند، به راهنماي كاروان گفتند:" ما را از راه كربلا عبور ده. پس مسير را ادامه دادند تا به كربلا رسيدند و ديدند جابر و جمعي از بني هاشم و افرادي از نسل پيامبر اكرم(ص) براي زيارت مرقد امام حسين عليه السلام در آنجا اجتماع كردهاند. پس با يكديگر به سوگوار پرداختند.
اربعين، تجلي ماندگاری پيام عاشورائيان است و نشانگر اين حقيقت که آزادگی و پايمردی، حتي در جهانی پر از فتنه و آشوب و سياهی، هرگز از يادها نخواهد رفت.
شكوه عزاداري براي اباعبدالله الحسين (ع) نه در كتابها قابل وصف است و نه در خبرها، اما دل تنها جايي است كه آن را درك ميكند و ميتواند به تصوير كشد؛ تصويري از يك حركت عظيم كه حسينيان را به حسين (ع) متصل ميكند.
انتهای پیام/م
نظرات کاربران