به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،روح الله قابضی-کابینه دوازدهم هفته گذشته به مجلس شورای اسلامی معرفی گردید و در آستانه بررسی صلاحیت و رای اعتماد مجلس به کابینه هستیم.به عنون فردی که مختصر اطلاعاتی از افراد معرفی شده و سوابق کاری آنها دارم فارغ از جهت گیری سیاسی در مجموع معتقدم کابینه معرفی شده می توانست خیلی بهتر از این باشد .

اما به هر حال باید در جایگاه رئیس جمهور و اشراف به محدودیتها و مضایق پیش رو داشته باشی تا قضاوت درستی نسبت به کابینه انجام دهی . اما با همه اوصاف و به عنوان فردی که در هر دو دوره طرفدار جناب اقای دکتر روحانی بوده و به ایشان رای داده ام و با توجه به مختصر تجربه و اطلاعاتی که دارم باید عرض کنم برخی از وزرا بیسار قوی و در شان وزارت خانه مربوطه هستند اما از طرفی برخی هم واقعا غیر منتظره و نا مانوس با منصب مورد نظر هستند.

لازم به ذکر است این انتقاد به معنی مخالفت با دولت نبوده بلکه در جهت تقویت آن است. به اعتقاد حقیر وزرای نفت و امور خارجه و بهداشت از قوی ترین وزرای پیشنهادی هستند و در مقابل چند حوزه مهم مثل اقتصاد و آموزش و ارتباطات از ضعیف ترین وزرای پیشنهادی هستند. برای وزارت نفت جناب آقای مهندس زنگنه برای بار دوم و در مجموع برای چهارمین بار به عنوان وزیر نفت معرفی شده است.امروز در فضای مجازی اقلیتی به شدت در حال تخریب ایشان هستند .

اما این عزیران اقلیتی با صدای بلند هستند که به جای مطرح کردن مسائل اساسی کشور و نفت به برخی حاشیه ها و نبش قبر برخی قضایای نخ نما شده قبلی پرداخته اند. به عنوان فردی که همواره از ایشان دفاع کرده ام باید اعلام کنم در حوزه منابع انسانی و معیشت کارکنان چه در حوزه سیاستهای منابع انسانی و چه در حوزه صلاحیت مدیران منابع انسانی به عملکرد جناب آقای زنگنه انتقاد جدی داریم و برخی انتظارات حد اقلی براورده نشده است .

اما در ارزیابی یک مدیر نباید به صورت نقطه ای نگاه کرد بلکه باید به صورت طیفی و برایندی نگاه کرد.با این نگاه و در نظر گرفتن منافع ملی عملکرد وزیر مثبت بوده و شایسته دفاع و حمایت است. معتقدم از مهمترین اقدامات وزیر نفت در دولت یازدهم می توان به مواردی از قبیل اعاده حیثیت کارکنان صنعت نفت پس از ۸ سال تحقیر در دولت نهم و دهم ،به سرانجام رساندن مدل جدید قراردادهای نفتی ،بازگشت سرمایه گذاران خارجی به صنعت نفت کشور ،تولید از میادین مشترک،دیپلماسی نفتی و بازگشت اقتدار کشور در سازمان اوپک،سازماندهی پروژه های پارس جنوبی و افزایش تولید و صادرات نفت اشاره نمود.

انجام این اقدامات با توجه به تعدد مراجع تصمیم گیر در کشور و وجود دیدگاههای مختلف کار ساده ای نبوده است .انجام این اقدامات و تداوم آن در آینده مستلزم صبر و متانت و شجاعت و تعامل با مراجع متعدد در کشور است.برای چنین اموری در کشور کمتر مشتری وجود دارد . کمتر مدیری حاضر است ریسک چنین اقداماتی را بپذیرد .اما جناب آقای مهندس زنگنه در چهار سال گذشته به قول خودش فحش خورده و با چالش روبرو بوده و تحمل کرده است و قطعا در دوره جدیدی نیز بی نصیب نخواهد بود .

اما جسوری و در عین حال پاک دستی دو ویژگی هستند که ایشان را در این مسیر کمک کرده و خواهد کرد . همانطور که جناب آقای روحانی در دوره قبل هنگام رای اعتماد در مجلس بیان کرد برای وزارت نفت بهتر از ایشان پیدا نکرده است مطمئنا در این دوره هم بهتر از ایشان پیدا نکرده اند که دوباره ایشان را معرفی کرده است.از ایشان انتظار می رود همانند دوره اول وزارت نفت در دولت اصلاحات در سیاستهای معیشتی منابع انسانی و شایسته سالاری در انتصاب مدیران نفتی و فاصله گرفتن از برخی چاپلوسان فصلی ، بازنگری جدی انجام دهند.

انشا اله که مورد توجه ایشان قرار گیرد.البته در این خصوص در مطلب جداگانه ای در آینده سخن خواهیم گفت. اما هر اندازه در معرفی وزیر نفت با قوت عمل شده است در وزارت اقتصاد با ضعف روبرو هستیم. گزینه ای معرفی شده است که بسیار غیر منتظره و تعجب آور و مبهم است وکمتر کسی چنین فکر می کرد.

در حالی که به اعتقاد عموم صاحب نظران مشکل اصلی کشور در حوزه مسائل اقتصادی است به طوری که مقام معظم رهبری نیز چندین سال است که بر این موضوع تاکید دارند و حتی نامگذاری سالها هم بر اساس اهمیت موضوع بوده در چنین شرایط انتظار طبیعی و عادی جامعه این بود که وزیر اقتصاد گل سر سبد کابینه باشد.

اینکه وزیر اقتصاد پاشنه اشیل کابینه باشد زیبنده این دولت و ملت نیست و از این بابت واقعا در میان کسانی که اندک اطلاعات اقتصادی دارند نگرانی جدی ایجاد شده است.وزیر قبلی اقتصاد یک انسان پاک دست و شخصیت برجسته علمی در رشته اقتصاد بود و اقدامات خوبی در زمینه ثبات اقتصادی و کنترل تورم انجام داد.

هم در زمینه مباحث تئوریک اقتصادی خبره بود هم در حوزه اجرا مهارت داشت. انتظار این بود حد اقل اگر فردی قوی تر معرفی نشود حد اقل وزیر جدید در سطح ایشان باشد .اما متاسفانه چنین نشد و برای این وزرات مهم فردی معرفی شده که ضمن احترام باید گفت ایشان در حوزه تحصیلات دانشگاهی هیچ تخصصی در رشته اقتصاد ندارد به طوری که خود نیز به این موضوع معترف است و در برنامه هایی هم که اعلام کرده به برخی کلیات در رابطه با مشکلات ساختاری اقتصاد کشور اشاره داشته بدون اینکه راه کاری برای برون رفت از انها ارائه دهد.متاسفانه مرض کلی گوئی سالهاست که گریبانگیر مدیریت اجرایی کشور گردیده و با گذشت زمان نیز وخیم تر می شود.

علاوه بر این در حوزه اجرا نیز طیف گسترده ای از مسئولیتها داشته است. از خدمات شهری در شهرداری تهران تا مدیریت گمرک.به نظرم داشتن این همه سوابق نمی تواند دال بر موفقیت فردی باشد.ایشان برای سایر وزارت خانه ها شاید مناسب باشند اما برای اقتصاد قطعا مناسب نیست.اگر فردی در مسئولیتهای محدود اما صاحب تخصص گردد بهتر است.به عبارتی یک ماشین سالم از دو ماشین پنچر بهتر است. وزرات اقتصاد و دارایی یک وزارت خانه بسیار تخصصی است و حداقل لازمه مدیریت در این حوزه داشتن دانش و سواد اقتصادی است.

البته در مدیریت اگر بنا به حفظ موجود باشد امور هر وزارت خانه با هر وزیری می گذرد و سیستم ادرای به گونه ای است که امور مختل نمی شود.اما اگر بنا به برنامه ریزی و تحول باشد نیاز به وجود وزیری شایسته و متخصص است. در این خصوص از نمایندگان محترم مجلس انتظار است در بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی به دور از لابی گریهای مرسوم تصمیم گرفته و عرصه حساس و سرنوشت ساز اقتصاد کشور را فدای مصلحت سنجی وجناح بندی و رفیق بازی و احیانا لابی گری ها و وعده و وعید های منطقه ای و مرسوم ننمایند.شاید رئیس جمهور معذوراتی داشته اند اما امید است نمایندگان ملت در بررسی صلاحیت وزرا منافع ملی و شایسته سالاری را مد نظر قرار دهند.

انتهای پیام/م