وی ادامه داد: تیم مذاکره کننده حتما باید انعطاف به خرج دهد؛ منتهی این انعطاف ها حد و مرزی دارد. مسلما خطوط قرمزی وجود دارد که برای هر دو طرف مذاکره کنند وجود دارد و دو طرف صرفا می توانند در همین محدوده و بازه انعطاف نشان دهند. تیم مذاکره کننده ایرانی نیز در محدوده و بازه مشخص شده می تواند انعطاف نشان دهد و فراتر از آن اجازه ندارد اقدامی انجام دهد.

آمریکا 10 سال دنیا را معطل کرد و بعد پروتکل الحاقی را با قید شرط پذیرفت

ایمانی درمورد ادعای برخی کارشناسان مبنی بر نیاز حیاتی کشور به توافق و لزوم دست یافتن به توافق تحت هر شرایطی ابراز داشت: ما به هر قیمتی حاضر به توافق نیستیم. این یک چیز بدیهی است. منتهی در مفهوم این "هر قیمتی" اختلاف نظر وجود دارد. مشکلی که اینجا وجود دارد بحث پروتکل الحاقی است. در پروتکل الحاقی این مفهوم که بازرسی های سرزده وجود داشته باشد و آژانس بین المللی هم از هر نقطه ای که مشکوک باشد می تواند بازدید انجام دهد، وجود دارد. به طور مثال اگر طرف مقابل ادعا کند که می خواهم دفتر ریاست جمهوری یا بیت رهبری را بازیدید کنیم؛ چه واکنشی می خواهند نشان دهند؟ مسلما این اقدامات برخلاف اصول اخلاقی و امنیتی کشور است.

وی با ذکر مثالی از ایالت متحده آمریکا خاطرنشان کرد: تصویب پروتکل الحاقی در مجلس نمایندگان ایالت متحده آمریکا حدود 10 سال طول کشید و اخیرا به تصویب رسید. البته آمریکا برای پذیرفتن این پروتکل قید گذاشت و گفت به شرط لحاظ کردن مسائل امنیتی آمریکا قبول می کند. بنابراین ما هم می توانیم با قید شرط این پروتکل را قبول کنیم و با رعایت اصول و قواعد امنیت ملی و حفظ اسرار نظامی مان این پروتکل را بپذیریم.

بستن چشم بازرسان یا پوشاندن مراکز حساس، یک شوخی است

این کارشناس مسائل سیاسی درباره موضوع بازرسی های بی سابقه از ایران که از سوی مقامات آمریکایی و آژانس مطرح شده است بیان داشت: اینکه آمریکایی ها می گویند بازرسی های بی سابقه انجام می دهیم، بیشتر جنبه سیاسی دارد و ما نباید به این موضوعات زیاد توجه کنیم.

وی اضافه کرد: مهمترین موضوع درحال حاضر این است که در عمل پروتکل الحاقی را بپذیریم یا نه؟ البته از نظر قانونی دولت اجازه ندارد خودش با اجرای این پروتکل موافقت کند و باید مجلس اجرای این پروتکل را تصویب کند. همچنین این مسأله که اجرای پروتکل الحاقی از این نظر که بدون شرط پذیرفته می شود یا مشروط نیز بسیار حائز اهمیت است. اگر این پروتکل را بدون قید بپذیریم، طرف مقابل بدون هیچ محدودیتی می تواند از هرجایی که مشکوک باشد بازدید انجام دهد و این مباحث که چشم بازرسان را ببندند یا دستمال بیندازند روی قسمت های حساس تا دیده نشود، بحث هایی است که بیشتر جنبه شوخی دارد.

چشم آمریکایی ها به دستان تیم ایرانی است؛ پر یا خالی بودن آن تعیین کننده است

ناصر ایمانی در پاسخ به این سؤال که «چه تضمینی وجود دارد که طرف آمریکایی و غربی ها به تعهداتشان در مقابل ایران عمل کنند و تحریم ها را با هر ساز و کاری لغو یا تعلیق کنند؟» اذعان داشت: هیچ تضمینی وجود ندارد که آمریکایی ها به تعهداتشان در خصوص لغو یا تعلیق تحریم ها پایبند باشند مگر اینکه ما واقعا این امکان را داشته باشیم که در صورت برطرف نکردن تحریم ها یا تصویب تحریم های جدید علیه ایران، بتوانیم بلافاصله مقابله به مثل کنیم و غنی سازی را به حالت قبل برگردانیم. اگر این امکان برای ما وجود داشته باشد، آمریکایی ها هم موظف می شوند که برطرف کردن تحریم ها را اجرا کنند؛ اما اگر ببینند که ما امکان بازگرداندن غنی سازی نداریم، یا تحریم ها را برطرف نمی کنند و یا از یک حالتی به حالت دیگر می برند.

وی در ادامه تصریح کرد: بدعهدی آمریکایی ها سابقه طولانی دارد؛ نه فقط در مقابل ایران، بلکه اگر تاریخ صدساله تعهدات بین المللی اخیرشان را نگاه کنیم، متوجه می شویم که مکرر در اجرای آنها خلاف عهد کرده است. آمریکایی ها راجع به هر چیزی و در مقابل هر کشوری تا آنجایی که بتواند و به نفع شان نباشد، از انجام تعهدات سرباز می زنند و این صرفا در مقابل ایران نیست. آنها از قدرت مالی و قلدری خودشان استفاده می کنند و حرفشان را به کرسی می نشانند.

ایمانی درباره راهکارهای ایران برای اطمینان از برطرف کردن تحریم ها توسط آمریکا و کشورهای غربی عنوان کرد: احتمال اینکه تحریم ها را از قالب هسته ای دربیاورند و در قالب موضوعات حقوق بشری و ... مطرح کنند، زیاد است؛ مگر اینکه طرف مقابل واقعا دستش پر باشد. ما باید توان نظامی، قدرت منطقه ای و امکان بازگرداندن غنی سازی به حالت قبل را داشته باشیم، تا بتوانیم آمریکایی ها را واردار کنیم تا به تعهداتشان عمل کنند.

وی در پاسخ به این سؤال که «آیا این شرایط برای ما فراهم است یا خیر؟» یادآور شد: این برمی گردد به مذاکراتی که درحال انجام است و بستگی به نوع توافق احتمالی دارد؛ آقایانی که دارند مذاکره می کنند باید حواسشان کاملا جمع باشد و بر روی موضوعاتی توافق کنند که  به سرعت بازگرداندن آنها به حالت قبل فراهم باشد.

انتهای پیام/