به گزارش آفتاب جنوب،عصر روز جمعه اول خرداد94 ، روستای سراب ننیزگچساران  میزبان جشنواره ای بود تحت عنوان مشک و ملار، جشنواره ای که شاید هدف از برگزاری آن ، شناساندن آداب و رسوم مردان و زنان سرزمینی است که به دور از هیاهو های سیاسی ، به زندگی ساده خود می پردازند و همیشه پایبندی خود را به نظام مقدس جمهوری اسلامی ثابت کرده اند.

استفاده از نمادهایی همچون مشک و ملار برای این برنامه کار درستی به نظر می رسد ، چرا که با این نامگذاری ماهیت این مراسم را نشان می دهد،ولی امان از روزی که این نمادها فقط در حد یک نماد بمانند و دست آویزی برای رسیدن به اهدافی دیگر باشد؛ اهدافی که به نظر می رسد ، بی ارتباط به مهمترین رویداد سال 94 در اسفندماه نباشد. رویدادی که عده ای از هم اکنون فعالیت های تبلیغاتی خود را برای رسیدن به کرسی های پارلمان آغاز کرده اند.

در حالی که چند ماه به انتخابات مجلس باقی مانده است ، بعضی دوستان از هر حربه ای برای تبلیغ استفاده می کنند. یک بار در همایش حزب مردم سالاری ، اسم رأس اصلی فتنه 88 را به راحتی بر زبان می آورد ( در حالی که من دوست ندارم اسم او را حتی به شکل مخفف به کار ببرم ) تا از این طریق بتواند رأی عده ای ( معدود ) از کسانی که به رفع حصر و قبح شکنی فتنه دل خوش کرده اند ( زهی خیال باطل ) به دست آورد و آن ها را به سمت خود بکشاند.

تا دیروز با تمسّک به کلمه ی « آزادی » عده ای را دور خود جمع می کردند و با مظلوم نمایی می گفتند ما در کشور آزادی نداریم.( کسی هم نیست بپرسه اگه آزادی ندارین ، پس چرا خیابون شهرمون شبیه خیابون ژنو و لوزان شده).حالا امروز جناب نماینده می گویند چه عیبی دارد که مردم ما شاد باشند. من به شما جواب میدهم.شاد بودن هیچ عیبی ندارد و دین ما هم به این مسئله تأکید کرده است.

اما کدام شادی؟آیا شاد بودن به این معنی است که مبانی دینی را زیر پا گذاشته و مطیع فرامین هوای نفس باشیم؟آیا شادبودن به این معنی است که دختران را سوار بر اسب کرده و در میان مردان بچرخانیم؟چرا می خواهید ذهن مردم و به خصوص جوانان را به این سمت سوق دهید که تنها با نواختن ساز و دهل و رقص و آواز می توان شاد بود؟

جواب این سوال هم خیلی سخت نیست.با این کار می خواهید افرادی را که التزامی به رعایت حدود شرعی ندارند و با رقص و آواز مختلط احساس شادی و نشاط می کنند را به سمت ستادهای خود بکشانید. همان کاری که جنبش به اصطلاح سبز ، انجام می داد و توانست رأی آن ها را بدست آورد. رأی جوانانی که به اسم ....بازی به خیابان می آمدند و فریب تبلیغات دروغین را خوردند.البته بنده امیدوارم که اینطور نباشد.

در پایان یک سوال : آیا رسیدن به هر هدفی ارزش این را دارد که موازین شرعی را رعایت نکنیم و فرهنگی که برای حفظ آن خون بهترین جوانان این مرز و بوم به زمین ریخته شده است ، را به ابتذال بکشانیم؟

انتهای پیام/م