به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،پس از کشتار خونین مردم در راهپیمایی ضد رژیم ستم‌شاهی در ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ که «جمعه سیاه» نامیده شد، صدها نفر از کارگران و کارمندان صنعت نفت پالایشگاهای تهران، تبریز، اصفهان، شیراز و کرمانشاه، اعتصاب و برشدت بحران سیاسی در رژیم ستم‌شاهی افزودند.

برای اولین بار کارگران نفتی میدان‌های نفتی اهواز که بزرگ‌ترین میدان نفتی کشور را زیرپوشش خود قرار می‌داد، تصمیم به اعتصاب گرفتند. پس‌ازآن کارکنان پالایشگاه آبادان و سرانجام در ۲۷ مهرماه ۱۳۵۷ تمام کارکنان میدان­های نفتی اهواز که گچساران یکی از این میدان‌ها نفتی بود به اعتصاب می‌پیوندند. البته در روزهای آغاز اعتصاب پراکنده و به‌صورت غیر سازمان‌دهی شده بود.

دراین‌بین برخی از گروهک‌های انحرافی قصد داشتند با شعارهای اقتصادی و سیاسی مانند «نان، مسکن، آزادی و…» در بین اعتصاب‌کنندگان نفوذ کنند؛ اما کارگران انقلابی برای جلوگيری از هرگونه شائبه در ۱۴ بهمن ۵۷ با برگزاری نماز جماعت جهت‌گیری حرکت خود را اعلام کردند.

در همین ایام با توجه به اینکه گچساران حدود یک‌سوم نفت کشور را تولید می‌کرد و از حساسیت ویژه­ای برخوردار بود. برخی از مقامات حکومتی به‌ویژه ساواک مانع اعتصاب کارکنان شرکت نفت می‌شدند که مورد تهدید مردم قرار گرفتند.

کارکنان شرکت نفت گچساران در آن محیط کوچک و حساس کار بزرگی انجام دادند به‌عنوان نمونه یکی از مبارزان که در مخابرات شرکت نفت کار می­کرد به‌شدت مورد ضرب و شتم مأموران ساواک قرار گرفت به‌گونه‌ای که برای حفظ جان کارکنان صنعت نفت و خانواده­هایشان آن‌ها را به شهرهای مجاور بردند.

همچنین برای هزینه زندگی آنان مبالغ زیادی از طرف روحانیت شیراز، اهواز، بهبهان و بازار گچساران تأمین و پرداخت می­شد. سرانجام اعتصاب کارکنان صنعت نفت، رژیم پهلوی را مستأصل کردند به‌طوری‌که حضرت امام خمینی (ره) طی سخنرانی در جمع کارکنان شرکت نفت در همین زمینه فرمودند:

«نهضت ما گر چه مرهون همه اقشار ملت است، گر چه همه اقشار ملت نهضت را همراهی کردند، چه بانوان تمام ایران و چه مردان برومند ما، لکن بعضی اقشار یک ویژگی خاصی داشتند و از آن جمله، کارکنان و کارمندان صنعت نفت، برای اینکه این‌ها در مقامی می‌بودند که شریان حیات اجانب به دست آن‌ها بود، شریان حیات رژیم منحوس در دست آن‌ها بود. اعتصاب آن‌ها یک ویژگی خاصی داشت و همراهی آن‌ها از نهضت، یک خصوصیت بیشتری داشت. ازاین‌جهت، ما به آن‌ها بیشتر از سایر اقشار شاید ارج بگذاریم و تشکر می‌کنیم. شما برادران بودید که در اعتصابات خودتان در مقابل رژیم طاغوتی ایستادید و نهضت را پیش بردید و اسلام را تقویت کردید. من باید از شما تشکر کنم، من دعا به شما می‌کردم و می­کنم».

با این تفاسیر انقلاب اسلامی با مشارکت قاطبه مردم به نتیجه رسید، اما یکی از اقدام‌های مؤثر در پیروزی انقلاب اسلامی اعتصاب کارکنان صنعت نفت بود که امام راحل (ره) و دیگر مسئولان عالی‌رتبه نظام بارها در مورد اهمیت آن سخن گفتند. در بحبوحه انقلاب اسلامی ایران اعتصاب کارکنان صنعت نفت و توقف صادرات نفت خام پایانی بر دوران سلطه ۲۵۰۰ ساله پادشاهی در ایران بود.بااین‌وجود خانواده بزرگ صنعت نفت ایران در یک قرن گذشته توانست با ایفای نقش‌های برجسته‌ای در پیروزی انقلاب اسلامی و دوران جنگ تحمیلی اصالت و پایبندی خود را به ارزش‌های ایران اسلامی بیش‌ازپیش ثابت کند.

ازاین‌رو بستن گلوگاه‌های تولید نفت بود که در حکم قطع شریان اقتصادی رژیم پهلوی به شمار می‌رفت و دیگری، حضور کارکنان صنعت نفت ایران در میان معترضان حکومت پهلوی، سبب انسجام فکری اعتصاب شدگان می‌شد. جایگاه اقتصادی و کلیدی نفت در استمرار حیات حکومت پهلوی از یکسو و توجه حضرت امام خمینی (ره) به‌عنوان مقتدای دینی و رهبر انقلاب اسلامی به موضوع نفت، آن را صاحب منزلتی استراتژیک در اذهان عمومی کرد.

بنابراین مجموعه این تلاش‌ها سرکردگان نظام شاهنشاهی را متوجه این ساخته بود که گردش چرخ عظیم صنعت نفت تنها با دستان کارکنان صنعت نفت میسر خواهد شد. به همین دلیل نظامیان شاه پهلوی با توسل به‌زور سرنیزه سعی کردند کارکنان اعتصاب‌کننده را به حضور در محیط‌های عملیاتی وارد کنند که نتیجه‌ای نداشت جز حمایت امام خمینی (ره) از اعتصاب کارکنان نفت.

اعتصاب در هم شکستنی نبود عدم ازسرگیری تولید نفت، علاوه بر تحمل فشارهای نظامی رژیم شاه، مستلزم پذیرش تبعات فراوانی ازجمله پیامدهای تبلیغی بلندگویان دولتی علیه کارکنان انقلابی صنعت نفت بود. به‌طوری‌که نقل است که می‌گویند رئیس‌جمهور وقت آمریکا در گفت‌وگوی کوتاه تلفنی با شاه پهلوی به‌صراحت گفته بود:"Cut oil, Cut live"!

 اما در چنین شرایطی فشار دولت برای شکستن اعتصاب نفتی‌ها بیش‌ازپیش شد اگرچه نه‌تنها این اعتصاب شکستنی نبود بلکه پس از پیام امام (ره) مبنی براینکه: «...این‌جانب از اعتصاب‌کنندگان در سراسر کشور تقدیر می‌کنم و پشتیبانی خود را از آنان اعلام و به‌خصوص از اعتصاب‌کنندگان شرکت نفت تقدیر می‌کنم و اقدامات دادگاه‌ها و دولت نظامی غاصب را در فشار به آنان برای شکستن اعتصاب تقبیح می‌کنم...»، این اعتصاب‌ها تقویت نیز شد.

با قطع صادرات نفت، حکومت  فاسد پهلوی تنها ابزار قدرتی خود را از دست داد و سرانجام با ناتوانی در سرکوب خشم معترضان، تنها راه چاره شاه  نیز فرار در ۲۶ دی‌ماه ۱۳۵۷ بود که ضربه مهلک را بر پیکر نحیف دربار پهلوی وارد کرد. به‌این‌ترتیب با ورود امام خمینی (ره) در ۱۲ بهمن‌ماه به ایران، روز ۲۲ بهمن ۵۷ فجر انقلاب روزی نو را در تاریخ انقلاب اسلامی رقم زد و با کوتاه کردن دست بیگانگان، نفت ملی شد.

اما این پایان ماجرا نبود، جنگ تحمیلی آغاز شد و این بار نفتی‌ها مردان بی‌ادعایی بودند که در خط اول بودند، از یک‌سو شریان اقتصاد نباید متوقف می‌شد و از سوی دیگر کار در زیر بمباران‌های دشمن بود. در این میان صنعت نفت کشور نیز با همه قوای فنی و انسانی خود در کنار آحاد ملت ایران با این تهاجم جنگید و درواقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ برای تاریخ صنعت نفت کشور به‌عنوان آغازی دیگر قلمداد می‌شود.

هشت سال پرافتخار در کارنامه صنعت نفت ایران به ثبت رسیده که گواه این مدعا ۱۰۲۴ شهید، ۱۰ هزار و ۱۸۱ جانباز، ۱۱۹۷ آزاده و ۱۳ هزار و ۵۵۰ رزمنده است. صنعت نفت کشور در دوران دفاع مقدس بیش از هر زمان دیگری به نقش‌آفرینی پرداخت، از سویی تأمین هزینه‌های جنگ تحمیلی که از عایدات نفتی انجام می‌شد، سبب شده بود کارکنان غیور صنعت نفت به وظایف خود بیش از گذشته عمل کنند، این در حالی بود که دشمن سعی در انهدام این سرچشمه‌های مالی داشت و هرروز مراکز حیاتی و راهبردی صنعت نفت ازجمله واحدهای پالایشی، خطوط لوله، سکوها و اسکله‌ها و ... را هدف حمله خود قرار می‌داد.

درواقع بعضی از این مراکز به جبهه جنگ بدل شده بودند، اما غیورمردان صنعت نفت توانستند از عهده نگهداری و صیانت از این مراکز برآیند و غیرت خود را برجهانیان به اثبات برسانند، صنعت نفت کشور در دوران دفاع مقدس بیش از هر زمان دیگری به نقش‌آفرینی پرداخت، از سویی تأمین هزینه‌های جنگ تحمیلی که از عایدات نفتی انجام می‌شد، سبب شده بود کارکنان غیور صنعت نفت به وظایف خود بیش از گذشته عمل کنند.

اگرچه پس از جنگ، انواع تحریم‌ها علیه صنعت نفت اعمال شد از کاهش و قطع صادرات نفت تا تحريم قطعات کاربردی،  اما این تحریم‌ها برای صنعت همیشه سرافراز، کارساز نشد و تلاشگران عرصه اقتصاد روزبه‌روز بر تعداد حلقه‌های چاه و کارخانه‌ها اضافه کردند و با افزایش در تولید، تحریم‌ها را به فرصت تبدیل کردند. آری  تاریخ اين صنعت، پر از افتخارات است، افتخاراتی  كه به دست جوانان همین مرزوبوم محقق شد.

بااین‌حال شرکت بهره‌برداری نفت و گاز گچساران ازجمله شرکت‌های مهمی است که نقش تأثیرگذاری در اقتصاد کشور در 44 سال انقلاب ایفا کرد درحالی‌که دشمن بارها به‌قصد توقف صادرات محصولات این شرکت به خارج از کشور، بارها این منطقه را مورد هدف حملات هوایی قرارداد که با تلاش‌های شبانه‌روزی کارکنان صنعت نفت و تقدیم 31 شهید والامقام؛ دشمن نیز دررسیدن به اهداف خود ناکام ماند.

شرکت نفت و گاز گچساران در تمامی حوزه‌ها از تولید صیانتی گرفته تا مسئولیت‌های اجتماعی نسبت به محیط‌های عملياتی پیرامون تأسیسات نفت و گاز و ساخت قطعات موردنیاز با تکیه‌بر خودباوری و نیروهای داخلی و بومی با محوریت شعارهای های مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) دررسیدن به اهداف اقتصاد مقاومتی ، نشان دادند که با مقاومت می‌توان به پیروزی رسید.

گستردگی فعالیت نفت و گاز در حوزه جغرافیایی چهار استان کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان، بوشهر و فارس قرار دارد، تعداد تأسیسات این شرکت تا قبل از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ۹ واحد بهره‌برداری،  ۲ واحد نمک‌زدایی، ۱ مجتمع گاز و گاز مایع بود ولی در حال حاضر  شرکت بهره‌برداری نفت و گاز گچساران با ظرفیت تولید 780 هزار بشکه نفت در روز  باوجود ۱۰ واحد بهره‌برداری، ۷ کارخانه نمک‌زدایی، ۱۲ ایستگاه تقویت فشار و تزریق گاز ، ۳ مجتمع پالایشگاهی بزرگ گاز و گاز مایع و حدود 7 هزارو 384 كيلومتر خطوط لوله با قرار گرفتن تلمبه‌خانه گوره قلب تپنده نفت ایران، دومین تولیدکننده نفت خام صادراتی در شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب است.

صنعت نفت از مؤثرترین و بزرگ‌ترین صنایع در جهان به‌ویژه در ایران است و علاوه براین که منبع عمده تأمین انرژی در دنیای امروز است نقش مهمی نیز در تعیین میزان قدرت ملی و اعتبار بین‌المللی ایفا می‌کند و باید همواره تلاش کرد تا با رسیدن به خودکفایی کامل در تولید، تعمیر و تأمین تجهیزات لحظه‌ای برای سربلندی این مرزوبوم دست از تلاش برنداشت.

انتهای پیام/