به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،یدالله مرادی،تحلیلگر مسائل سیاسی در مطلبی در خصوص  ویژگی های مکتب امام خمینی (ره)نوشت:در تاریخ ملت ها هستند بزرگ مردان و زنانی که همیشه نام و عملکرد و مرامشان بر زبانهاست و نقش ماندگار تاریخ یک ملت و هویت فکری و تحول آفرینی یک جامعه و مصلح و انقلابی یک مکتب و مبارز و آزادی خواه بشریت شناخته می شوند ، به خصوص ملل دارای تاریخ تمدن کهن و دارای پیشینه فرهنگی و فکری و حکومتی از این چهره ها بیشتر داشته و دارند.

چه در افسانه ها و اسطوره هایشان و چه در تاریخ و تحولات اجتماعی دوران مضبوط و مستندشان ، ایران در این رابطه سرآمد است.اگر شاهنامه فردوسی نامی از رستم و سهراب و آرش کمانگیر و تهمینه و سودابه را در افسانه هایش متذکر است و ما بدان مفتخریم و در تاریخ مکتوب هم نام کوروش ها و آریوبرزنها  و بزرگمهرها را داریم ، نامهای ابومسلم خراسانی ، دیلمیان ، سربداران ، یعقوب   و ...صدها عالم و عابد ، دیوانی و حاکم مردمی و دانشمند و شاعر والامقام چون خواجه نصیر الدین ها ، بوعلی سیناها ، ملاصدراها ، علامه حلی ها ، خیام ها ، رودکی ها ، عطارها و سعدی و حافظ داریم که نامشان برگهای زرین و تمدنی تاریخ ما را مزین نموده اند.

 و در تاریخ معاصر هم که بواسطه بیداری اسلامی و حضور نظام سلطه گر استعماری ده ها میرزا تقی خان امیر کبیر و شاهزاده لایقی چون عباس میرزا و فرماندهانی چون محمدتقی پسیان و شیخ محمد خیابانی و انقلابیونی چون میرزا کوچک خان جنگلی را داشتیم که در کنار آنها نام ملک الشعرای بهار و سید جمال الدین اسد آبادی و عالمانی همانند شیخ فضل الله نوری ، آیت الله بهبهانی و میرزای نائینی تا آیت الله طباطبایی و مدرس و دهخدا داشته ایم که هر کدام در نقش و جایگاه تاریخ ایران از مقام رفیع برخوردارند.

 و در قرن معاصر اندیشمندانی از نوع مرتضی مطهری تا دکتر علی شریعتی و از جلال آل احمد تا حکومتگری چون دکتر محمد مصدق را داشته ایم که هر کدام چه با قلم چه با قدم و چه با گلوله و قیام چه در جنگل و کوه و چه بر منبر و حوزه ، تلاش نمودند تا ماهیت نظام سلطه ، استبداد برهنه رضاخانی ، انحراف نظام مشروطه و چهره مخملین استکباری را بیش از پیش هویدا و در استقرار یک نظام مردمی ، عادلانه و اسلامی برای دستیابی به پیشرفت و توسعه همت گمارند و سر سازش و تسلیم فرود نیاوردند تا مسیر مبارزه و آزادیخواهی و اصلاحات اجتماعی را محقق نمایند ، هر کدام به نحوی و متناسب با شرایط زمان خود در سطحی.

هر چند تاریخ ایران همیشه بر مدار فردی و فردیت و چهره ای متشخص ورق خورده و تا حدودی رنگ کیش شخصیت گرفته است اما در دوران معاصر تشکلات و انجمن هایی هم پدید آمدند و کم کم چراغ آگاهی بخش و تلاش برای تعیین مسیر توسعه یافتگی را روشن نمودند که در این میان قشر روحانی بواسطه سازماندهی تاریخی و برخورداری از محوریت مرجعیت با دور بودن از ساختار قدرت رسمی و عدم وابستگی مالی به دولتها منظم تر ، دقیق تر  فراتر از احزاب و گروههای سیاسی توانستند هویت قشری و فکری و همراهی و هماهنگی با طبقات اجتماعی را حفظ کنند و تا آنجا آمدند که مدعیان مکاتب سیاسی و فکری در چارچوب های لیبرالیستی و کمونیستی و ناسیونالیستی نتوانستند آرمانها و اهداف عالیه مردم را محقق نمایند و هرکدام با موانع و مشکلات خاص خود در فرهنگ کهن و دینی ایرانی با ناکامی مواجه گردیدند.

 از این مرحله بود که برای اولین بار عالمی تیزهوش ، چهره ای روحانی عبا بر دوش و نعلین برپا با درک موقعیت و احساس مسئولیت و روحیه ی انقلابیگری و سیاسی توانست طرحی نو در اندازد و جهان فکری و مکاتب سیاسی را کیش و مات نماید و آن کسی نبود جز سید روح الله الموسوی الخمینی که در ادبیات اسلام شیعی بحق ملقب گردید به امام خمینی (ره) . بی جهت نیست که باید قرن بیستم را بنام این شخصیت نامگذاری نمود زیرا با طرحی که در خاورمیانه مرکز ثقل تحولات جهانی پدید آورد :

-به ایران و عزت و  شخصیت و جایگاهی مرجعیتی بخشید

-به شیعه و اسلام روحیه و هویتی سیاسی ، حکومتی ، اجتماعی را شکل داد

-به منطقه خاورمیانه و غرب آسیا توجهی و ارزشی نوین و تحول آفرین را رقم زد

-به تمام مبارزان و آزادی خواهان و ملل محروم و مستضعف حیات ویژه ای عطا نمود.

این مهم و کارکرد ناشی از :

-درک نیازهای جهان امروز و آگاهی بخشی بر مدار اسلامی بود.

-این توانایی ناشی از عدم وابستگی فکری ، سیاسی ، نظامی و حتی اقتصادی بود.

-این شخصیت جدید متکی به باورمندی قرآنی و تمسک به اهل بیت (ع) بود

-این هویت به منزله به صحنه آوردن دین با تطبیق به معارف اصیل اسلامی و استخراج احکام دینی روز با پیشرفت های زمان بود.

تامل و تدبر صحیح در اصول فقهی با وجوب متابعت از معصوم علیه السلام (در مقام عالم و حکیم) از ایشان چهره ای ساخت که از دین هم دنیای انسانها را زیبا بیافریند و هم آخرتش را مرضال حق تعالی سازد (عارف و عامل) ،سعادت ابدی در پرتو تربیت مفید جامعه با کتاب و سنت و درک نیازهای روز را میسر ساخت ، زیرا حقیقت مرجعیت دینی مبتنی بر درک و آگاهی و معرفت شناسی و دین شناسی همراه با درد آشنایی و مسئولیت پذیری و مسئولیت شناسی حاصل میگردد.

 و رمز توفیق امام خمینی  برجستگی شخصیتی ایشان بود که در ایجاد و هدایت نهضت فراگیر اسلامی در سرزمینی با شناسنامه ای پر افتخار از تمدن کهن منادی توحیدی شد که ادامه دهنده رسالت سنگین پیامبر اسلام (ص) و راهگشای جامعه ای مهم از مکتب اهل بیت علیهم السلام (عالم دینی) ، با سنگ ترازوی عدل و امامت.

امام خمینی ردای دینی بر تن داشت اما ردای سیاست و حکومت را جلا بخشید در ذیل تفکر «دین عین سیاست» ، قانون اساسی و نظام حکومتی را شکل داد.بر مدار جمهوریت و اسلامیت و تزکیه (تربیت و تهذیب ) را چاشنی تولد انسان دوران حاضر قرار داد نه صرفا در حوزه علمیه که مدرسه و دانشگاه و اصول علمی روز را برای پزشک و مهندس و دانشمند بکار گرفت.

در حقیقت باید اذعان داشت که خمینی را نگاهبان و پاسدار دین و دیانت و شریعت باید دانست که با زنده نگاه داشتن اصول و ارزشهای اسلامی و مدافع آنها در برابر صدها شبهه و طوفان شک و تردید و دگرگونی توانست مسیر احیای دین بر اساس تحولات روز را مدیریت نماید (حکیم) ، نیازها ، شرایط و بسترهای اجتماعی زمان را مورد توجه ویژه قرار داد تا انقلاب اسلامی را به عنوان طرحی نو برای تعیین مسیری نو جلوی بشریت امروز قرار دهد.

 انقلاب اسلامی ابزار پیشبرد اهداف بلند این شخصیت جامع بود که جامعیت او در ابعاد متعدد شخصیتی  و چهره ای ساخت که نه در تاریخ ایران ، خاورمیانه ،  آسیا ، ملل مستضعف بلکه در تاریخ شیعه و اسلام  برای همیشه تاریخ جاودان باشد و نامش و راهش و مرامش و طرحی اش الگویی تحول آفرین برای همه جوامع باشد.

امید است که نام و جایگاه این شخصیت والا و ماندگار تاریخ معاصر ایران را در فضای محدود و مقطعی جریانات داخلی سیاسی و به شکل روزمرگی بکار نگیریم و اندیشمندان در تبیین و تعریف و معرفی ابعاد وجودی اش بیش از پیش تلاش نمایند.

بشکنم این قلم و پاره کنم این دفتر                  نتوان شرح کنم جلوه ی والای تو را

انتهای پیام/