به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،ابوالحسن غلامی،جانباز قطع عضو گچسارانی در مطلبی نوشت:  آذرماه سال 65 رزمندگان گردان های استان کهگیلویه وبویراحمد در تیپ 48 فتح از جمله گردان امام حسین(گچساران وباشت) به محفلی حماسی با محوریت "حاج صادق آهنگران" دعوت شدیم؛براساس تجربه هر موقع آقای آهنگران مراسمی را اجرا می کردند این احتمال می رفت که درآستانه یک  عملیات در خطوط مقدم قرار داریم.

رزمندگان با شور و حالی حماسی و معنوی در محل برنامه مستقر شدند،مراسم  تبدیل به صحنه هایی خاص شد که خلق آن اتفاقات فقط از عهده رزمندگان استان ما برمی آمد به نحوی که جناب آهنگران شاید برای اولین بار پشت تریبون و هنگام مدیحه ثرایی مجبور به خنده بلند و زیبا می شود.

همان روزهایی که صحبت های بچه گانه چپ و راست ، سردسیروگرمسیر،ترک و لر و...ارزش گفتن وشنیدن نداشت.به هرحال منم کناردوستان عزیزم اعم ازپاسداران و بسیجیان درمحل برنامه نشستیم.

تحت امریکی از دوستان ارکان گردان قرارگذاشتیم کاری کنیم که نه قبلش و نه بعدش صورت نگرفته بود و تکرارهم نشد،موضوع این بود که کمی سربه سر برادر آهنگران بگذاریم،همون ابتدای برنامه چشممان افتاد به دفتر سبز رنگ آهنگران.

 لذا بنا شد فکری به حال همین دفتر کنیم.باهدایت  برادر عزیزم جناب "کورش امدادی" ،هنگامی که به پایان مراسم نزدیک شدیم و رزمندگان برای دیدن "حاج صادق" هجوم می بردند به سرعت نزدیک  تریبون شدیم و برق آسا دفتر را برداشتیم و محل را ترک کردیم.

عصربود و سریع به چادر فرماندهی رسیدیم و سعی کردیم خود را به بی خبری بزنیم،طولی نکشید که بلندگوی مقرتیپ اعلام کرد که دفتر اشعار آقای آهنگران مفقود شده و باید پیداشود،ماهم مشغول اجرای سبک های لری با استفاده از اشعار و دنبال ردی از عملیات ازطریق دفتربودیم .

بعدازاینکه عوامل برگزاری مراسم اذیت شدن،دفتر را  به نحوی به دست برادر صادق احمدی چهار راه گشین (اخوی شهیدسجاد) رساندیم که کسی متوجه کم وکیف داستان نشود.حالا بعداز 35سال هم اعتراف و هم عذرخواهی از برادرآهنگران و عوامل برگزاری آن مراسم به یادماندنی که تعدادی از عزیزان چندروز بعد درعملیات کربلای چهار به شهادت رسیدند.

ازجمله شهیدان:کریم محمدپور،یدالله فاطمی،علی حسن ظفری،الله بخش بوذرجمهری،فیضل الله درخوش،مختاردارخال،ابراهیم خالقی یاداربویه).

بعدازآن ماجرا تاکنون چندین باردرگچساران و هیئت رزمندگان تهران خدمت برادر آهنگران رسیدم ولی خدمتشان اعتراف نکردم. "اعتراف به خطا و عذرخواهی همراه با تلاش برای جبران، گم شده جامعه ما"به یاد اختلاسگران قهار"

انتهای پیام/