به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،محمد قاضی نیا-سالهاست که فعالان اجتماعی و سیاسی گچساران متفق القول بر این نکته تاکید دارند که با وجود مدیران موفق و باسابقه در شهرستان، چرا مدیران غیر بومی به آنها ترجیح داده می شوند؟،سیاستی که در سالهای گذشته، گچساران را به آزمایشگاهی برای آزمون و خطای مدیران رده پایین از شهرهایی که در سطح یکی از شهرک های میانه نیز نیستند، تبدیل کرده است.

امروزه درگچساران، مدیریت با چالش هایی روبه روست و این چالش ها اغلب در بحث بومی و غیربومی بودن مدیران و یا کارا بودن مدیران است که اغلب در رسانه ها، نظرات کارشناسان و صحبت های مردم می توان مشاهده کرد که به نوعی از عملکرد مدیران نارضایتی وجود دارد. مقصود این نوشته زیر سوال بردن عملکرد برخی مدیران موفق غیربومی نیست.

آیا در شهری که فرزندان برومند آن در خارج از حوزه شهرستان مدیرانی توانمند و جسوری هستند که آوازه ی آنها در سطح ملی ست، کسی پیدا نمی شود که به عنوان مدیرعامل شرکت نفت و … فلان منطقه انتخاب شود؟آیا در این شهر قحط الرجال است که فرد غیرشاغلی به یکباره در یک مدیریت کلیدی شهرقراربگیرد؟ آیا در این شهر کسی نیست که به عنوان مسئول در اداره ای که فعالیتش خدمات رساندن به شهروندان است، خدمت کند؟
به راستی توازن مناسبی در انتخاب مدیران بومی در نظر گرفته شده یا فقط به مناطق و افراد خاصی نگاه و توجه شده است؟مدیران غیربومی آسیب‌های فرهنگی اجتماعی منطقه را نمی‌شناسند و لذا برای رفع آنها نمی‌توانند تلاش کنندو وقتی شناخت نباشد برنامه‌ای برای پیشگیری و درمان هم وجود ندارد و در مدت زمان کوتاهی متوجه می‌شویم که آسیب‌ها به تهدید تبدیل شده‌اند.

قصد ندارم عملکرد تک تک این مدیران را بررسی و ارزیابی کنم، اما می خواهم توجه عموم را به این قضیه جلب کنم که تمایل انتصاب مدیران یک شهرستان از شهرهای دیگر و یا مدیران ضعیف، روشی علمی و منطقی نیست! و مطمئناً مسائل سیاسی در این امر دخالت داردآیا هدف عدم مدیر پروری برای نداشتن رقیبی برای خود نمیباشد؟یا برای انجام امور در برابر بده و بستان ها با افراد غیربومی نمی باشد؟

در مدت زمانی حدود بیست سال که ذینفوذ بودند و خیلی از مسائل توسط نماینده کنونی و خانواده شان در استان رقم می‌خورد، در کنار دهها نیروی توانمند، متعهد و تحصیل کرده گچسارانی و باشتی، برادرتان فرماندار شهرستان گچساران، و عمه زاده های حضرتعالی، بخشداران باشت و گچساران بودند لذا می توانید از صندوقچه ذهنی آن عزیزان استفاده بفرمائید و خدماتشان به مردم گچساران و باشت بیان شود تا غم از چهره همشهریانمان رخت بربندد و یا به خاطر سپری شدن آن دوران به اصطلاح طلایی و بی بازگشت کماکان مغموم بمانند.

در کنار دهها نیروی توانمند حوزه تحت اشراف خانواده تان در آن مقطع زمانی، چرا آقایان مکی پور از خوزستان و سید معجز هاشمی از کازرون باید معاون فرمانداری گچساران و بخشدار باشت باشند؟ هنوز مردم می گویند شما حاضر نبودید هیچکدام از نیروهای شهرستانهای یادشده رشد کنند مبادا روزی رقیبی پا به عرصه سیاست بگذارد و برکنار خوان گسترده و پر نعم نظام اسلامی که همه در آن سهیم‌اند چشمی طمعی ورزد که در آن صورت عدالت سر بریده شود و انصاف به دیار عدم می شتابد!! و اگر کسانی در کنار شما خیزی برداشتند اولاً از منسوبین قریب بودند ثانیاً در تعرض به آن سفره بی خطر می نمودند.

دراین دو دوره مجلس برخی شاهراه ها و پست های کلیدی هم از نیروهای غیربومی استفاده شد. نمونه هایی مثل تغییر های متعدد در طی چهار سال در مدیریت شرکت نفت، ریاست بیمارستان غیربومی، اداره آب و … بر اساس اعتراضات مردمی شاید مجبور شدید برخی پست ها رااز افراد بومی استفاده کنید که در اکثر جلسات شورای اداری اعلام می داشتید از عملکرد مدیران ادارات رضایت ندارید…! آیا به عمد نبوده که نیروی ضعیف تر انتخاب می شده که پا نگیرند وهم به نوعی این نقد استفاده از نیروهای غیربومی پوشش داده شود هم رقیبی برای خود و خانواده یافت نشود؟! یا برای آن بوده که این افراد فقط دستور ارباب رابرای مهره چینی و استخدام نورچشمی ها بدون طی مراحل از طریق اداره کار پذیرا باشند؟!.

در طی این چند سال مدیرانی که به نوعی رقیب یا مخالف سلیقه شما بودند و یا باج ندادند را یا با نامه نگاری ها و یا با تحریکات افکارعمومی از طریق رسانه های تحت کنترل خود مدیران را تحت فشار قرارداده و در راستای تخریب آنها گام برداشتید.مردم گچساران آگاه هستند و عملکردها را رصد می کنند.

انتهای پیام