به گزارش آفتاب جنوب،شانزدهمین روز از آخرین ماه فصل پاییزبیش از نیم قرن است با نام دانشجو قرین شده است ،در این روز سه دانشجو هنگام اعتراض به دیدار رسمی ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهور وقت آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران با بریتانیا، در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲ در دانشگاه تهران به شهادت رسیدند،حال62 سال می گذرد از 16 آذری که سه تن از دانشجویان اتکبارستیز دانشگاه تهران، جان خود را در برابر گلوله تفنگ های مزدوران شاه سپر کردند تا فریاد آزادی و استقلالی را سر دهند که سرانجام با پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 57 به ثمر نشست.
چندسالی می شود که مفهوم دانشجو و دانشگاه دچار تغییراتی شده است آنچه امروز از شنیدن این واژه ها به ذهن متبادر می شود با آنچه در گذشته بر آن دلالت می کرد، فاصله های زیادی دارد به طوری که در در دهه های گذشته دانشگاه ها قطب تولید علم و قلب تحولات سیاسی و اجتماعی جامعه بودند و دانشجویان عنصری تعیین کننده در آفریدن این دگرگونی ها، اما امروز بیشتر دانشگاه ها نه تنها در تولید علم وزنه ای قابل توجه به شمار نمی آیند، بلکه در تحول های روز جامعه هم نقشی ندارند.
همه ساله در روز دانشجو دانشگاه ها می شود راه روی رفت و آمد مسئولین و مدیران و دادن شعار های زیبا برای دانشجویان؛ اما سوال اینجاست که جایگاه حقیقی دانشجویان کجاست!!باید توجه داشت که دانشجو و فضای حاکم بر دانشگاه ها باید از سیاست زدگی به دور باشند و تشکل های دانشجویی پژواک نخبگان جامعه و دانشجو چراغ راه عامه مردم باشند نه آنکه تشکل های انشجویی بشود تریبون احزاب سیاسی خاص و دانشجویان ابزار دست احزاب سیاسی، و این یعنی دانشگاه ها مسیر خود را به سمت سیاست زدگی هدایت کرده و این امر بسیارخطرناک است.
دانشگاه به عنوان نهادی پویا و فعال همواره از ظرفیت های بالایی برای جریان سازی برخوردار بوده و تفکر و ایده ای که از دانشگاه سرچشمه می گیرد به دلیل گذر موفق از فضای تضارب آرا درون دانشگاه، ازمنطق ، تعادل و قدرت اقناع بالایی برخوردار بوده و در صورت فراهم بودن شرایط می تواند به جریانی فکری در حوزه های گوناگون اجتماعی و سیاسی تبدیل شودوفضای چندصدایی، بستر مناسبی را برای حفظ و تقویت قدرت تعیین کننده این نهادهای علمی در جهت دهی به دگرگونی های سیاسی و اجتماعی جامعه ایجاد خواهند کرد.
روز دانشجو نماد آزادی بیان و عمل و بیان صریح خواسته و نظر قشر فرهیخته است و نباید دانشجو را وارد باندها و جناح های سیاسی کرد ؛با عنایت به اینکه امسال سال انتخابات است باید توجه داشت که دانشجو پیاده نظام جناح سیاسی خاصی نیست بلکه دانشجو خود جریان ساز است ودانشگاه نیز نباید جولانگاه تندرو ها و افراطی هایی باشد که بجای فضای فرهنگی و علمی به دنبال سیاست زدگی و تشنج در محیط دانشگاهی باشد،دانشجو باید مطالبه گر باشد و جامعه ای پویا ست که دانشجویانی مطالبه گر داشته باشد.
استفاده ابزاری از ظرفیت های سیاسی دانشگاه ها در سال های گذشته، دانشجویان را نسبت به برخی فعالیت های سیاسی ،اجتماعی و یا حتی فرهنگی بدبین کرده است؛ انتخاب مدیرانی از جنس سیاست و نه علم و دانش برای مدیریت و اداره این نهادهای علمی چنان فضای امنیتی در دانشگاه ها ایجاد کرد که بسیاری از دانشجویان عطای فعالیت های غیر درسی را به لقایش بخشیدندو این در حالی است که فشارهای جناح های سیاسی بر برخی دانشگاه ها همچنان مشهود است فشارهایی که مطمئنا به دلسردی و انزوای بیشتردانشجویان از عرصه های مهم سیاسی،اجتماعی ،علمی و فرهنگی خواهد انجامید.
حال با این توصیفات مراسم روز بزرگداشت دانشجو در دانشگاه آزادگچساران همانند سالهای گذشته با تنش هایی همراه بود از تنش هایی میان تشکلات دانشجویی ؛ انتقاد دانشجویان از فضای سرد و رخوت انگیز معضلات فرهنگی در دانشگاه ، بی توجهی مسئولان به مقوله فرهنگ ناب اسلامی در دانشگاه و خوابگاه های دانشجویی تا حضور فتنه گران در محیط های دانشگاهی استان، بهره برداری از جو همایش و تبلیغات انتخاباتی گرفته تا توهم تبدیل نمودن رویایی بام نفت ایران به آرمان شهر از نگاه یک تشکل بر محور توسعه اما بی توجه به رسالت های دانشجویی همه و همه از حواشی این روز در دانشگاه آزاد گچساران بود.
کمی نزدیکتر هم دانشگاه پیام نورگچساران روز آرامی را در روز دانشجو سپری کرد روزی که متعلق به بیش از دو هزار دانشجوی این دانشگاه بود در نگاه سرد مسئولین به رخوتی فراموش نشدنی فرو رفت.
روز دانشجو در دانشگاه پیام نور گچساران بی سر و صدا تمام شد وروز دانشجو در این دانشگاه برخلاف دیگر دانشگاه این شهر بدون برگزاری هیچگونه مراسمی و همانند دیگر روزهای معمولی گذشت و فکر برگزاری یک مراسم کوچک برای این مناسبت مهم حتی به ذهن مسئولین دانشگاه نرسید!
به راستی آیا این تعداد دانشجو لیاقت برگزاری مراسم ویژه روز دانشجو در روزی که متعلق به خودشان بود را نداشتند؟!
این مظلومیت زمانی دو چندان می شود که زمانی که نماینده محترم شهرستان قرار بود سخنران ویژه مراسم 16 آذر در دانشگاه پیام نور گچساران باشند، همه چیز بر سر جای خود و تبلیغات گسترده ای در سطح دانشگاه صورت گرفته بود اما وقتی آقای نماینده به دلایلی انصراف از این مراسم را اعلام کردند،برنامه 16 آذر هم کنسل به فراموشی سپرده شد.
حال باید از مسئولین دانشگاه پرسیدمگر 16 آذر برای آقای نماینده بود که با نیامدن ایشان برنامه 16 آذر را کنسل کردید ؟ براستی سهم دانشجو در دانشگاه پیام نور گچساران چقدر است؟ یعنی دانشجویان حق ندارد بدون از سیاست زدگی مسئولین دانشگاه به دنبال مطالباتشان باشند!
می شود دریافت که مسئولین برخی دانشگا ه ها توان مقابله با جریانات سیاسی که از بیرون دانشگاه به آنها تحمیل می شوند را نخواهند داشت ؛16 آذر روز بیداری دانشجوست، روزی است که در آن باید نقش اول به عهده دانشجو باشد نه اینکه با سیاسی کاری مسئولین دانشگاه هزاران دانشجو روز دانشجو را حس نکنند و نتوانند مطالبات به حقشان را در روز 16 آذر به گوش همه برسانند که در حقیقت این روز مهم سرآغاز و نقطه عطفی در تحولات جنبش دانشجویی و حضور آگاهانه و هوشمندانه دانشجویان در تحولات و عرصههای مختلف جامعه است.
جهاد علمی و حضور پویا و فعال در عرصههای مختلف اجتماعی و سیاسی رسالت مهم دانشجویان برای مقابله با سلطه استکبار و ساختن آیندهای درخشان برای ایران اسلامی است واستکبار ستیزی، استقلال خواهی، ظلم ستیزی و عدالت طلبی از مهم ترین مفاهیم و مبانی روز دانشجو است و اقدامات برخی افراد برای تحریف واقعه 16 آذر و تلاش برای تغییر در ماهیت این واقعه مهم با توجه به روحیه آرمان گرایی و فطرت حقیقت جوی دانشجویان، این اقدامات محکوم به شکست و واقعه 16 آذر و پیامهای مهم آن غیر قابل تغییر و تحریف است.
انتهای پیام/م
نظرات کاربران