به گزارش آفتاب جنوب غلامرضا تاجگردون در یادداشتی نوشت:کار سخت بودجه در خصوص محاسبه قیمت نفت تقریباً در کمیسیون تلفیق تموم شد. جلسات سنگینی که از ۶/۵ صبح تا پاسی از شب شاید فقط در حد یک نماز و نهاری تونستم از روی صندلی بلند بشم... هر کسی نظری داشت... از یک طرف برامون مهم بود در  این شرایط کمی انقباضی تر بودجه رو ببندیم و نفت را مهار کنیم و از طرف دیگه بودجه پیشنهادی دولت رو بهم نریزیم و دولت دستش بسته نشه. در جلسه احساس میکردم بعضیها با پیشنهاداتشون تعمداً دوست نداشتند این مساله حل بشه. ولی هر چه به وجدانمان مراجعه میکردیم میدیدیم باید تمام توانمان رو بکار ببریم تا نگذاریم مردم و دولت سختی بکشند و نا امید.

به هر حال سهمی از نفت رو کم کردیم و حدود ١٧ هزار میلیارد تومان از نفت رو خط زدیم  ولی دست دولت رو نبستیم که اگر قیمت نفت بره بالا بتونه استفاده کنه. این مدلی که ارایه دادم تقریباً دوستان همه پذیرفتند و بعد از چند جلسه محدود با دولتیها و کارشناسان، بالاخره دولت هم استقبال کرد و رای دادند و تقریباً میشه گفت راهبرد بودجه مشخص شد. نگران هستیم طرحهای عمرانی بخوابه و مجدد رکود بشه ولی کاری که کردیم و دولت هم پذیرفت این بود که تصویب کردیم عمرانیها در سال آینده حداقل به اندازه امسال باشه و فکر میکنم این بد نباشه.

علاوه بر این بحثها، موضوع هدفمندی خیلی وقت گرفت. شاید بشه گفت ده پیشنهاد ارائه شد و ساعتها بحث شد و نتیجه نگرفتیم. یاد حرف آقای احمدی نژاد افتادم که گفت کاری کردم که هیچ کس نتونه کاریش کنه... درآمدها به شدت کاهش پیدا کرده ولی کسی حاضر نیست حتی یک نفر رو خط بزنه و اصلاح بشه. این چه منطقیه که یک ثروتمند با یک مستضعف یه اندازه پول بگیرن. این چه منطقیه که من باید از سوبسید بنزین استفاده کنم و مستضعف بی بهره باشه. پیشنهاد من این بود به افراد کم درآمد که حدود بیست میلیون نفرند بیست درصد یارانه شون به شکل غیرنقدی بره بالا و بقیه بیست درصد کم بشن و ثروتمندان و کسانی  که درآمد ماهانه شون بالای دو ونیم میلیون تومانه حذف بشن.

 این کار چند حسن داشت اولاً وقتی میگیم غیرنقدی کمک کنن یعنی از تولیدات داخلی استفاده کنن و تولیدکننده داخلی مثل برنجکار و مرغدار و... حداقل خیالش راحته چند هزار میلیارد تومان ازش خرید میشه و به تولید کمک میشه و از طرف دیگه فرد فقیر حداقل از نظر خوراک تامین میشه. اینو و بقیه پیشنهادات رو رای نمیدن. ازشون سوال میکنیم و میگن مگه ما بیکاریم بعضیها رو از خودمون ناراحت کنیم. وکیل، پزشک، مدیر و تاجر و... که افراد پولدارن باید یارانشون حذف بشه و از ما ناراحت میشن.

به هر حال اینطور که پیش میره همون حرف آقای احمدی نژاد داره جا میفته. خدا وکیلی وقتی نگاه میکنم میبینم یارانمون به اندازه اعتبارات عمرانیمونه یا معادل درآمد نفته، فکر میکنم آینده گان بهمون چی میگن؟ اونم وقتی میفهمیم و ولی رای نمیدیم تا یک اصلاحی صورت بگیره...

از کنار اینها که بگذریم هر چه جلو میریم نمیدونم میتونم تا آخر بودجه کاری واسه آموزش و پرورش و معلمین بکنم یا نه. امسال خیلی بودجه سخت شده و این عزیزان هم متوقع هستند و حق دارن. نمیشه همه چیز رو حل کرد ولی اگه بشه یه کمک رفاهی یا از این جنس و سرانه مدرسه چیزی جور کنیم شاید بشه کمی از فشار به این عزیزان رو جبران کرد. تعدادشون هم ماشالله زیاده و فقط بخواهیم یه سرانه کوچک بدیم چند صد میلیارد تومان میشه. ببینم در این چند روز چیکار میشه کرد. امیدوارم بتونم و اگر هم نشد باید به حساب این سال سخت گذاشت... 

انتهای پیام/م