به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،اسلام ذوالقدرپور-در حالی که در عصر کنونی، برنامه های رشد و توسعه هر کشور یا استان و شهری بر پایه سیاستگذاری های دقیق و بر اساس مؤلفه هایی همچون شرایط اقلیمی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و … تدوین و اجرایی می شوند، برخی از سیاستگذاری های وزرات کشور در حوزه تقسیمات کشوری را می توان در قالب سیاست های خاصی قلمداد نمود که بیشتر دارای جلوه های بارز شخصی و زادگاهی هستند.

تقسیمات کشوری در ایران بر اساس مؤلفه بسیار مهم قدرت و رایزنی نمایندگان مجلس شورای اسلامی و برخی مدیران ارشد کشوری و استانی، طراحی و اجرا می شوند.برخی تقسیمات اداری و سیاسی استان کهگیلویه و بویراحمد نیز دارای پیشینه سیاسی و بلکه تنها بر اساس نیت و اراده نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی، پیگیری و تصویب شده اند.

طی یک هفته اخیر و بعد از اعلام تغییر وضعیت روستای “بوستان” شهرستان باشت به شهر، برخی رسانه های استان این تغییر وضعیت را به عنوان یک پیروزی و موفقیت خاص برای نماینده گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی، محسوب نموده اند.

 ضمن اعلام حمایت از تغییر وضعیت روستای بوستان به شهر و آرزوی بهبود شرایط این منطقه، لازم است تا برخی تناقضات برجسته در تقسیمات سیاسی و اداری استان و به خصوص دو شهرستان گچساران و باشت را مورد بررسی قرار دهیم.

شهر ۵۴۵ نفری و روستای ۱۸۰۰ نفری!

یکی از عجایب سیاستگذاران کهگیلویه و بویراحمد در بحث تقسیمات سیاسی و اداری استان را می توان در وجود شهر گراب سفلی با جمعیت ۵۴۵ نفر و از سوی دیگر روستای دیل با ۱۸۰۰ نفر جمعیت به خوبی مشاهده نمود.

بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵، شهر گراب سفلی که با جمعیت ۵۴۵ نفر در بخش لودابِ شهرستان بویراحمد قرار دارد را می توان کوچکترین شهر ایران نیز نامید. اما آنچه این شهر را جزئی از عجایب استان قرار می دهد زمانی آشکار می گردد که باید به سوألات زیر پاسخ داده شود:

چرا مناطقی مانند روستاهای دیل، تلخاب شیرین، سربیشه، باباکلان، امامزاده جعفر و … با داشتن جمعیت بیش از ۱۰۰۰ نفر، به شهر تبدیل نشده اند؟چرا شهرستان گچساران باید فقط یک بخش (بخشداری مرکزی) داشته باشد؟.

چرا دهستان های پر جمعیت امامزاده جعفر، لیشتر و … به بخشداری تبدیل نشده اند؟آیا اجرای دقیق قانونِ، تعاريف و ضوابط تقسيمات كشوری فقط باید برای شهرستان گچساران می باشد؟.

در شهرستان گچساران، بیش از ۵ روستای بزرگ وجود دارد که بالای ۱۰۰۰ نفر جمعیت یعنی دو برابر جمعیت شهر گراب سفلی در بخش لوداب، جمعیت دارند.روستاهای موردنظر در شهرستان گچساران دارای پیشینه تاریخی و سیاسی طولانی بوده و از نظر اجتماعی نیز دارای موقعیت خاصی هستند که نمونه بارز آن را می توان روستای بی بی حکمیه، امامزاده جعفر و حتی روستای دیل دانست.

گچساران، تنها شهرستان یک بخشی!

در میان شهرستان های هشتگانه کهگیلویه و بویراحمد، شهرستان گچساران تنها دارای یک بخش و بخشداری است که تحت عنوان بخشداری مرکزی، فعالیت داشته و باید پاسخگوی حجم گسترده ای از مشکلات، نیازها و بحران های کنونی در سراسر شهرستان گچساران باشد!.

 هفت شهرستان استان دارای حداقل ۲ بخش و بخشداری در محدوده تقسیمات سیاسی و اداری خود هستند اما گچساران تنها شهرستان استان است که فقط یک بخشداری مرکزی دارد.با توجه به آمار سرشماری نفوس ۱۳۹۵، برخی از دهستان های شهرستان گچساران مانند امامزاده جعفر، لیشتر و بویراحمد گرمسیر دارای جمعیتی بسیار بیشتر از بخش موگرمون در شهرستان لنده هستند.

دهستان امامزاده جعفر گچساران از لحاظ موقعیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و حتی مذهبی دارای مؤلفه های بالقوه برای تبدیل شدن به بخش و حتی شهر شدن مرکز این دهستان می باشد.استان ما دارای ۱۹ بخش و بخشداری است که دهستان امامزاده جعفر با داشتن  ۱۳هزارو 339 شهروند، از لحاظ جمعیتی بالاتر از  ۷ بخش و بخشداری استان قرار می گیرد.

 توسعه و بهبود وضعیت اداری و سیاسی گچساران

 تبدیل مناطق روستایی و کم جمعیتی مانند گراب سفلی، مارگون، قلعه رئیسی، بوستان  و سایر مناطق واجد شرایط به شهر، می تواند یکی از مؤلفه های رشد و توسعه این مناطق باشد. از سوی دیگر ایجاد این بخشها و شهرهای جدید دارای محاسن متعددی می باشد، ازجمله:

 ۱- لزوم وجود یک شهر در بخشهای ایجاد شده برای استقرار بخشداری و رسیدگی به امور بخش مذکور که خود موجب افزایش پست ها و مشاغل دولتی در این مناطق شده و بخشداری های دیگر را چابکتر می سازد.

۲- ایجاد شهر برای فراهم کردن امکانات شهری، ادارات منطقه ای و بازارهای محلی برای روستاهایی که فاصله زیادی با شهرهای بزرگ و مراکز شهرستانها دارند.

۳- تسریع در ارایه خدمات رفاهی و زیربنایی مانند آب، برق، گاز، امور بانکی، آموزشی و … به روستاهای اطراف این شهرهای جدید بعد از استقرار مراکز عمومی، اداری و حاکمیتی.

۴- ایجاد امکانات اولیه برای تسریع در رفع نیازهای رفاهی مردم و جلوگیری از کوچ گسترده روستاییان اطراف به شهرهای بزرگ استان و جلوگیری از گسترده شدن بحران حاشیه نشینی.

۵- کاهش مراجعات مردم به شهرهای بزرگ و مرکز شهرستان ها برای انجام امور اداری، مالی، بانکی و …

دلایل فوق الذکر برای ایجاد شهرهای جدید و کسب رضایت مردم مناطق دوردست و محروم و رفع نیازهای آنان بسیار مفید می باشند. اینگونه شهرهای جدیدالاحداث می توانند از مهاجرت روستاییان به شهرهای بزرگ استان، جلوگیری کرده و با فراهم نمودن امکانات در مناطق دورافتاده در بهبود شرایط زندگی و فعالیت کاری کشاورزان، دامداران و دیگر صنوف شغلی روستاها تأثیرگذار باشند و به موازات بهبود شرایط اقتصادی مردم، در رونق روستاها و بازگشت روستاییان به روستاهای خود نیز موثر باشند.

علاوه بر روستای دیل که دارای سابقه طولانی فعالیت های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و … می باشد، روستاهای :آبشیرین، باباکلان، امامزاده جعفر و برخی روستاهای دهستان لیشتر نیز از ظرفیتهای بالقوه برای تبدیل شدن به شهر برخوردار هستند.

 برخی از این روستاها  فاصلهای بیش از ۲۰ کیلومتر و حتی ۴۰ کیلومتر با شهر گچساران دارند و ساکنین این روستاها برای انجام امور خود ملزم به مراجعه به مرکز شهرستان می باشند، این مراجعات روزانه برای مردم این مناطق و البته روستاهای کوچک و بزرگ دیگری که در محدوده این چند روستای بزرگ قرار دارند، مشکلات بسیاری ایجاد می کند.

شرایط خاص چند دهستان بزرگ شهرستان گچساران ( امامزاده جعفر، بیبی حکیمه، بویراحمد گرمسیری و لیشتر) که هر کدام دارای امکانات و ظرفیت های بالقوه در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، جغرافیایی و حتی مذهبی هستند، می تواند ابزارهای لازم جهت تغییر وضعیت این دهستانها به بخش و تأسیس بخشداری مستقل را فراهم نموده و حتی مراکز این بخشها را نیز به شهر تبدیل نمایند.

رکود و بی اعتنایی میان مسئولین

در کنار برخی کم کاری های صورت گرفته در مدیریت ارشد وزرات کشور در استان یعنی استانداری و مدیران کل آن برای تغییر و بهبود وضعیت تقسیمات جغرافیایی و اداری سراسر استان، به نظر می آید طی حدود یک دهه اخیر و بعد از ایجاد شهرستان باشت، نوعی رکود و بی اعتنایی میان مسئولین و سیاستگذاران حوزه وزارت کشور در دو شهرستان گچساران و باشت حاکم شده که نتیجه آن را می توان در عدم توجه به ایجاد بخشداری های مستقل در شهرستان گچساران مشاهده نمود.

به هرحال فعالین سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و … شهرستان گچساران باید نسبت به اوضاع شهرستان خود حساسیت بیشتری نشان داده در زمینه رشد و توسعه آن به همفکری و همدلی بپردازند.

به نظر می رسد طی چند سال اخیر اراده و نیت مثبتی برای تغییر و بهبود شرایط اداری و سیاسی دهستان های گچساران در میان مسئولین شهرستان وجود نداشته است. زیرا اگر اراده و نیت مسئولین و به خصوص جناب تاجگردون بر تغییر وضعیت این دهستان ها به بخش و ایجاد بخشداری بود، گچساران اکنون حداقل ۳ بخشداری مستقل داشت.

با توجه به خبر امیدوار کننده تبدیل روستای بوستان به شهر، امیدواریم فرماندار گچساران و جناب تاجگردون نماینده محترم گچساران و باشت در مجلس، با افزایش رایزنی ها و فعالیت های خود بتوانند مجوز  حداقل ۲ بخشداری جدید در شهرستان گچساران را اخذ نموده و ضمن ایجاد تغییر و بهبود وضعیت اداری و سیاسی مناطق مذکور، موجب ایجاد تحول و توسعه این مناطق و افزایش رفاه، آسایش و رضایتمندی شهروندان شهرستان گچساران گردند.

انتهای پیام