به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،از هفته پیش گروه جهادی شهید آقایی وندا بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد گچساران در روستای آبریگون واقع در 5 کیلومتری شهر نفتخیز گچساران برای خدمت رسانی به مردم محروم اعزام شده اند اما حجم باورنکردنی از مشکلات و بی توجهی غیرقابل توجیه مسئولان دراین منطقه واقعا جای سوال دارد؟.

اگر چه سال گذشته نیز دانشجویان جهادگر در همین روستا اردوی جهادی برپا کردند و شناسنامه جامع روستا را برای مسئولان وقت شهرستان ارسال و خواستار رسیدگی و توجه آنان به مشکلات مردم این روستای محروم شدند.

این درحالی است که این تجربه های جهادگران بسیجی در روستا گزینی و آنهم در سال‌های اخیر ،فرصت مغتنم و ارزشمندی در اختیار مسئولان استانی و شهرستانی و حتی دیگر بخش‌ها قرار می دهدتا با نظام مسائل روستایی و حل مشکلات آن‌ها،بیشتر از روش‌های معمول و نامطلوب گذشته آشنا شوند.

متأسفانه این روزها،مسئولان آن‌گونه که بایدوشاید به این فرصت ها نه توجهی می کنند و نه اشتیاقی برای پیگیری امور دارندو از اینکه گاها با حضور بچه‌های جهادی در ادارات و نهادها برای پیگیری مشکلات با چه پاسخ هایی نیز روبرو می شوند، که خود مجالی دیگر را می طلبد.

هرچند باید توجه داشت که برخی روستاها از پراکندگی ناموزونی برخوردار هستند که خدمات‌رسانی به آن‌ها حقیقتاً پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد که معمولاً در این روستاها از اراده مسئولین برای خدمت‌رسانی به مردم گفته می شود و جهادگران هم سعی در تسهیل گری خدمات در این گونه روستاها را دارند.

این درحالی است که جهادگران گچسارانی در دو سال حضور مستمر ۱۰تا ۱۴روزه خود در روستای آبریگون این شهرستان با حجم مشکلات و محرومیت‌های باورنکردنی و دیگرمعضلات در حوزه‌های مختلفی چون فراموش کردن خانواده‌های بی شماری که در این روستا زندگی می کنند، بی‌توجهی به تحصیل نوجوانان دختر و پسر در مقطع راهنمایی و نیز بالاتر ،عدم حضور جدی نهادهای حمایتی مثل کمیته امداد و بهزیستی برای حمایت از فقرا و معلولین را به عینه مشاهده کرده اند.

 هرچنداین جهادگران معتقدند که وجود مسجدی خشک ، بی‌روح ، بدون حضور طلبه و بدون کم‌ترین اقدام فرهنگی و بی‌تفاوتی سازمان‌هایی همچون  تبلیغات اسلامی ،اداره اوقاف ونیز کانون امور مساجد و همینطور نداشتن آب آشامیدنی و دیگر موارد را نمی‌توان با هیچ بیان و زبانی برای مردم و افکار عمومی توجیه کرد!.

جهادگران می گویند که نمی توان با این حجم انبوه مشکلات و نامرئی بودن این روستا برای فرماندار، مدیران و سایر مسئولان مربوطه را برای بیش از ۷۰خانوار این روستا توجیه کنیم؟!، که مثل سایر روستاهای دوردست مسئولین برای خدمت‌رسانی به شما ارادت دارند و شبانه روز در حال تلاشند!.

جهادگران بسیجی معتقدند که آبریگون دیگر مثل فلان روستای دیشموک نیست که مسئولان برای "مخمل نمازی‌های" فراموش شده در این روستا ،بهانه عدم دسترسی یا محکوم کردن رسانه‌ها را بیاورندچرا که آبریگون چسبیده به شهر گچساران و همسایه دیواربه‌دیوار شرکت نفت است!.

اگر چه جهادگران خود را موظف می‌دانند تا در روستاها روح امید و اراده مدیران برای آبادانی روستاها را تبیین و ترویج کنند، اما هیچ زبان توجیهی برای محرومیت‌های روستایی در چند کیلومتری شهری مثل گچساران وجود ندارد و وضعیت فعلی این روستا و نیز برخی محرومیت‌ها در شأن چهل سالگی  انقلاب اسلامی نیست.

 جهادگران در پایان اینگونه به مسئولان خطاب می کنند که در اختتامیه این اردو با صدای بلند و بغضی سنگین ناشی از نای نوجوانان ترک تحصیل‌کرده و دچار آسیب شده و معلولی که از فقر و نداری مریض شده اند، به همه مسئولین استان، نماینده شهرستان و خاصه ادارات آب، آموزش‌وپرورش، بهزیستی، کمیته امداد، مرکز بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی، سازمان تبلیغات اسلامی، اوقاف و کانون مساجد اعلام می‌کنیم که روستای آبریگون را دریابید و ما همچنان پیگیر این مطالبه و منتظر حضور مسئولان در این روستا خواهیم ماند.

انتهای پیام