به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب [2]،یدالله مرادی ،فعال سیاسی و فرهنگی گچساران در مطلبی نوشت:حافظه تاریخی و سرمایه ی ملی ما کجا رفته اند ؟ما حافظه تاریخی نداریم!...روشنفکران و کتاب‌خوانان ایران تازه به این فکر افتاده‌اند که «ما حافظه تاریخی نداریم.» راست است و این حقیقت قابل کتمان نیست.

در کجای جهان سراغ دارید که نام و قبر سرداران تاریخساز خود را ندانند ؟!کسی از گورجای آنها اطلاعی ندارد؟.

 چرا ما این چنین ناسپاس و فراموشکاریم که محل دفن یگانه انسان فهیم و دولتمرد مستقل و تنها صدراعظم مردمی یعنی میرزاتقی خان فراهانی معروف به "امیر کبیر" و مبارز دلیر ضد انگلیس یعنی "رئیسعلی دلواری" را نمی دانیم!.

در کجای دنیا چنین چیزی امکان‌پذیر است؟ کسانیکه که مانند آرش کمانگیر، تمام هستی خود را در تیرشعور و شجاعت و تدبیر خود نهاده اند و با دیکتاتوری بی‌رحم زمانه به ستیزه برخاستند ، اما در قبرستان نجف اشرف دفن باشند و نه کسی بداند و نه نشانی و نه نامی و نه یادی و نه راهی برای یافتن در فرنگستان!.

 همین‌طور که در خیابان راه می‌روید می‌بینید که بر دیوار بسیاری از ساختمان‌ها، پلاک یا سنگی نهاده‌اند و بر آن نوشته‌اند که فلان شاعر یا نویسنده یا دانشمند، در فلان تاریخ دو روز یا یک هفته درین ساختمان زندگی کرده است.

  در قضیه ی پیاده روی اربعین امسال به همراه دوستم حاج غلامی صبحی را تصمیم گرفتیم تا قبر این دو شهیر و دو چهره ماندگار ایران را پیدا کنیم و با ذکر فاتحه ای ، عرض ادبی نماییم ، اما دریغ و افسوس .

هر چه بیشتر گشتیم و بیشتر از افراد جویا شدیم هم ناامیدتر و هم در برابر پاسخ های نمیدانم و چرا و چکار دارید و ول کنید ناراحت تر .

آنقدر بیهوده در وادی السلام نجف اشرف پرسه زدیم و جایی نیافتیم که خسته شدیم و بر قبر عالم ربانی و عارف و عالم عامل "آیت الله قاضی" حاضر شدیم و برای این عالم و به نیابت آندو سردار فاتحه بجا آوردیم.

راستی حق امیرکبیر تاریخ معاصرمان این است ؟ کی باید در این بی توجهی  ها پاسخگو باشد ؟.

انتهای پیام