نظرسنجی

عملکرد شورای ششم دوگنبدان را تا کنون چگونه ارزیابی می کنید؟
24. شهريور 1399 - 8:22
ما همانیم که امروز خود و خانواده را برای تعلیم و تربیت فدا می کنیم، هر چند سوگند پزشکی نخورده ایم اما درس انسانیت خوانده ایم .

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،یدالله مرادی ،فعال فرهنگی و سیاسی گچساران در مطلبی نوشت:معلمان آمدند، اما نه با گذاشتن صندلی مقابل درب اتاق، نه با نایلون کشیده و صحبت از پشت آن، نه جواب سر بالا به بهانه کرونا!! مثل همیشه با واژگانی نرمتر از حریر و لطیف تر از گل، با جانم و عزیزم، با مهر و محبت پدرانه و مادرانه، با صدایی به رنگ آبی آسمانی و نصایحی دلسوزانه، نه عتاب دارند و نه خطاب، فقط محبت است و بس!!.

همان معلمانی که مدتها مورد تیر طعنه‌ها و تهمت ها بودند؛ بازگشتند اما با چشمانی کم سوتر که هدیه ناشاد شاد بود!! معلمان، برگشتند هر چند عافیت طلب و راحت طلب خطابشان کردند.

جامعه فرهنگی؛ امروز به کلاس‌هایی می روند که یک یا دو یا بیشتر دانش آموز دارد تا برایش از ناگفته ها بگوید،  برای نسلی که کمی قدرنشناس اند و شاید باز هم فردا مورد عتاب و خطابشان قرار دهند، زیرا دست شان نمک ندارد!! بدون اینکه بدانند جایگاه فردایشان را مدیون معلمانند!!.

آری! معلمان؛مظلومانه، بی ادعا و ساکت؛نه مدافع  لقب گرفتند نه ایثارگر!! حتی اگر مثل امروز در میدان مین کرونا باشند!! معلمان در کلاس هایی بدور از کولر گازی و آبی؟!! حتی در اوج گرما،بدون چرخش یک پنکه ساده، عرق ریزان زیر گرمای نفس گیر ماسک، باز هم مشق عشق می کنند! نه نگهبان؛ نه کسی برای ممانعت از ورود، نه خبری از حفاظهای نایلونی، نه آهنگی و نه رقصی، نه فیلمی و نه عکسی!! حتی اگر وزیر با عدول از مواضع قبلی الزام نکند، اما معلمان ملزمند که بیایند!! .

کسانی که تا دیروز معلمین را بخاطر تعطیلی شماتت می‌کردند، امروز از ترس بیماری جرات نمی کنند فرزندانشان را به مدرسه بفرستند.

ما همانیم که امروز خود و خانواده را برای تعلیم و تربیت فدا می کنیم، هر چند سوگند پزشکی نخورده ایم اما درس انسانیت خوانده ایم .

آری!! بدون امکانات، امروز معلمان در خط مقدم هستند، منتظر مرگ و میر معلمان باشید، خدا بلا را از بچه هایتان دور کند!! شاید روزی برسد ؛جامعه ما بداند سعادتش در ارزش معلمانش است پس تا آن روز بدرود!.

تقدیم به مدافعان همیشه عاشق عرصه  تعلیم و تربیت در وانفسای کرونای بی‌رحم بویژه روح عزیز درگذشته مرحومه آزیتا نظری.

یک پیشنهاد:مرحومه نظری را می توان اولین شهیده در این راستا دانست ،لذا هم دفن ایشان در قطعه شهدای شهرمان باشد و هم فرهنگیانی که در جریان آموزش و سنگر کلاس و درس دچار این عارضه می شوند به عنوان شهید تعلیم و تربیت منظور شوند .وزیر محترم این مطالبه را در هیات دولت طرح و مصوب نماید . 

انتهای پیام/

نظرات کاربران

تازه های سایت