به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،روح الله قابضی_یکی از موضوعاتی که این ایام در شبکه های مجازی دست به دست می چرخد و فضای عمومی جامعه را تحت تاثیر قرار داده است ارسال کلیپ هایی با مضمون ارتباطات نامتعارف برخی مسئولان و یا به اصطلاح سیاسیون کشوراست.

مهمترین مورد مربوط به اقای دکتر نجفی بود که به سرانجام خوشایندی نرسید و کار به قتل و خون ریزی و نهایتا صدور حکم قصاص دکتر نجفی انجامیده است.البته در اوایل انقلاب نیز مواردی از این قبیل وجود داشت و در سنوات اخیر هم اطراف برخی سیاسیون چنین شرایطی مطرح شده است.

اخیرا کلیپی با همین مضمون از استاندار سابق کهگیلویه و بویر احمد نیز در فضای مجازی منتشر شده است .به این بهانه چند نکته را خدمت خوانندگان محترم عرضه میدارم . یکی از نکات مهم در این خصوص به فضای مجازی و نقش ان در گسترش اطلاع رسانی در جامعه بر می گردد.

قطعا مواردی از این دست قبلا هم در جامعه وجود داشته است اما مخفی بوده و منتشر نشده و به اصطلاح زیر زمینی بوده است.گستره اطلاع رسانی در فضای مجازی باعث شده است این گونه تصور شود که تب و تاب این موضوعات در جامعه اخیرا بالا گرفته است در حالی که قطعا اینگونه نبوده بلکه این موضوع در جامعه وجود داشته و تنها اتفاقی که افتاده این است که به برکت فضای مجازی از حالت زیر زمینی به رو زمینی تغییر حالت داده است بنابراین پدیده جدیدی نیست

.موضوع دوم به حکم کلی در خصوص مسائل اخلاقی و رعایت حد و مرز این گونه مسائل در جامعه بر می گردد.شاید تصور شود این موضوعات حریم شخصی افراد تلقی گردیده و اشاعه و انتشار ان در فضای مجازی کار نادرست و خلاف اخلاقی است که البته در نگاه اول به ظاهر حرف درستی به نظر میرسد .اما نکته مهمتر در این خصوص به شرایط افرادی برمی گردد که مرتکب این امر خلاف یا به ظاهر شرعی و قانونی شده اند.

در خصوص افراد عادی موضوع اهمیت چندانی ندارد و موضوعی خصوصی است و تنها تاثیرآن متوجه روابط داخلی و خانوادگی آنهاست . اما در خصوص کسانی که مورد اعتماد نظام و حاکمیت قرار گرفته و در مناصبی قرار گرفته اند موضوع فرق دارد.حوزه خصوصی و اداری این افراد کاملا منفک شده نیست و بر هم اثرگذار است.

همانطور که به امور سازمانی حساسیت دارند به مراتب بیش از آن باید به حریم خصوصی خود و حتی اطرافیان توجه داشت ومراقبت نمایند. انجام برخی افعال نامعمول توسط این افراد با توجیه خصوصی بودن قابل قبول نیست.باید تعادلی در زندگی شخصی و خصوصی و اداری خود ایجاد کنند.هر گونه فعل و انفعال چنین افرادی ولو شخصی در جامعه تاثیر گذار است .

به عبارت دیگر افرادی در برخی مناصب لازم است علی رغم میل باطنی ،برخی رفتارها و افعال ولو کاملا خصوصی را مرتکب نشده و از آنها پرهیز نمایند. به عنوان نمونه شاید در حوزه حریم خصوصی علاقه به انجام برخی امور حتی پوشیدن برخی لباس های مد روز را داشته باشیم اما باید بدانیم شرایط شغلی و جایگاه سیاسی و سنی و نیزهنجارهای عمومی جامعه به طور طبیعی برخی محدودیت ها و الزامات را برای افراد به همراه دارد که باید رعایت شود.به طور کلی باید رعایت شان و جایگاه مورد تصدی را رعایت کنیم.چون دامنه تاثیر گذاری هر گونه ناهنجاری در چنین جایگاههایی گسترده بوده و بیش از حریم خصوصی ، به حریم اجتماعی و اعتماد مردم و حاکمیت خدشه وارد می کند.

موضوع مهم و اساسی دیگر برخورد سیاسی با این قبیل پدیده هاست.متاسفانه ساختار بیمار جامعه ما باعث شده است هر گونه فعل و انفعال افراد رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته و ابزاری برای برچسب زنی به طرف مقابل و از میدان به در کردن آن تبدیل شود.این موضوع در سطوح مختلف در جامعه و به اشکال متفاوت دیده می شود و به عبارتی لوث شده است.

بعضا مشاهده می شود به دلیل برخی تخلفات اداری و اخلاقی با فردی برخورد قانونی می شود اما موضوع به سرعت رنگ وبوی سیاسی میگیرد و متاسفانه در برخی موارد برای فرد متخلف وجهه و اعتباری هم ایجاد می کند.مدتی است موضوعی تحت عنوان پروژه پرستو سازی و پرستو پروری در اطراف برخی سیاسیون کشور شکل گرفته است.البته خواستگاه این پروژه به برخی از سرویس های جاسوسی بیگانه برمی گردد که قطعا در نظام اسلامی ما جایگاهی نداشته و با آموزه های دینی اسلام وشیعه در تعارض است .

در این خصوص چند نکته مهم و در خور تامل وجود دارد.اول اینکه افراد در هر جایگاه و موقعیتی که باشند به طور طبیعی دارای برخی مخالفان سیاسی و حزبی و منطقه ای هستند که به نوعی دنبال انتقام گیری ،گرفتن نقطه ضعف و یا شکل اقتصادی آن اخاذی هستند. در خصوص جایگاههای مهمتر و به مراتب بالاتر مانند وزارت و نمایندگی مجلس ، استانداری ،فرمانداری و … نیز موضوع حساسیت بیشتری داشته و باید بیشتر مراقب بود.گرچه برخی روشها برای حذف افراد نظیر همین داستان پرستو سازی روشی غیر اخلاقی و غیر انسانی و غیر شرعی و غیر قانونی است اما در هر حال احتمال توسل به آن صفر نیست.

برای هر فردی به طور بالاقوه این دام ممکن است وجود داشته باشد .لذا افرادی که در چنین مناصبی قرار دارند باید مواظب چنین دامهایی باشند و هیچ گونه توجیهی در این زمینه قابل قبول نیست.ارائه برخی دلائل توجیهی در این خصوص نه تنها شرایط را برای فرد مظنون بهتر نمی کند بلکه بعضا چنانچه شک و تردیدی باشد آن را نیز به یقین تبدیل می کند.

موضوع دیگر اینکه چنانچه پروژه پرستو سازی را علی رغم غیر اخلاقی بودن آن در نهایت بدبینی بپذیریم با توجه به ابعاد مختلف آن شاید برای برخی افراد مطرح و چهره های سرشناس سیاسی و اجتماعی به کار گرفته شود نه برای هر فردی و هر مقامی.

 اما امروز متاسفانه به گونه ای این موضوع در جامعه مطرح می شود که برخی افراد دست چندم نیز به آن متوسل شده و سستی و ضعف خود را در توسل به این پدیده توجیه می کنند.مضافا اینکه افراد مرتکب خلاف ،ادعای مضحک هزینه شدن آبرو و اعتبار خود برای نظام و کشور را هم دارند و از این جهت طلبکار بوده و بر مردم منت هم می گذارند.

لذا استدعای ما از نخبگان و سیاسیون و قلم به دستان آن است که اجازه ندهند موضوع تمایلات جنسی افراد وارد دسته بندی های سیاسی رایج اصلاح طلب و اصولگرا و… شود. حرمت جریانهای سیاسی کشور را اینقدر در جامعه تنزل ندهیم.اجازه دهیم این موضوع خصوصی و شخصی بماند .

اگر فلان وزیر یا استاندار یا نماینده یا آقازاده به علت سستی و ضعف و یا هر دلیل دیگری از حریم اخلاق خارج گشته و توان کنترل شهوت خود را از دست میدهد و به فساد اخلاقی آلوده می شود هیچ دلیلی وجود ندارد که از نظام و حاکمیت برای این موضوع هزینه شود.سوال این است که هزینه مصاحبه با یک خبرگذاری معاند برای نظام بیشتر است یا هزینه فساد اخلاقی در میان برخی مسئولان ارشد کشور.

نباید به گونه ای با مردم صحبت شود که احساس شود به شعور آنها توهین شده است. مردم امروز خود بهترین محاسب و قاضی بوده و سره را از ناسره به خوبی تشخیص می دهند.مسئولان ضعیفی که نمی توانند بر اعمال خود کنترل داشته و دچار انحراف اخلاقی می شوند بهتر است به جای متهم کردن این و آن و برچسب سیاسی زدن به موضوع بهتر است مسئولیت ضعف خود را پذیرفته و کنار بروند.

به جای فرافکنی و آدرس غلط دادن بهتر است واقعیات به مردم گفته شود.نکته مهم و پایانی اینکه گرچه امروز جامعه نسبت به داستان پرستو سازی حساسیت زیاد نشان داده است اما باید دقت کرد پرستو سازی تنها به شکل معمول امروزی یعنی تمایلات جنسی نیست بلکه مصادیق مهم دیگری نیز دارد.

در اطراف مسئولان کشور دامهایی زیادی وجود دارد که یکی از اشکال آن به این صورت خود را نشان میدهد.یکی دیگر از آنها آلودگی اقتصادی یا پرستوسازی اقتصادی است که مدتی است در دوره ریاست جدید قوه قضائیه به طور پیوسته پرونده های اختلاس برخی مسئولان کشور در دادگاه ها بررسی می شود.

امیدوارم شرایط به گونه ای باشد که هیچ وقت پروژه پرستوسازی در اشکال مختلف آن به ذهن هیچ فردی خطور نکند و جامعه هم نسبت به اشکال مختلف پرستو حساسیت لازم را نشان دهد.با شعری از نظامی مطلب را به پایان می برم.

آینه آن روز که گیری به دست خودشکن آن روز مشو خودپرست

آینه گر نقش تو بنمود راست خود شکن، آینه شکستن خطاست

انتهای پیام