به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،مصطفی جوزانی_ظاهرا برخی ها برای رسیدن به پروژه دو اسفند، قرار است که با پاره نمودن همه مرزهای اخلاقی در این مسیر قدم بردارند، هدفی که قصد دارند تا به هر قیمتی به آن برسند.

بهارستان و فتح صندلی که در همین اواخر دیگر در راس امور هیچ دغدغه و منفعتی برای مردم نبود و به طنز، لیاخوفی برای به توپ بستن آن آرزو می کردند، نماینده ما بعد از هشت سالی که فخر صندلی بهارستان و صندلی تیم اقتصادی مجلس را می فروخت، در حوزه انتخابیه، در این دوران تبلیغات به محتاجی رای روی آورده است.

مانورهایی که او در این چند سال می داد آنچنان بزرگ و بزک شده، بوده است که اگر از بیرون به تماشای آن بنشینیم، به واقع با امیر کبیر قیاس می شود اما عدم تغییر در واقعیات چنان او را درمانده کرده است که برای گرفتن رای نه با سینه سپر، بلکه با ویلچر به این دورهمی و آن همایش می رود.

روند کاری تاجگردون با معامله و بده بستان به سرانجام می رسد و او هیچگاه منافع اکثریت را در نظر ندارد چه در همکاری با دولت در تصویب طرح هایی که معیشت مردم را نشانه رفته است مانند گرانی نرخ بنزین و چه در معاملات پشت پرده ای که با برخی وزرا و رای به عدم استیضاح آنان می داد!.

تا در این دوره تبلیغات، که سبیل هایی را به نمایندگی از طوایف چرب کرده است و معامله نهایی را با آنها بسته است، اما لشکر بیکارانی که علت العلل ضایع شدن حق شان نماینده بوده است، را از زاویه دیگری به بازی در نقش سیاهی لشکر همایش هایش انتخاب کرده است.

نماینده در زمان و مکانهای مختلف از میل نداشتن برای نمایندگی مجلس می گوید و چنان برخی اوقات با آب و تاب به این بی میلی می پردازد که تداعی آن جمله حضرت امیر که ردای خلافت همچون آب بینی گوسفندی بی اهمیت است، می گردد.

اما شواهد حکایت از پاره نمودن کلیه مرزهای بی اخلاقی توسط او برای جلوس کردن چهار ساله دیگری در بهارستان و مجلسی که سالها باید بگذرد تا به راس امور منافع ملت برگردد، دارد.

تناقض هشت سال حضور تاجگردون در مجلس و تکیه بر صندلی کمیسیون برنامه و بودجه، تنها در دنیای حقیقی و مجازی آشکار می شود. او اگر زرق و برقی را که رسانه ها و پروپاگاندایی که عملکردش را به تصویر می کشند، باور داشت و می دانست که در واقعیت همین است، دیگر در میدان تبلیغات برای جمع آوری آرا یقه نمی درید و مرزهای اخلاق را جابه جا نمی کرد.

حال که جز لشکر بیکارانی که اجبارا خود را به نابینایی زده اند تا واقعیت ها را نبینند و تصویر شهر را بزک شده به تماشا بنشینند، همه به تفاوت ها و تناقض واقعیت های هشت ساله گچساران با مانورهای فضای مجازی پی برده اند.

در داشتن خلوص نیت برای خدمت به مردم و این سیل فراگیر ولی نعمتان انقلاب، اگر اندک شکی در برخی از مسئولین ما وجود داشت، فی الحال این چنین ترسی تاجگردون و تاجگردون ها را فرا نگرفته بود تا هدف شان تنها اشغال صندلی ها باشد و هر وسیله ای... را برای فتح آن ابزار کنند.

انتهای پیام/