پزشک شیفت در اتاق تاریک در حال چرت بود؛...در آخر می ترسم در شهرم گچساران،بام نفت ایران بیمار شوم ،مسئولین محترم به گوش و به هوش باشید و چاره ای برای این معظل که دغدغه مردم شهرم می باشد بیاندیشید.

پس تیرتان را که سراسر دروغ بود به خودی پرتاب کردید و دشمن شاد کن شد،درست بنویسید که خودخواهی ، غرور ، تکبر و بی بصرتی در زمان خودمان چه ها که برسر ساده لوحان نیاورده است و متوجه باشند کسانی که در طول تاریخ از تابش نور ولایت خارج شدند در بی ولایتی راه را تا آخر به انحراف رفتند.

سوال از آنهایی که با شیاطین قدم می زدند و امضایشان را تضمین میدیدند و با طناب سستشان ملتی و امتی را به قعر چاه می فرستادند زمانی برای متنبه شدن نرسیده است ؟ تا کی و تا چه زمان تجربه سازی ؟ آیا پینوکیوی قصه ما هرگز بزرگ نمی شود؟.