نظرسنجی

عملکرد شورای ششم دوگنبدان را تا کنون چگونه ارزیابی می کنید؟
18. ارديبهشت 1396 - 23:24
داستان خداحافظی با دولت خشن!
نویسنده: 
سید جواد فدایی
عدم توان در ارائه پاسخ به اذهان عمومی و ناتوانی در دفاع از عملکرد مفتضحانه چهار ساله آنقدر مشهود است که دولت را دست به دامان آمارهای دروغینی می کند که خودشان قبلا آن را تکذیب کرده اند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آفتاب جنوب،در روز های اخیر فضای سیاسی و اجتماعی کشور شاهد بروز پدیده ای زشت و البته تاسف برانگیز در ستاد ها و سخنرانی های مربوط به حسن روحانی رئیس جمهور نا موفق مستقر و کاندیدای عصبانی فعلی هستیم که تاکنون در نوع خود بی سابقه بوده است.

سریال ادامه دار توهین به مردم و دین و شهدا هر روز در گوشه ای از کشور بیش از پیش چهره واقعی این اقلیت عصبانی و فحاش را نمایان می کند.وقتی که در همان آغاز راه یکی از مسئولین دولت ، ثبت نام کسی غیر از رئیس جمهور را خیانت می نامد و روزی دیگر مشاور ایشان از سگ خواندن نامزدها ابایی ندارد باید متوجه شویم این ویروس کثیف و البته سخیف در این گروه نهادینه شده و احتمالا ادامه توهین های چهارساله شخص رئیس جمهور به منتقدین و مردم خواهد بود.

توهین به اعتقادات مردم مانند دعاهای کمیل و ندبه در افتتاحیه یکی از ستادهای روحانی و توهین مفسد اقتصادی در افتتاحیه ستاد دیگر ایشان به شهدا و مدافعین حرم خود شاهد دیگری است بر این ادعا که این اقلیت به پایان راه رسیده است و این کارهای زشت و ناپسند نشانه اضمحلال آنهاست.

هیتلر و ترامپ خواندن دیگر کاندیداها توسط وزیر بی کفایت ولی نورچشمی حسن روحانی بیش از پیش دست این عده را برای مردم رو کرده است ،توهین زشت استاندار دولت روحانی به کاندیدای رقیب را نیز بر این دفتر صد من کاغذ اضافه کنید.پیدا شدن محموله قاچاق پوشاک در ویلای وزیر دولت روحانی و فرار یکی از مفسدین پرونده صندوق ذخیره فرهنگیان دست دولتِ رانت ها را برای مردم رو کرده است و همه فهمیده اند چرا این دولت برای ماندن اینقدر دست و پا می زند، سودای خدمت یا ....؟بگذریم.

بی سواد ، بی شناسنامه ، مزدور، تغذیه شونده، جهنمی ، بیشعور ، کور ، منقلی ، .... اینها فحشهای جنوب شهری و مدل حرف زدن خانی آباد و راه آهن و مولوی نیست بلکه ادبیات رئیس جمهور کاخ نشین و وزرای میلیاردی و کهنسال دولتی است که از همان ابتدا به جای آستین خدمت بالا زدن منجنیق فحاشی و توهین را علم کردند.

دولتی که وزیرشان حتی فرماندار خودشان را از این فرهنگ فحاشی بی نصیب نمی گذارد چگونه می تواند نمود واقعی فرهنگ و ادب ایرانی باشد؟ ترس از شکست دلیلی است که کابینه خسته و خواب آلود فعلی را برآشفته و آنگونه که لرزش دستان و لبخندهای عصبی حسن روحانی در مناظرات نشان میداد حرص قدرت هوش از کفشان برده است.

دولتی که آنقدر بی کارنامه و ذلیل است که برای دفاع از عملکردش مجبور به آوردن ضربه گیری شده است که خود به دلیل عملکرد اقتصادی برخی از نزدیکانش آماج سوالات افکار عمومی است و برادر ویژه خوار و پر حاشیه خود عامل ضربه پذیر بودند.حال سوال اینجاست که این دولت عصبانی که در روز کارگر در پاسخ مطالبه گری کارگران آنها را مزدور میخواند و تهدید به خرد کردن دهان می کند چگونه می خواهد بعد از شنیدن جواب ""نه"" از مردم در انتخابات این سه ماه پایانی را سر کند؟

عدم توان در ارائه پاسخ به اذهان عمومی و ناتوانی در دفاع از عملکرد مفتضحانه چهار ساله آنقدر مشهود است که دولت را دست به دامان آمارهای دروغینی می کند که خودشان قبلا آن را تکذیب کرده اند.در دولتی که با ادعای آزادی بیان دمار از روزگار منتقدین در می آورد چگونه می توان انتظار پاسخ گویی داشت و چگونه می توان از آنان گزارش واقعی خواست؟

این رفتار و عملکرد غیر قابل دفاع از دولت مستقر پیش از پایان عمر خود اپوزیسیونی ساخته است که در آن هر کاری می شود غیر از قانونمندی و رعایت اخلاق.

انتهای پیام/م

نظرات کاربران

تازه های سایت

پربازدیدها